Ο Τόνι Κάλβο αγωνίστηκε με τη φανέλα του Άρη για τέσσερα χρόνια και αγαπήθηκε όσο λίγοι από τους φιλάθλους της ομάδας. Το dreamonline.gr, σε συνεργασία με το InAris.info, σας παρουσιάζει έναν από τους ποδοσφαιριστές που μνημονεύονται ακόμη και σήμερα στο «Κλεάνθης Βικελίδης».
Η ιστορία του ξεκινά από τη φημισμένη «La Masia» της Μπαρτσελόνα, εκεί που αγωνίστηκε μαζί με κορυφαίους αστέρες του ποδοσφαίρου, όπως ο Λιονέλ Μέσι. Στη συνέχεια, ήρθε στη Θεσσαλονίκη για τον Άρη και η αγάπη με την οποία μιλάει για την ομάδα και τον κόσμο, δείχνει πως αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην καριέρα, αλλά και στη ζωή του.
Ακολούθησε ένα πέρασμα στη Serie A με την Πάρμα, όπου αποκόμισε σπουδαίες εμπειρίες, προτού βρεθεί στη Βουλγαρία και στη Λέφσι Σόφιας. Η δεύτερη ομάδα που δέθηκε ήταν η Ανόρθωση, στην οποία παρέμεινε επίσης για τέσσερα χρόνια, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα για τη Βέροια.
Ο Κάλβο μοιράστηκε μαζί μας εμπειρίες από την καριέρα του, μιλώντας με τα καλύτερα λόγια για τον Άρη και απευθύνοντας έναν χαιρετισμό στους φίλους της ομάδας, καθώς δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να το κάνει.
Τόνι Κάλβο: Η Μπαρτσελόνα, η αγάπη για τον Άρη και το μήνυμα που δεν είχε την ευκαιρία να στείλει
– Ποδοσφαιρικά, μεγάλωσες σε μια από τις κορυφαίες ακαδημίες, τη φημισμένη «La Masia» της Μπαρτσελόνα. Τι αναμνήσεις έχεις από εκεί;
– Απίστευτες αναμνήσεις… Ήμουν στη Μπαρτσελόνα για σχεδόν 10 χρόνια κι έχω να πω μόνο καλά λόγια για την εμπειρία μου εκεί. Στόχος είναι να σου μαθαίνουν το πώς να γίνεσαι καλύτερος ποδοσφαιριστής, αλλά και το πώς να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Επίσης, είχα την ευκαιρία να είμαι συμπαίκτης με κορυφαίους παίκτες (Πικέ, Φάμπρεγας, Μέσι, Πέδρο κ.α) και κερδίσαμε πολλούς τίτλους.
– Έχοντας υπάρξει συμπαίκτης με τόσο σπουδαίους ποδοσφαιριστές, ξεχωρίζεις κάποιους;
– Η αλήθεια είναι πως αγωνίστηκα με αρκετούς κορυφαίους παίκτες, όμως δύο είναι αυτοί που ξεχώριζαν πολύ από τους υπόλοιπους. Ο ένας είναι ο Λιονέλ Μέσι και ο άλλος ο Σεμπάστιαν Τζιοβίνκο.
– To 2007, κλείνει το κεφάλαιο Μπαρτσελόνα κι έρχεσαι στον Άρη. Πριν την άφιξη σου στη Θεσσαλονίκη, πως έμαθες για το ενδιαφέρον της ομάδας;
– Το μόνο που ήξερα το 2007 ήταν πως το κεφάλαιο της Μπαρτσελόνα έφτανε στο τέλος του και με είχαν προσεγγίσει δύο ισπανικές ομάδες (Βιγιαρεάλ, Σεβίλλη). Μια μέρα, περπατούσα σε ένα εμπορικό κέντρο και με κάλεσε ο Μανέλ Φερέρ λέγοντας μου τα πάντα για τον Άρη. Μου εξήγησε τους στόχους της ομάδας και την ατμόσφαιρα που υπάρχει στο γήπεδο, οπότε είπα αμέσως το ναι.
