Ένα μήνυμα αισιοδοξίας

9 Μαΐου 2020

Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να μπήκατε επιτέλους στην αναμενόμενη εδώ και καιρό νέα κανονικότητα. Ξημέρωσε για μας η 9 η Μαΐου κι από την περασμένη Δευτέρα σιγά σιγά, με αργά αλλά σταθερά βήματα αρχίζει η καθημερινότητα που ξέραμε όλοι προ-καραντίνας. Οι δουλειές κάνουν δειλά – δειλά την επανεκκίνηση τους, τα παιδιά ξεκινάνε δια ζώσης ξανά σχολείο, η ζωή συνεχίζεται και εμείς πρέπει να προλάβουμε το τρένο της ζωής. Σε λιγότερο από ένα μήνα μπαίνουμε και στον πρώτο μήνα του καλοκαιριού. Στον μήνα που υπό κανονικές συνθήκες θα τρέχαμε για να προλάβουμε ξαπλώστρες, να κάνουμε το πολυπόθητο πρώτο μπάνιο στη θάλασσα. Στον μήνα με τον οποίο ξεκινάει η πιο χαρούμενη περίοδος για τους περισσότερους ανθρώπους. Αντί να φορέσουμε μάσκα θαλάσσης, τώρα με τις συνθήκες που μας επέβαλε ο κύριος Κορωνοϊός θα φορέσουμε μάσκα προστασίας. Κρεμόμαστε κι από τα χείλη του κ. Χαρδαλιά και του κ. Τσιόδρα, για να ακούσουμε την τελική τους ετυμηγορία. Τι θα γίνει με το φετινό αναπάντεχο καλοκαίρι;

Η λέξη «καλοκαίρι» αποτελεί σύνθετη λέξη προερχόμενη από τις λέξεις «καλός» και «καιρός». Η εποχή που τα πάντα βρίσκονται σε μια ευημερία, η φύση, τα ζώα, οι άνθρωποι υπό το βλέμμα του καυτού ήλιου, υπό το βλέμμα του «καλού καιρού». Αυτός ο «καλός καιρός» δεν σηματοδοτεί μόνο το μπάνιο στη θάλασσα και τις διακοπές, σηματοδοτεί και την όαση στην ατέλειωτη έρημο στον απόηχο της πανδημίας. Μετά από μια καταιγίδα πάντα υπάρχει η καλοκαιρία. Κι αυτό δεν θα μπορούσε να μας το διδάξει κανένας άλλος παρά η μητέρα φύση. Και να βγούμε πιο δυνατοί και ενωμένοι από αυτό το μάθημα- μήνυμα της φύσης. Για να έρθουν καλύτεροι καιροί, καλύτεροι από τους «καλούς καιρούς» του καλοκαιριού. Γιατί «εμείς το ξέραμε από πριν πως γρήγορα θα ερχόταν το καλοκαίρι κι ας μην το ‘γραφε το ημερολόγιο», λόγια του Ρίτσου, όχι δικά μου.