Ο Hulk Hogan, ή αλλιώς ο Terry Gene Bollea όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους παλαιστές στην ιστορία της επαγγελματικής πάλης, πέθανε σήμερα, στις 24 Ιουλίου 2025, σε ηλικία 71 ετών. Ο άνθρωπος που ενσάρκωσε τη χρυσή εποχή του wrestling τη δεκαετία του 80’, υπήρξε για πολλούς παιδικό ίνδαλμα, ενώ για άλλους αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της τοξικής διασημότητας, του ρατσισμού και της μεγαλομανίας.
Ξεκίνησε την καριέρα του στην επαγγελματική πάλη στα τέλη της δεκαετίας του 1970, αλλά η εκρηκτική του παρουσία και έντονη δημοσιότητα έφτασε στο peak της τη δεκαετία του ’80, οπου έγινε το απόλυτο είδωλο της Αμερικής, αλλα και παγκοσμίως, κάνοντας γνωστό το WWE (Τότε WWF ) ακόμη και στην Ελλάδα, μέσω της συχνότητας του EuroSport.
Το 1984 κατέκτησε το WWF Championship εγκαινιάζοντας την εποχή της “Hulkamania”, με μότο τη δύναμη της πίστης, της αθλητικής πειθαρχίας και των… βιταμινών. Γίνεται εξώφυλλο στο Sports Illustrated, αποκτά δική του παιδική εκπομπή και αποτελεί έναν από τους κορυφαίους υποστηρικτές του Make-A-Wish. Για πολλούς, είναι ο “Superman” της δεκαετίας του ’80 και τίποτα δε φαίνεται μεμπτό ακόμη όσον αφορά το πρόσωπο του και την εικόνα του. Πρωταγωνιστώντας σε οκτώ “WrestleMania”, ήταν πλέον αγαπητός σε μικρούς και μεγάλους.
Κράτησε το WWF Championship συνολικά 6 φορές ενώ ήταν και ο πρώτος παλαιστής που κατέκτησε δύο συνεχόμενα Royal Rumble (1990 και 1991). Το 1994, μεταπηδώντας στην αντίπαλη βιομηχανία πάλης, την WCW, κατάφερε να αναβιώσει την καριέρα του με εντυπωσιακό τρόπο. Το 1996, μάλιστα εγκατέλειψε τον “καλό” χαρακτήρα και επανεμφανίστηκε ως Hollywood Hogan, ιδρύοντας μαζί με τους Kevin Nash και Scott Hall την nWo (New World Order) — μια ομάδα που άλλαξε ριζικά τη θεματολογία, το ύφος και την κατεύθυνση του επαγγελματικού wrestling, φέρνοντας τη WCW στην κορυφή της τηλεθέασης για 83 (!) συνεχόμενες εβδομάδες.Πρώτη φορά η WWF βρισκόταν υπό απειλή.
Εκτός ρινγκ, η δημοτικότητά του εκτοξεύτηκε μέσα από εμφανίσεις σε ταινίες όπως το Rocky III, ενώ το 2005 τιμήθηκε με είσοδο στο WWE Hall of Fame, επισφραγίζοντας τη θρυλική του καριέρα. Το 2020 επίσης εντάχθηκε και ως μέλος της nWo στο Hall of Fame για δεύτερη φορά, κάτι που ελάχιστοι έχουν πετύχει. Όλα φαντάζουν ιδανικά και βγαλμένα από παραμύθι. Ήταν όμως αλήθεια;
Το πρώτο πλήγμα στην εικόνα του Hogan γίνεται μόλις το 1992 και θα ακολουθήσουν πολλά ακόμη όπως επίσης και σκάνδαλα δηλώσεις και καταγγελίες. Εκείνη τη χρονιά λοιπόν ο ίδιος αλλά και ο ιδιοκτήτης του WWF Vince McMahon ( Άλλη αμφιλεγόμενη προσωπικότητα με δικαστήρια πλέον στη πλάτη του ), βρέθηκαν στο επίκεντρο μιας μεγάλης ομοσπονδιακής έρευνας που συντάραξε τον κόσμο του επαγγελματικού wrestling.
Το σκάνδαλο αφορούσε τη διακίνηση και χρήση αναβολικών ουσιών (στεροειδών) από παλαιστές με τον Hogan να παραδέχεται ότι είχε κάνει χρήση στεροειδών, λέγοντας όμως ότι του τα είχαν χορηγήσει νόμιμα και με ιατρική συνταγή. Αν και δεν κατηγορήθηκε ποινικά, η εικόνα του αψεγάδιαστου υπερήρωα στα μάτια των γονιών και των παιδιών που τον θεωρούσαν πρότυπο, καταρρίφθηκε.
