Το Spider-Man: No Way Home είναι ένα μικρό Endgame

2 Ιανουαρίου 2021

*Δεν περιέχει Spoilers Η τρίτη ταινία Spider-Man στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες και έχει προκαλέσει φρενίτιδα στους απανταχού fans. Την ταινία σκηνοθετεί ο Jon Watts, σε σενάριο Erik Sommers, Chris McKenna και πρωταγωνιστούν οι Tom Holland, Zendaya, Jacob Batalon, Benedict Cumberbatch, Marisa Tomei, Willem Dafoe και Alfred Molina. Από την πρώτη μέρα που ανακοινώθηκε το πρότζεκτ πολλές φήμες κατέκλυσαν το διαδίκτυο, οι οποίες εντάθηκαν όσο περνούσε ο καιρός, δημιουργώντας έναν τεράστιο ντόρο, μέχρι και την πρεμιέρα. Οι προσδοκίες ήταν τεράστιες, δικαιώθηκαν όμως; Είναι τόσες πολλές οι σκέψεις και τα συναισθήματα που κατακλύζουν τον θεατή, κατά την αποχώρησή του από την αίθουσα που είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί μία λογική σειρά όλων των εντυπώσεων που έχει αποκομίσει κατά τη διάρκεια της ταινίας. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Το No Way Home ξεκινά από εκεί ακριβώς που τελείωσε το Far From Home. Ο Mysterio αποκαλύπτει λίγο πριν πεθάνει την πραγματική ταυτότητα του Spider-Man και έτσι ο Peter Parker βρίσκεται στο στόχαστρο των αρχών, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας. Έτσι ο νεαρός ήρωας απευθύνεται στον Doctor Strange, ο οποίος προτίθεται να τον βοηθήσει με ένα ξόρκι. Το ξόρκι όμως δεν πετυχαίνει και πολλές αναπάντεχες εκπλήξεις κάνουν τη εμφάνισή τους. Από το πρώτο λεπτό η ταινία διατηρεί έναν έντονο ρυθμό. Ειδικότερα η σύνδεση της προηγούμενης με αυτήν την ταινία γίνεται με εξαιρετικό τρόπο, με τα δύο σενάρια να δένουν αρμονικά μεταξύ τους.

Για πρώτη φορά στη ζωή του, ο Peter Parker έχει να αντιμετωπίσει τόσο την αμηχανία και την καχυποψία του κόσμου, λόγω της αποκάλυψης της ταυτότητάς του, όσο και τις απειλές που πάντα υπάρχουν για έναν ήρωα. Ο Tom Holland όχι μόνο συνεχίζει να είναι καλός, αλλά εδώ δίνει μία πιο ώριμη ερμηνεία, καθώς για πρώτη φορά καλείται να δώσει βάθος στον χαρακτήρα του Peter Parker. Διαχειρίζεται με μεγάλη επιτυχία τις πολλές διαφορετικές πτυχές του πρωταγωνιστή μας, όχι μόνο με τις αστείες στιγμές, αλλά περισσότερο με τις δραματικές στιγμές, οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ταινίας, αλλά και στο ταξίδι του χαρακτήρα. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί κάνουν όλοι πολύ καλά της δουλειά τους, όμως δύο είναι αυτοί που ξεχωρίζουν πλάι στον Holland. Ο Benedict Cumberbatch ως Doctor Strange και ο Willem Dafoe ως Green Goblin δίνουν το κάτι παραπάνω, με τις σκηνές που μοιράζονται οι δύο καταξιωμένοι ηθοποιοί με τον Tom Holland να είναι απολαυστικές.

Ο Cumberbatch λειτουργεί ως δάσκαλος για τον νεαρό πρωταγωνιστή, προσπαθώντας να τον νουθετήσει και να τον συμβουλεύσει για τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις ενός ήρωα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Doctor Strange παίρνει εδώ τον ρόλο του Tony Stark, πρώτου μέντορα του Peter Parker και ανθρώπου που τον μύησε στον κόσμο των Εκδικητών. Αντίθετα ο Dafoe επιστρέφει μετά από αρκετά χρόνια ως Green Goblin και είναι πραγματικά φανταστικός. Όντας ένας σπουδαίος ηθοποιός ξέρει πώς να διαχειριστεί το υλικό που του έχει δοθεί, ενώ η μετάβαση του χαρακτήρα του από την ανασφάλεια και την αδυναμία στην παράνοια και την απόλυτη κακία και το αντίστροφο είναι αριστουργηματική.

Σκηνοθετικά, ο Jon Watts κάνει θαυμάσια δουλειά, καθώς καταφέρνει να βρει την τέλεια ισορροπία μεταξύ κωμωδίας, δράσης και υπερηρωικής διάστασης, με καλογυρισμένες σκηνές. Το σενάριο δίνει χώρο στους χαρακτήρες να αναπτυχθούν, χωρίς αυτό να σημαίνει όμως, ότι δεν υπάρχουν κενά ή σημεία που να θέλαμε λίγη περισσότερη εμβάθυνση. Τα εφέ είναι θεαματικά, ως είθισται άλλωστε στις ταινίες της Marvel, προσφέροντας μία πολύ δυνατή οπτική εμπειρία. Θα μπορούσαμε να μιλάμε πολλές ώρες για το πόσο εντυπωσιακή και διασκεδαστική είναι η ταινία, αλλά θα φλερτάρουμε με τον κίνδυνο των spoilers. Το Spider-Man: No Way Home είναι η κορύφωση όλων των ταινιών του χαρακτήρα, ένα Endgame στο σύμπαν του αγαπημένου ήρωα που κανένας δεν πρέπει να χάσει.