Beef: Μια ωδή στην μικροπρέπεια

Η κατάσταση έχει ως εξής: Δύο ξένοι μπλέκονται σε έναν καβγά στον δρόμο. Πόσοι, άραγε, από εμάς δεν έχουμε βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση;

Στην Ελλάδα, μια τέτοιου είδους διαφορά λύνεται συνήθως με μια μούντζα κάπως της τελευταίας στιγμής, ένα μπινελίκι για να μην τους πουν και δυσκοίλιους και την κλασική ερώτηση: «Νύχτα πήρες το δίπλωμα;». Έχοντας ολοκληρώσει αυτά τα βήματα, οι περισσότεροι είναι αρκετά ικανοποιημένοι, ώστε να συνεχίσουν τη ζωή τους, χωρίς να ξανασκεφτούν το δυστυχές αυτό συμβάν (εντάξει, ίσως το ξανασυζητήσουν με τα σαμπουάν στο μπάνιο, ξέρετε εκείνο το μέρος που πάντα μας έρχεται ετεροχρονισμένα η απάντηση που θα έπρεπε κι οφείλαμε στον εαυτό μας να είχαμε δώσει στον χ, ψ, ω που μας την έσπασε εκείνη την ημέρα).

Και λέω οι περισσότεροι, καθώς δεν ισχύει το ίδιο για τους Dani Cho (Steven Yeun) και Amy Lau (Ali Wong), τους πρωταγωνιστές της νέας limited σειράς του Netflix με την υπογραφή της A24, οι οποίοι αφήνουν τις παρορμητικές τους σκέψεις να πάρουν το πάνω χέρι και μετατρέπουν ένα «τι πιο σύνηθες να συμβεί» περιστατικό σε ένα beef, που κρατάει δέκα επεισόδια και αφήνει τον θεατή να αναρωτιέται πόση μικροπρέπεια μπορεί να χωρέσει σε ένα σενάριο.

Beef
www.geektyrant.com

Κακόγουστα βάζα σε σχήμα φαλλού. Η πιο κοινότυπη καρέκλα στον κόσμο να θεωρείται μέγιστο έργο τέχνης. Catfishing που καταλήγει σε μια απαγωγή από το πουθενά. Ένας πάστορας να προσπαθεί να βάλει καλάθι χρησιμοποιώντας τη φράση: «Για τον Κύριο». Δύο Ασιάτες-Αμερικανοί να αναρωτιούνται γιατί οι Ασιάτες έχουν πάντα δυσανεξία στη λακτόζη. Ένα Google search για τους πιο ανώδυνους τρόπους αυτοκτονίας. Οφθαλμός αντί οφθαλμού, η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο κι όλα τα σχετικά.

Επιφανειακά το Beef είναι όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα. Ωστόσο, όσο τα επεισόδια περνούν και σκέφτεσαι ότι δεν μπορεί να γίνει πιο τρελό το πράγμα, εκεί είναι που αρχίζεις να τα καταλαβαίνεις όλα.

Γιατί στον πυρήνα του, το Beef είναι κάτι άλλο. Μια ντραμεντί/θρίλερ εκδίκησης για τον συσσωρευμένο θυμό που κρύβει μέσα του ο «σύγχρονος» άνθρωπος του εικοστού πρώτου αιώνα. Για το πόσο γρήγοροι είμαστε όλοι μας να παρεξηγήσουμε, αντί να κατανοήσουμε. Να φωνάξουμε στην μούρη κάποιου, αντί να ακούσουμε. Να φυλάξουμε κάτι Μανιάτικο και να αρχίσουμε τις κατάρες, αντί να το δικαιολογήσουμε και να το αφήσουμε να πέσει κάτω.

