Αποχαιρετώντας τους πρωταγωνιστές αυτής της κρίσης: και τώρα τι;

28 Μαΐου 2020

Το ημερολόγιο λέει 26/5 και σημαίνει το αποχαιρετιστήριο μήνυμα δυο προσώπων που διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις ζωές όλων μας τους τελευταίους λίγους μήνες. Πρόκειται βεβαίως για τον καθηγητή λοιμωξιολόγο, κύριο Σωτήρη Τσιόδρα και τον υφυπουργό πολιτικής προστασίας κύριο Νίκο Χαρδαλιά, δύο ανθρώπους που πραγματικά φτάσαμε σε σημείο να τους θεωρούμε δικούς μας, αφού κάθε απόγευμα, εδώ και 72 μέρες οι φωνές τους αντηχούσαν σε κάθε ελληνικό σπίτι, ανακοινώνοντας θύματα, θανάτους αλλά και μέτρα, καθοριστικά για την καθημερινότητα μας.

Μεταξύ άλλων, ο καθηγητής Τσιόδρας μας αποχαιρέτησε με ένα ποίημα, το οποίο απέδωσε στον Ελύτη, θυμίζοντας μας ότι «στην απλότητα βρίσκεται η ευτυχία», ενώ αμφότεροι μας διαβεβαίωσαν ότι θα συνεχίσουν το ιερό πλέον καθήκον τους αυτή τη φορά, πίσω από τις κάμερες.

Αναμφίβολα, αυτοί οι δυο άνθρωποι κάνανε το πέρασμα τους σημαδεύοντας ανεξίτηλα τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και θα βρίσκονται μέσα στις ιστορίες που πολλοί από εμάς θα διηγηθούμε στα παιδιά μας για την κρίση του κορωνοϊού, την καραντίνα, το 13033 και πολλά άλλα από αυτά που ζήσαμε το τελευταίο διάστημα. Ωστόσο, δυστυχώς ή ευτυχώς, απέχουμε πολύ χρονικά από αυτό το σημείο και έτσι αξίζει να αναρωτηθούμε ποια πρέπει να είναι η επίδραση αυτών των δύο στην συμπεριφορά μας στο εξής.

Αν έχω κάτι να κρατήσω από αυτές τις 72 μέρες, είναι η συγκινητική δήλωση του Σωτήρη Τσιόδρα στην αρχή της καραντίνας,που αφορά την προστασία των ηλικιωμένων και των ευπαθών ομάδων. Με αυτή του τη δήλωση συνόψισε, κατ ́εμέ, τον σκοπό και το νόημα της όλης προσπάθειας και απέκτησε μια θέση όχι μόνο στα πρωτοσέλιδα των ΜΜΕ αλλά και στις καρδιές των Ελλήνων.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, οι επιστήμονες δεν έχουν ανακαλύψει ούτε κάποιο εμβόλιο ούτε και θεραπεία για τον κορωνοϊό. Παρ ́ όλα αυτά τα μέτρα σταδιακά αίρονται, καθώς μεταβαίνουμε από την φάση του μένουμε σπίτι σε αυτήν του μένουμε ασφαλείς δηλαδή σταδιακά «ανακτούμε την ελευθερία μας» και επιστρέφουμε στην ρουτίνα της καθημερινότητας, επανεκκινώντας ταυτόχρονα την οικονομία. Η προαναφερθείσα δήλωση του Τσιόδρα, δεν πρέπει με το πέρασμα του χρόνου να ξεχαστεί. Δεν είναι μια είδηση που με τον καιρό χάνει την ουσία της αλλά είναι αυτή καθ ́αυτή η ουσία των μέτρων, των προσπαθειών, της επικείμενης ροής της ζωής μας γενικότερα.

Δεν πρόκειται ούτε για κήρυγμα, ούτε για ηθικολογία: προσέχουμε και ταυτόχρονα προστατεύουμε τους γύρω μας, αυτούς που αγαπάμε. Τόσο απλά. Πράγματι, το μένουμε ασφαλείς έξω από το σπίτι μπορεί να είναι μεγαλύτερη δοκιμασία από αυτήν της καραντίνας καθώς προϋποθέτει ότι η περιώνυμη «ατομική ευθύνη» θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων προκειμένου να περιοριστεί η μετάδοση του ιού που άλλαξε τον κόσμο.

Το φετινό καλοκαίρι θα είναι διαφορετικό. Οι απογοητευτικές εικόνες από την κοσμοσυρροή που επικράτησε σε πολλά μαγαζιά της χώρας μετά το πέρας της καραντίνας αποδεικνύει ότι δεν το έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει. Ακόμα κι αν το ένστικτό μας μας υπαγορεύει την επιλογή της εύκολης λύσης, της επαναφοράς στη ζωή, όπως ακριβώς την έχουμε αφήσει τον Φλεβάρη, πιστεύω ότι οφείλουμε να αποδεχτούμε την πρόκληση της νέας πραγματικότητας καθώς έχει ως κύριο γνώμονα την διασφάλιση της δημόσιας υγείας, που έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα παγκοσμίως με 343.000 νεκρούς μόλις σε λίγους μήνες.

Ο κύριος Τσιόδρας και ο κύριος Χαρδαλιάς, αξίζουν να μνημονεύονται, όχι μόνο ως φιγούρες-σήματα κατατεθέν αυτής της περιόδου αλλά και ως αγωνιστές που έσπευδαν να βοηθήσουν σε κάθε κρίσιμη περίπτωση, ενδεικτικά με το ζήτημα του συνοικισμού των Ρωμά στην Λάρισα, ως ηγέτες αυτής της πρωτόγνωρης κρίσης που δεν έχει ακόμα αντιμετωπιστεί. Και εμείς από την πλευρά μας, να συνεχίσουμε μεν την ζωή μας από εκεί που την αφήσαμε, αλλά έχοντας πάντα στη άκρη του μυαλού μας γιατί ή μάλλον για ποιους αξίζει να τηρούμε τα μέτρα.

Όσο κι αν τους συμπαθήσαμε λοιπόν, ευχόμαστε να μην ξαναφανούν αναπάντεχα κάποια μέρα στις οθόνες, γιατί όπως δήλωσε ευθέως ο κύριος Χαρδαλιάς «Αν μας ξαναδείτε να κάνουμε ξανά καθημερινά ενημέρωση με τον κ. Τσιόδρα, αυτό θα σημαίνει ότι τα πράγματα θα έχουν δυσκολέψει ξανά».

 

Μοιράσου το:

Αφροδίτη Κεραμέως

Αφροδίτη Κεραμέως

Γεννήθηκα και ζω όλη μου την ζωή- μ’ένα ευχάριστο διάλειμμα 6 μηνών στο Αμβούργο- στην Θεσσαλονίκη. Το μεγαλύτερο μου ίσως flex είναι ότι όταν ήμουν μικρή είχα απομνημονεύσει τις πρώτες σελίδες (και τις παραπομπές τους) από τα «88 ντολμαδάκια» του Ευγένιου Τριβιζά. Η απομνημονευτική μου ικανότητα με οδήγησε αισίως στα 18 μου στην Νομική του ΑΠΘ και έπειτα με άφησε. Από τότε, αυτά που θέλω να θυμάμαι τα κρατάω σε σημειώσεις σε τετράδια, στο μαγνητόφωνο του κινητού μου (podcast alert) και στα φιλμ των αγαπημένων μου καμερών.

 

Πρόσφατα

Διαβάστε Περισσότερα

Σχετικά Άρθρα