Μπαίνοντας πλέον στους ρυθμούς των αυτοδιοικητικών εκλογών της 8ης Οκτωβρίου, το DREAM ON-line μίλησε με τον Σάκη Τζακόπουλο, τοπογράφο μηχανικό και υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο με τον συνδυασμό «Θεσσαλονίκη για Όλους» του υποψήφιου Δημάρχου, Σπύρου Πέγκα.
Ο κ. Τζακόπουλος επέλεξε να ενώσει τις δυνάμεις του με τον κ. Πέγκα, μολονότι είχε εισέλθει στην κούρσα για το δημαρχιακό αξίωμα με την παράταξη «Ώρα Θεσσαλονίκης».
Όπως μας ανέφερε ο κ. Τζακόπουλος, αμφότεροι δεσμεύτηκαν να δουλέψουν σκληρά για να λύσουν της προβλήματα της Θεσσαλονίκης και να προωθήσουν μια νέα ατζέντα που θα περιλαμβάνει πρωτοβουλίες για όλους, από τους νέους που επιθυμούν να παραμείνουν στην πόλη, μέχρι τους επισκέπτες που θα θελήσουν να επιστρέψουν σε αυτήν.
Επέκρινε την τωρινή διοίκηση για την αδυναμία της να ανταποκριθεί στις ανάγκες των πολιτών και να τρέξει μια σειρά από έργα που θα αναβάθμιζαν την ποιότητα της ζωής τους. Μας περιέγραψε επίσης ένα νέο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης που θα δημιουργούσε μια τουριστική διαδρομή για τον επισκέπετη, τόσο μέσα στην πόλη, όσο και πέριξ αυτής.
Τέλος, με αφορμή τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία και με δεδομένη την εμπειρία του στη θέση του Προέδρου του Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, ο κ. Τζακόπουλος μας εξήγησε κατά πόσο οχυρωμένη ή ανοχύρωτη είναι η Θεσσαλονίκη στην περίπτωση μιας ανάλογης κακοκαιρίας.
Τον ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο του.
«Τα σκουπίδια δεν είναι ούτε μπλε, ούτε πράσινα, ούτε κόκκινα»
– Τι σας οδήγησε στο να πάρετε την απόφαση να συμπορευτείτε με τον κ. Πέγκα, δεδομένου ότι ανήκετε σε έναν άλλον πολιτικό χώρο;
– Καταρχάς, με τον κ. Πέγκα είμαστε στον ίδιο πολιτικό χώρο. Όταν μιλάμε για την τοπική αυτοδιοίκηση δεν πρέπει να μένουμε στα χρώματα. Δεν είναι ούτε μπλε τα σκουπίδια που είναι στον δρόμο, ούτε κόκκινα, ούτε πράσινα. Οι τρύπες στους δρόμους δεν έχουν χρώμα. Όταν μιλάμε για δημοτικές εκλογές, μιλάμε για αυτά τα προβλήματα, τα οποία μία παράταξη καλείται να λύσει. Πρέπει να ξεπερνάμε λοιπόν, ποιος στήριξε ποιον, ποιο κόμμα στήριξε ποιον, να μιλάμε μόνο για προβλήματα και λύσεις. Αν κάποιος αποφασίζει να χρωματίσει αυτά τα σκουπίδια, αυτός δεν πρέπει να είναι μέρος της διοίκησης της Θεσσαλονίκης τα επόμενα χρόνια.
– Άρα θεωρείτε ότι στην τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να επιδιώκονται συμβιβασμοί και συναινέσεις για το καλό του συνόλου;
– Στην αυτοδιοίκηση δεν μετράνε τα πρόσωπα. Μετράνε οι άνθρωποι οι οποίοι ξέρουν, έχουν εμπειρία και διάθεση να λύσουν τα προβλήματα. Η Θεσσαλονίκη σήμερα έχει πάρα πολλά προβλήματα. Πρέπει να υπάρχουν πολλές φωνές. Να ενωθούν αυτές οι φωνές και να αποτελέσουν μία δυναμικότερη διοίκηση, γιατί τα επόμενα πέντε χρόνια χρειάζεται πολλή δουλειά. Με σύνεση, αρμονία, σύμπραξη με τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης, πρέπει να είναι όλοι κοντά μας για να έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα.
– Πόσο ρεαλιστικό είναι όμως να αποβάλλουμε τα χρώματα από την τοπική αυτοδιοίκηση και τις εκάστοτε δημοτικές εκλογές;
– Όλοι ανήκουμε σε κάποιο κόμμα. Όλες οι ηλικίες έχουν κάποιες απόψεις ή πολιτικές βλέψεις στο πώς λειτουργούν στην καθημερινότητά τους. Όταν όμως μιλάμε για εκλογές, ένα είναι το κόμμα: Ο Θεσσαλονικιός. Η Θεσσαλονίκη είναι το κόμμα το οποίο στηρίζει την κάθε παράταξη, την κάθε διοίκηση. Ο κάθε Θεσσαλονικιός ο οποίος είναι σε ένα καφενείο, σε ένα πάρκο, στο σπίτι του. Αυτοί οι 350.000 Θεσσαλονικείς είναι αυτοί που δίνουν τη στήριξη.
Και θα φανεί στις επόμενες εκλογές ότι δεν θα μείνουν σε στηρίξεις κομμάτων. Γιατί κάποια στιγμή πρέπει να γίνουμε δημιουργικοί, να αποκτήσουμε μία ταυτότητα και να πούμε: «Είμαι Θεσσαλονικιός, αποφασίζω από μόνος μου και δεν αφήνω κάποιον από την Αθήνα να μου πει ποιον να βγάλω Δήμαρχο».