Δεν είναι τυχαίο που ο θεατής, ενώ αναγνωρίζει το πόσο ακραίες είναι οι πράξεις και των δύο πρωταγωνιστών, στο τέλος καταλήγει να τους λυπάται και τους δύο, καθώς όπως λέει και ο λαός, τα φαινόμενα απατούν και η Amy κι ο Dani δεν είναι κακοί άνθρωποι, παρά το γεγονός ότι αυτό πιστεύουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους.

via NBC news
via Buzzfeed news

«Είσαι η απόδειξη ότι η δυτική ψυχοθεραπεία δεν πιάνει σε ανατολικά μυαλά.», λέει σε κάποια φάση ο Dani στην Amy. Το περιεχόμενο αυτής της φράσης είναι κάτι που φαίνεται να γνωρίζουν στο πετσί τους και οι δύο. Αυτό δεν είναι τυχαίο, εάν αναλογιστεί κανείς το τραύμα που μοιράζονται από κοινού. Το άλυτο γενεαλογικό τραύμα που είναι ταυτόχρονα και η αιτία όλης της εσωτερικευμένης τους οργής, η αιτία πίσω από τις κάκιστες επικοινωνιακές τους ικανότητες.

Κι είναι, πράγματι, παράδοξο αυτό ακριβώς, ότι δηλαδή το μοναδικό πράγμα που τους ενώνει είναι συγχρόνως αυτό το οποίο τους χώρισε εξαρχής. Κι εκεί είναι που έγκειται και η μαγεία, άλλωστε: στη συνειδητοποίηση ότι εν τέλει δεν είναι τόσο διαφορετικοί, αλλά περισσότερο η διαφορετική όψη του ίδιου νομίσματος.

Κι άπαξ κι έρθει αυτή η αναγνώριση, τι ακολουθεί;

σκίτσο: The New Yorker

Το πρωτότυπο σενάριο (εάν νομίζεις ότι θα παρακολουθήσεις ένα κλασικό enemies to δεν ξέρω κι εγώ τι, είσαι βαθιά γελασμένος), το εξαιρετικό cast, οι γεμάτοι νόημα κι ομορφιά τίτλοι αρχής, ένα soundtrack που θα σε γυρίσει πίσω στην εφηβεία σου, το χιούμορ, η τρέλα και η σκέψη που υπάρχει πίσω από όλο αυτό το χάος καθιστούν το Beef μια από τις καλύτερες και πιο σημαντικές σειρές της πλατφόρμας αυτήν τη στιγμή και μια από τις καλύτερες δημιουργίες της A24.

Μια σειρά που θα κάνει κάθε θυμωμένη ψυχή εκεί έξω να αισθανθεί λιγότερο μόνη (κι ελπίζω λιγότερο οργισμένη) και κάθε chill προσωπικότητα να διασκεδάσει. Αρχίστε να παρακολουθείτε, λοιπόν, χωρίς δεύτερες σκέψεις! Α και πού είστε… Να οδηγείτε υπεύθυνα.

Μοιράσου το:

Άννα Μπαλή

Άννα Μπαλή

Ένα παιδί από την Αθήνα που ο δρόμος του το έφερε στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει στο Τμήμα Νομικής του ΑΠΘ. Στην προσπάθεια να καταπολεμήσω τη χρόνια αϋπνία μου, ξεκίνησα από νωρίς τη συνήθεια να βλέπω μια ταινία την ημέρα λίγο πριν κοιμηθώ, συνήθεια που με έκανε να ερωτευτώ θέλοντας και μη τον κινηματογράφο. Και καθώς πιστεύω ότι η τέχνη υπάρχει για να επικοινωνείται, αποφάσισα να γίνω μέρος του DREAM ON-line, ώστε να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου για ταινίες, βιβλία και οτιδήποτε άλλο καταπιάνεται με αυτό που ονομάζεται «ψυχή»και με συγκινεί, με την ελπίδα πάντα αυτό, ό,τι κι αν είναι αυτό, να συγκινήσει κι εσάς.

 

Πρόσφατα

Διαβάστε Περισσότερα

Σχετικά Άρθρα