Rebel Moon – Part One: Child of Fire: Πολύ κακό για το απόλυτο τίποτα

Η ταινία Rebel Moon – Part One: Child of Fire κυκλοφόρησε μέσω της πλατφόρμας του Netflix στις 22 Δεκεμβρίου, ενώ θα ακολουθήσει το δεύτερο μέρος στις 19 Απριλίου. Στην σκηνοθεσία είναι ο Zack Snyder, ο οποίος συνυπογράφει το σενάριο μαζί με τους Kurt Johnstad και Shay Hatten, ενώ πρωταγωνιστούν οι Sofia Boutella, Michiel Huisman, Ed Skrein, Charlie Hunnam, Djimon Hounsou, Ray Fisher, Doona Bae και Corey Stoll.

Αφού ξεμπέρδεψε οριστικά και αμετάκλητα (ή και όχι) από το σύμπαν της DC, o Zack Snyder συμφώνησε να συνεργαστεί με το Netflix, για να δώσει σάρκα και οστά σε ένα πρότζεκτ, το οποίο συνέλαβε πριν από δώδεκα χρόνια. Έχοντας στην διάθεση του ένα τεράστιο μπάτζετ, πήρε την απόφαση να χωρίσει την ιστορία του σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος κάπου σε ένα ήρεμο διαγαλαξιακό χωριό, η ηρεμία των κατοίκων διακόπτεται απότομα, όταν ένας σαδιστής ναύαρχος της φασιστικής αυτοκρατορίας που κυβερνά, εμφανίζεται και σπέρνει τον πανικό.

Τότε, μία κάτοικος του χωριού, με μυστήριο παρελθόν, η Kora, παίρνει την απόφαση να συγκεντρώσει άλλους καταπιεσμένους επαναστάτες και όλοι μαζί να εναντιωθούν ενάντια στο φασιστικό καθεστώς. Μπερδευτήκατε; Λογικό. Μετά από μία πολύ πρόχειρη σύντομη εισαγωγή, την οποία ο θεατής διαγράφει από το μυαλό του μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, για το τι έχει προηγηθεί με πολέμους, έχθρες, σφαγές και διάφορα επεισόδια, μεταφερόμαστε στο χωριό Veldt, κάπου στο γαλαξία, χωρίς να έχει ιδιαίτερη σημασία πού. Για κάποιο λόγο που ποτέ δε μαθαίνουμε, καθώς δε δίνεται κάποια πειστική εξήγηση, οι κάτοικοι έχουν ο καθένας τη δική του προφορά.

Κάποιοι μιλάνε αγγλικά με σκανδιναβική προφορά, άλλοι με γαλλική, άλλοι με ολλανδική, αλλά το σενάριο του Zack Synder δε θεωρεί απαραίτητο το να μας αποσαφηνίσει το γιατί. Ένα σενάριο, το οποίο δανείζεται πολλά στοιχεία από διάφορα άλλα σύμπαντα και εύκολα μπορεί να κατηγορηθεί για μία σχεδόν ξεδιάντροπη αντιγραφή του Star Wars. Εκεί γνωρίζουμε και την πρωταγωνίστριά μας, η Kora, την οποία υποδύεται η αδύναμη, σεναριακά και υποκριτικά, Sofia Boutella. Μέσα από κάποιους εντελώς πρόχειρα γραμμένους διαλόγους και μερικές εντελώς προσχηματικά γυρισμένες σκηνές, ας πούμε, ότι η ιστορία μας εισάγει στους υπόλοιπους.

Λέμε «ας πούμε», γιατί πραγματικά σε κανένα σημείο του Rebel Moon, ο θεατής δε νοιάζεται για απολύτως κανέναν χαρακτήρα. Όλοι, μα όλοι, οι χαρακτήρες, είναι εντελώς βαρετοί, «ξύλινοι» και αδιάφοροι και όλοι, μα όλοι, οι ηθοποιοί είναι φανερά απαθείς και ακατάλληλοι υποκριτικά. Μοναδικές εξαιρέσεις οι Charlie Hunnam και Djimon Hounsou, δύο αποδεδειγμένα καλοί ηθοποιοί, οι οποίοι προσπαθούν να δώσουν κάτι παραπάνω, αλλά μένουν εντελώς αναξιοποίητοι μέσα στη γενικότερη ανεπάρκεια του σεναρίου.

Η Sofia Boutella στο ρόλο της πρωταγωνίστριας, Kora, δεν καταφέρνει σε κανένα σημείο να πείσει, ότι διαθέτει το ταλέντο, για να σηκώσει το βάρος του χαρακτήρα της, έχει ένα μελαγχολικό και στενάχωρο βλέμμα, που δε συμβαδίζουν με τη δυναμική γυναίκα που θέλει να παρουσιάσει το σενάριο. Από τα ελάχιστα θετικά της ταινίας είναι τα ειδικά εφέ, ένας τομέας που ο Snyder έχει αποδείξει, ότι τον κατέχει καθόλη τη διάρκεια της καριέρας του. Οι πλανήτες, τα διάφορα πλάσματα, οι διάφορες εγκαταστάσεις είναι όλα άρτια σχεδιασμένα, ενώ πολύ καλές είναι και οι σκηνές δράσης, αν και υπάρχουν φορές που ο Snyder το παρακάνει με την χρήση του slow motion, που αποτελεί και το σήμα κατατεθέν του.

Rebel Moon

Πρέπει να σημειωθεί, ότι υπάρχει και μία άλλη έκδοση, διάρκειας τεσσάρων ωρών, η οποία θα κυκλοφορήσει μέσα στο έτος, λογικά μετά το δεύτερο μέρος. Κάτι αντίστοιχο έχει συμβεί και στο παρελθόν σε ταινίες του Zack Snyder, όπως με το Justice League, το οποίο, όταν βγήκε στο σινεμά ήταν κατακρεουργημένο, αλλά το τετράωρο cut, ήταν κλάσεις ανώτερο και αποκατέστησε την φήμη του Snyder. Εγείρονται, επομένως, σημαντικά ερωτήματα, όπως το γιατί δεν κυκλοφόρησε εξαρχής η τετράωρη έκδοση του Rebel Moon, από την στιγμή που δεν υπήρχε η πρόθεση να βγει η ταινία στους κινηματογράφους, καθώς και το γιατί σε κάθε ταινία ο Snyder επιμένει να γυρίζει τέτοιο υλικό, αλλά να δίνει μόνο ένα μικρό κομμάτι στο κοινό.

Είναι απορίας άξιο, πώς ο άνθρωπος πίσω από τους «300», τον «Άνθρωπο από Ατσάλι» και το «Batman vs Superman: Dawn of Justice», έβγαλε ένα τόσο αποκαρδιωτικά ανούσιο και αδιάφορο αποτέλεσμα. Η μόνη ελπίδα είναι, ότι το δεύτερο μέρος δε θα είναι τόσο κακό, όμως αλήθεια ποιος το πιστεύει αυτό;

Μοιράσου το:

Γιώργος Ψάλλας

Γιώργος Ψάλλας

Αντισυμβατικός και υπερβολικά διαφορετικός για την ηλικία μου, θα με βρεις να προτιμάω την ηρεμία από την ένταση και την παράνοια, να βλέπω ταινίες, να ακούω μουσική (την κανονική, όχι αυτή που βρίσκεται στη μόδα), να παρακολουθώ τα αθλητικά τεκταινόμενα και ενίοτε να διαβάζω βιβλία.

 

Πρόσφατα

Διαβάστε Περισσότερα

Σχετικά Άρθρα