– Από την πρώτη σου σεζόν παίρνεις φανέλα βασικού κι αγωνίζεσαι στο πρωτάθλημα και το κύπελλο UEFA. Τι σου έχει μείνει από εκείνη τη χρονιά;
– Την πρώτη μου σεζόν στον Άρη δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Ξεκίνησα πολύ καλά στην προετοιμασία, σκόραρα μερικά γκολ και η επαφή που είχα με τους φιλάθλους ήταν απίστευτη από την πρώτη στιγμή. Οι φίλαθλοι του Άρη με έκαναν καλύτερο ποδοσφαιριστή. Θυμάμαι ακόμη το πρώτο μου παιχνίδι στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Ήμουν αγχωμένος στην αρχή, όμως μετά τα πρώτα πέντε λεπτά τους ένιωθα ερωτευμένος.
– 102 συμμετοχές μαζί με τον Κόκε, 95 με τον Νέτο, 81 με τον Ρονάλντο Γκιάρο και 71 με τον Χαβίτο. Πως ήταν το κλίμα σε εκείνη την ομάδα;
– Το κλίμα στην ομάδα ήταν εξαρετικό. Γράψαμε ιστορία στον Άρη, χάρη σε παίκτες όπως ο Σηφάκης, ο Γκιάρο, ο Νέτο, ο Ναφτί, ο Πρίττας, ο Κόκε, ο Χαβίτο και όλη η ομάδα συνολικά. Ξέραμε πριν ξεκινήσει το κάθε παιχνίδι πως όποιος κι αν είναι απέναντι θα κερδίσουμε.
«Ο καλύτερος προπονητής που είχα στην καριέρα μου ήταν ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ»
– Έκτορ Ραούλ Κούπερ, Ντούσαν Μπάγεβιτς ή μήπως Κίκε Ερνάντεθ; Με ποιον προπονητή συνεργάστηκες καλύτερα στη Θεσσαλονίκη;
– Είχα πολλούς εξαιρετικούς προπονητές στον Άρη, όμως ο καλύτερος που είχα σε όλη την καριέρα μου ήταν ο Έκτορ Κούπερ.
– Με τη φανέλα του Άρη πέτυχες συνολικά 18 γκολ, ποιο σου έχει μείνει περισσότερο;
– Σκόραρα κάποια ωραία γκολ, όμως τρία μου έχουν μείνει περισσότερο. Ένα κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης, σε μια εντός έδρας αναμέτρηση. Το «πανένκα» με τον Ατρόμητο στο 90′ και το εκτός έδρας γκολ με τη Μπόλτον.
– Θυμάσαι ποιες ήταν οι σκέψεις σου πριν εκτελέσεις το «πανένκα» πέναλτι με τον Ατρόμητο;
– Για να είμαι ειλικρινής, ήταν μια τρελή στιγμή. Ήμουν απόλυτα συγκεντρωμένος, αλλά δεν είχα καταλήξει στον τρόπο που θα εκτελέσω. Η ιδέα μου ήρθε την τελευταία στιγμή, όμως το σημαντικότερο είναι πως η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα και η ομάδα μου κέρδισε.
– Τρεισήμισι χρόνια, 117 αναμετρήσεις, 18 γκολ κι 9 ασίστ με τη φανέλα του Άρη. 15 χρόνια μετά την αποχώρηση σου, ποιες είναι οι σκέψεις σου για την ομάδα;
– Είμαι Αρειανός πάντα! Αγαπώ τα χρώματα του Άρη, τους φιλάθλους, το γήπεδο και την ιστορία της ομάδας. Φέτος, βρίσκεται ψηλά στη βαθμολογία κι ελπίζω να συνεχίσει έτσι. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να καταλάβεις όταν είσαι παίκτης του Άρη, είναι πως πρέπει να παίζεις με πάθος και φέτος αυτό είναι εμφανές.
