13 Νοεμβρίου 2019
Το τελευταίο χρονικό διάστημα διαδραματίστηκαν στην χώρα μας διάφορα περιστατικά, τα οποία χωρίς αμφισβήτηση προκαλούν θυμό και γενικότερα μια πληθώρα δυσάρεστων συναισθημάτων. Ένα λοιπόν από τα δυσάρεστα συμβάντα εξελίχθηκε στην πόλη των Γιαννιτσών.
Πιο συγκεκριμένα ομάδες μαθητών των 1ου και 2ου ΕΠΑΛ Γιαννιτσών εξέφρασαν τα παράπονά τους σχετικά με την έλευση προσφύγων σε σχολεία των Γιαννιτσών. Οι εν λόγω μαθητές επέλεξαν να ακολουθήσουν το πιο συνηθισμένο ίσως τρόπο διαμαρτυρίας, πραγματοποιώντας πορείες στους δρόμους των Γιαννιτσών και φωνάζοντας συνθήματα όπως “Έξω οι λαθρομετανάστες από τα σχολεία’’. Επίσης αμφότερα τα επαγγελματικά λύκεια τελούσαν υπό κατάληψη.
Σίγουρα, τέτοια γεγονότα είναι πολύ δύσκολο να «περάσουν» απαρατήρητα. Και είναι πολύ λογικό. Πώς γίνεται να περάσει απαρατήρητο άλλωστε όταν παρατηρείς ότι ομάδες μαθητών στον 21ο αιώνα, απαιτούν την μη αποδοχή μαθητών με τους οποίους παρουσιάζουν κάποια διαφορετικά χαρακτηριστικά;
Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις καταλαβαίνει κανείς πόσο έχει «δηλητηριαστεί» το μυαλό των νέων. Των νέων που τα στερεότυπα και οι ρατσιστικές αντιλήψεις «μπλοκάρουν» την λογική σκέψη και δεν τους επιτρέπει να εμφανίζουν μια στοιχειώδη ανοχή προς ανθρώπους διαφορετικής καταγωγής ή θρησκεύματος. Βέβαια κατά την άποψή μου για εμένα είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί ένας άνθρωπος, στο μυαλό του οποίου θα υπάρχει παντελής έλλειψη στερεοτύπων. Υπάρχει όμως μια πολύ σημαντική διαφορά. Και αυτή είναι ο τρόπος που θα επιλέξει ο κάθε άνθρωπος να «καλλιεργήσει» ή να περιορίσει σε «χαμηλά επίπεδα» τα στερεότυπα, τα οποία έχει σφετεριστεί.
Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω την ελπίδα μου πως σε μερικά χρόνια –ελπίζω όχι πολλά- οι νέοι θα εμφανίζουν μεγαλύτερη ανοχή στην διαφορετικότητα. Σε οποιονδήποτε κλάδο και αν ανήκει αυτό το διαφορετικό χαρακτηριστικό. Πάντως λαμβάνοντας υπόψιν τις παρούσες συνθήκες, κάτι τέτοιο στο μυαλό μου μόνο εύκολο δεν θα είναι.
Γράφει ο Γιάννης Κατσίκης
