Το The Terminal List βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Jack Carr, το οποίο εκδόθηκε το 2018, και αποτελεί μία μίνι σειρά οχτώ επεισοδίων διάρκειας από 50 έως 65 λεπτά το καθένα, που προβλήθηκαν μέσω του Amazon Prime Video. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκουμε τον Chris Pratt, ο οποίες εκτελεί και χρέη παραγωγού, ενώ παίζουν επίσης οι Taylor Kitsch, Constance Wu, Riley Keough, Jeanne Tripplehorn, Nick Chinlund, Jai Courtney και JD Pardo. Επιστρέφοντας στη χώρα του, έπειτα από την τελευταία του αποστολή, η οποία είχε άσχημη κατάληξη, ο Πλωτάρχης James Reece δυσκολεύεται να προσαρμοστεί. Όταν ανακαλύπτει, ότι είναι μπλεγμένος σε ένα καλοστημένο σχέδιο εις βάρος του, θα κάνει τα πάντα, για να πάρει την εκδίκησή του.
Δεν είναι σπάνιες οι ταινίες ή σειρές εκδίκησης. Πρόκειται για ένα είδος, το οποίο έχει χαρίσει πολύ καλές ταινίες, ενώ είναι και αρκετά εύπεπτο για τον περισσότερο κόσμο. Μόλις πέρυσι κυκλοφόρησε το Without Remorse με τον Michael B. Jordan, ενώ λίγα χρόνια πριν και συγκεκριμένα το 2017 είχε βγει η ταινία The Foreigner με τον Jackie Chan. Πρόκειται για μόνο δύο από τα πολλά παραδείγματα του συγκεκριμένου είδους, το οποίο στον πυρήνα του διακρίνεται από ορισμένες σταθερές. Έτσι και στο The Terminal List ο θεατής ξέρει τι πρόκειται να παρακολουθήσει, χωρίς αυτό όμως να λειτουργεί αρνητικά.
Ο Chris Pratt συνιστά ένα από τα πιο δυνατά ονόματα του Hollywood τα τελευταία χρόνια έχοντας συμμετάσχει σε διάφορες γνωστές παραγωγές. Το The Terminal List ήταν κάτι σαν προσωπικό στοίχημα για τον ίδιο, αφού μετά την ανάγνωσή του, ο Pratt έβαλε στόχο να μεταφέρει το βιβλίο στη μικρή οθόνη, κάτι το οποίο τελικά πέτυχε. Η λατρεία του για το πρότζεκτ, για το οποίο πληρώθηκε με το ποσό των 1,4 εκατομμυρίων δολαρίων για κάθε επεισόδιο, είναι εμφανής, καθώς ένα από τα πρώτα πράγματα που αντιλαμβάνεται ο θεατής είναι η αφοσίωσή του σε αυτό.
Δίνει μία πολύ καλή ερμηνεία, η οποία χαρακτηρίζεται από διάφορες συναισθηματικές διακυμάνσεις. Χωρίς να έχει κάνει κάτι λάθος, βλέπει τον κόσμο του να γκρεμίζεται, χάνει την ουσία της ζωής του, βρίσκεται παγιδευμένος από το ίδιο σύστημα, το οποίο ορκίστηκε να υπηρετεί. Πολύ καλή είναι και η Constance Wu στον ρόλο της δαιμόνιας δημοσιογράφου, η οποία θέλει να αποκαλύψει την αλήθεια και να εκθέσει αυτούς που ενορχήστρωσαν αυτήν την πλεκτάνη. Από την άλλη ο Taylor Kitsch υποδύεται τον καλύτερο φίλο και συνεργάτη του Reece στην προσπάθειά του να βρει όσους τον αδίκησαν. Γενικότερα, οι ερμηνείες είναι ικανοποιητικές, χωρίς να υπάρχει κάποιος που κλέβει την παράσταση ή να ξεχωρίζει.
Ένα από τα πιο δυνατά σημεία του The Terminal List είναι ο ρεαλισμός του. Οι σκηνές δράσης, η σκηνοθεσία, τα σκηνικά ανταποκρίνονται πλήρως στην πραγματικότητα, δημιουργούν ένα εξαιρετικό περιβάλλον, πείθοντας και τον πλέον δύσπιστο. Δεν διστάζει να γίνει ωμό, όταν χρειάζεται, με σκληρές σκηνές, στις οποίες ο χαρακτήρας του Pratt τσαλακώνει την εικόνα του, αλλά ικανοποιεί τη δίψα του για εκδίκηση.
Παρόλα αυτά, η σειρά δεν αποφεύγει τα κλισέ. Οι μεγάλες πολυεθνικές, που βάζουν πάνω απ’ όλα το κέρδος, οι πολιτικοί, που έχουν μία συγκεκριμένη ατζέντα, οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί που τυφλώνονται από τη δύναμη του χρήματος και περιφρονούν με άνεση τις αξίες τους είναι στοιχεία που έχουμε ξαναδεί, χωρίς να υπάρχει κάποια διάθεση για πρωτοτυπία ούτε και εδώ. Το σενάριο προσπαθεί να ασχοληθεί με το θέμα της διαφθοράς σε όλες τις βαθμίδες και εκφάνσεις του, περνάει όμως κάπως αδιάφορο, καθώς άλλος είναι ο βασικός στόχος του The Terminal List.
Σε γενικές γραμμές, το The Terminal List δεν ξεφεύγει από τα συνηθισμένα, αλλά προσφέρει οχτώ πολύ διασκεδαστικά επεισόδια αδρεναλίνης και εκδίκησης.