Το 2007, η δημόσια εικόνα του δέχθηκε νέο πλήγμα μετά από σοβαρό τροχαίο δυστύχημα στο οποίο ενεπλάκη ο γιος του, Nick, οδηγώντας υπό την επήρεια αλκόολ και προκαλώντας τον σοβαρό τραυματισμό του συνεπιβάτη του. Πού εμπλέκεται όμως ο μπαμπάς Hogan;
H αληθινή κατακραυγή ξέσπασε όταν κυκλοφόρησαν ηχητικά ντοκουμέντα από συνομιλίες του Hogan εντός της φυλακής με τον γιο του, καθώς περιείχαν απαξιωτικά σχόλια για το θύμα. H συνέχεια ήρθε 5 χρόνια μετά, το 2012, με τη διαρροή ενός sex tape του με τη γυναίκα του τότε φίλου του και ραδιοφωνικού παραγωγού, Bubba the Love Sponge, από τον ιστότοπο Gawker συνοδευόμενο από ειρωνικά σχόλια, προκαλώντας την αντίδραση του Hogan, ο οποίος υπέβαλε αγωγή ζητώντας 100 εκατομμύρια δολάρια για παραβίαση της προσωπικής του ζωής.
Το 2016, το δικαστήριο της Φλόριντα δικαίωσε τον Hogan, απονέμοντάς του συνολικά 140 εκατομμύρια δολάρια, γεγονός που οδήγησε την Gawker Media σε πτώχευση. Τα σκάνδαλα όμως δε σταμάτησαν. Το 2015, το όνομα του Hulk Hogan βρέθηκε ξανά στα πρωτοσέλιδα, όταν διέρρευσε ηχητικό ντοκουμέντο στο οποίο ακούγεται να κάνει ρατσιστικά σχόλια, αναφερόμενος με ιδιαίτερα προσβλητικούς όρους στον τότε μαύρο φίλο της κόρης του, χρησιμοποιώντας επανειλημμένα τη λέξη “nigger” και δηλώνοντας πως προτιμά η κόρη του «να έχει σχέση με κάποιον λευκό, πλούσιο και αθλητικό, και όχι μαύρο».
Το 2015 το WWE τον διέγράψε άμεσα από το Hall of Fame, αφαίρεσε κάθε αναφορά του από το WWE.com, και καταγγέλθηκε δημόσια από μαύρους παλαιστές οι οποίοι χαρακτήρισαν τη συγγνώμη του “επιφανειακή” και “ανειλικρινή”. Το άλλοτε λαμπρό αστέρι του WWE είχε μπει σε black list από την βιομηχανία που εκτόξευσε ο ίδιος στα ύψη. Ειρωνικό; Παρά την μετέπειτα επανένταξή του βέβαια το 2018, τίποτα δεν ήταν πια το ίδιο.
Κατά τη διάρκεια των ετών, ο Hogan έχει κατηγορηθεί και για σεξιστική συμπεριφορά απέναντι σε γυναίκες, τόσο μέσα από σχόλια για την κόρη όσο και με δημόσιες δηλώσεις του που ενίσχυαν τη σεξουαλικοποίηση των γυναικών, κάτι που προκάλεσε την αντίδραση φεμινιστικών ομάδων. Έχει κατηγορηθεί επίσης για ναρκισσισμό, καταπίεση συνεργατών και αδυσώπητη ανάγκη ελέγχου, τόσο στο booking των αγώνων του όσο και στη δημιουργική κατεύθυνση των WWE και WCW όπου φέρεται να εμπόδιζε την άνοδο νεότερων παλαιστών, επειδή πολύ απλά δεν ήθελε να τους παραχωρήσει τη σκυτάλη και να αποδεχτεί πως τα χρόνια προχωρούν και η νέα γενιά ξεπερνά την προηγούμενη.
Τέλος, η στήριξή του προς ακραίους συντηρητικούς κύκλους και στον σημερινό πρόεδρο τον ΗΠΑ, Donald Trump, συμμετέχοντας μάλιστα σε ομιλίες του, τον έχουν καταστήσει, για πολλούς, μια φιγούρα διχαστική που, αν και συνέβαλε στην παγκοσμιοποίηση του wrestling, δεν κατάφερε ποτέ να σταθεί στο ύψος του καλού ρόλου που ο ίδιος δημιούργησε για τον εαυτό του.
Λίγους μήνες πριν τον θάνατο του, τον Ιανουάριο του 2025, έκανε μια guest εμφάνιση ξανά στο WWE, στο μέρος που τον δόξασε όσο κανέναν, με μόνη διαφορά πως πλέον το κοινό τον γιούχαρε τόσο έντονα με τον ίδιο να μην μπορεί να κρύψει την αμηχανία του. Ο Hogan τελικά δεν απέτυχε μόνο ως πρότυπο — απέτυχε κυρίως να αναγνωρίσει το βάρος της επιρροής του. Και παρόλο που, επέστρεψε στο προσκήνιο και του δόθηκαν πολλάκις “δεύτερες ευκαιρίες”, δεν τις αξιοποίησε για ειλικρινή μεταμέλεια.
Πολλοί μπορεί να τον βλέπουν ακόμη ως θρύλο του wrestling, όμως για ένα μεγάλο μέρος του κοινού έχει μετατραπεί σε ένα τρανό παράδειγμα του πώς η αλαζονεία και η έλλειψη αυτογνωσίας μπορούν να γκρεμίσουν ακόμα και τους πιο λαμπερούς μύθους…