«Για να είμαι ειλικρινής, μου λείπει πολύ ο Άρης»
– Πώς είναι η αίσθηση να φοράς τη φανέλα του Άρη και να αγωνίζεσαι στο «Κλεάνθης Βικελίδης»;
– Το να φοράς τη φανέλα του Άρη, σε αυτό το γήπεδο και να ακούς τους φιλάθλους να ζητωκραυγάζουν για την ομάδα είναι ένα από τα μεγαλύτερα πράγματα που έχω ζήσει. Για να είμαι ειλικρινής, μου λείπει πολύ ο Άρης.
– Η πρώτη σου αποχώρηση ήταν με προορισμό την Πάρμα. Πώς ήταν η εμπειρία της Serie A;
– Η εμπειρία μου στην Ιταλία ήταν τελείως διαφορετική από τον Άρη. Στην Πάρμα είχα δύσκολες στιγμές, αλλά για μένα ήταν μεγάλη απόλαυση το να αγωνίζομαι με παίκτες όπως ο Κρέσπο, ο Τζιοβίνκο, ο Καντρέβα, ο Τζακάρντο και ο Φερνάντο Μάρκεζ. Θυμάμαι ακόμη το πρώτο μου παιχνίδι με την Πάρμα, είχαμε κερδίσει με 4-1 τη Γιουβέντους.
– Στη συνέχεια, επιστρέφεις στη Θεσσαλονίκη για να αποχωρήσεις ξανά, μόνιμα πλέον, με προορισμό τη Λέφσκι Σόφιας. Ακολουθεί η Ανόρθωση και η επιστροφή στην Ελλάδα για τη Βέροια. Τι σου έχει μείνει από την καριέρα σου σε αυτές τις ομάδες;
– Η Λέφσκι είναι μεγάλη ομάδα στη Βουλγαρία και μου συμπεριφέρθηκαν εξαιρετικά εκεί. Έχω μόνο καλές αναμνήσεις από αυτή την ομάδα κι έπαιξα πολύ καλά όσο βρισκόμουν εκεί. Η Ανόρθωση για μένα είναι κάπως σαν τον Άρη. Έπαιξα πολλά χρόνια, έκανα καλά παιχνίδια, σκόραρα γκολ και μοίρασα ασίστ. Τους αγαπώ κι έχουν τον σεβασμό μου. Στη Βέροια, δυστυχώς δεν καταφέραμε να πετύχουμε τον στόχο μας.
– Η σημερινή ομάδα του Άρη έχει ένα κοινό στοιχείο με τον Άρη της δικής σου εποχής. Το ρόστερ περιλαμβάνει συνολικά 11 Ισπανούς ποδοσφαιριστές. Βρίσκεις κοινά της τωρινής ομάδας με την τότε;
– Όντως, είναι πολλοί Ισπανοί στον Άρη σήμερα. Έχουν δημιουργήσει μια πολύ καλή ομάδα. Νομίζω όμως πως δεν μπορώ να συγκρίνω, γιατί κάθε εποχή είναι διαφορετική. Αλλά η φετινή ομάδα είναι πολύ καλή!
«Σας ευχαριστώ που με αγαπήσατε τόσο πολύ»
– Κλείνοντας, ένα μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις προς τους φίλους του Άρη.
– Δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να τους αποχαιρετήσω, όπως τους αξίζει. Σας ευχαριστώ που με αγαπήσατε τόσο πολύ, με στηρίξατε και με ενθαρρύνατε. Θα είμαι για πάντα ένας από εσάς, ο Άρης είναι στην καρδιά μου. Σας ευχαριστώ κι εύχομαι να σας δω σύντομα. Για πάντα Αρειανός!
Συνέντευξη: Παναγιώτης Κωνσταντινόπουλος