– Γιατί διαλέξατε όμως συγκεκριμένα τον κ. Πέγκα; Τι είδατε στην υποψηφιότητά του;
– Αρχικά, είναι ένας άνθρωπος, όπως εγώ. Είναι ένας ήρεμος άνθρωπος με εμπειρία στην αυτοδιοίκηση. Ενώνουμε λοιπόν τις δυνάμεις μας, ενώνουμε τις δυνάμεις πολλών ανθρώπων που κατεβαίνουν μαζί μας στο ψηφοδέλτιο. Ενώνουμε και τις φωνές των Θεσσαλονικέων, που βλέπουν τα προβλήματα και θα έρθουν μαζί μας για να τα λύσουμε, τόσο στη διάρκεια των εκλογών, όσο και μετά από αυτές.
Με τον Σπύρο ακολουθούμε την εξής πολιτική: δουλειά, δουλειά, δουλειά στα θέματα της Θεσσαλονίκης, γιατί η πόλη κάποια στιγμή πρέπει να αποκτήσει και ταυτότητα. Αυτό που θα δημιουργήσουμε τα επόμενα χρόνια, οφείλει να είναι κάτι που θα το βλέπουν και οι υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδας και κάποια στιγμή ακόμη και η Βαρκελώνη… να ζηλέψει τη Θεσσαλονίκη.
«Δεν πρέπει να μιλάμε μόνο για τον φραπέ»
– Ποιες είναι οι βασικές προτεραιότητες της παράταξής σας, «Θεσσαλονίκη για Όλους» και σε ποιες παθογένειες της πόλης θα επικεντρώσετε το ενδιαφέρον σας, μετά τις εκλογές;
– Η δύναμη και η ένωση που έχουμε μέσα από την παράταξή μας, «Θεσσαλονίκη για Όλους», θα είναι αυτό το οποίο θα εισακουστεί από τους Θεσσαλονικείς και θα μας δώσει τη δυνατότητα τα επόμενα χρόνια να είμαστε διοίκηση. Τα προβλήματα είναι πολλά. Τα προβλήματα είναι αυτά που βλέπουμε καθημερινά. Δεν είναι παθογένειες. Είναι έλλειψη συνδυασμού και λειτουργίας στην καθαριότητα. Έλλειψη σχεδιασμού για να κάνουμε καλύτερους τους ανοιχτούς χώρους. Το πράσινο. Όλα αυτά τα οποία λείπουν στη Θεσσαλονίκη.
Ο Δήμος κάποια στιγμή πρέπει να παίξει τον ρόλο του στην επίλυση του κυκλοφοριακού. Με τα εφόδια που έχει, να δημιουργήσει χώρους στάθμευσης, να βοηθήσει την κυκλοφορία κυρίως στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Κυρίως όμως, να είναι κοντά στους πολίτες.
Εκείνο που θα έλεγα σε ό,τι αφορά τους νέους ανθρώπους είναι ότι πρέπει κάποια στιγμή να στηριχθεί η νεανική επιχειρηματικότητα μέσα από Hub επιχειρηματικότητας που θα γίνουν στις σκοτεινές γειτονιές που έχουν κλείσει τα μαγαζιά σήμερα. Να ανοίξουν σε αυτές τις γειτονιές ξανά τα φώτα, να δώσουμε τη δυνατότητα στους νέους να έχουν μία ελπίδα, ώστε να μείνουν σε αυτήν την πόλη.
Πάνω σε αυτή τη νέα γενιά, τα επόμενα χρόνια να δημιουργηθεί ένα καλύτερο μέλλον για τη Θεσσαλονίκη. Δεν πρέπει να μιλάμε λοιπόν μόνο για τον φραπέ και να τον διαφημίζουμε. Πρέπει να μιλάμε για αυτά που πραγματικά χρειάζονται οι νέοι άνθρωποι. Δεν έχουμε σήμερα παιδικούς σταθμούς, τα σχολεία δεν βρίσκονται στην κατάσταση που θα έπρεπε, δεν έχουμε ένα Κ.Δ.Α.Π. (Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης) Α.Μ.Ε.Α. στον Δήμο Θεσσαλονίκης.
Αναγκάζονται οι ευπαθείς ομάδες να πηγαίνουν σε ιδιωτικά κέντρα απασχόλησης. Υπάρχουν πράγματα που δεν κάνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Πρέπει κάποια στιγμή να ξεκινήσουν. Να σταματήσουν επιτέλους οι φωτογραφίες, τα social media, το κουλούρι της Θεσσαλονίκης και η επίδειξη της μηδενικής προόδου των τωρινών διοικήσεων.
– Σε ποιες γειτονιές αναφέρεστε συγκεκριμένα, όταν μιλάτε για το ενδεχόμενο δημιουργίας των νεανικών Hub επιχειρηματικότητας;
– Αρχικά, οι ανοικτοί χώροι στους οποίους αναφέρθηκα πρέπει να έχουν έναν κανονισμό λειτουργίας. Θα έπρεπε σε κάθε δρόμο να ξέρουμε τι χώρος διατίθεται για τραπεζοκαθίσματα, πράσινο, χώρους για να παίζουν τα παιδιά. Από εκεί και πέρα υπάρχουν σκοτεινές γειτονιές, όπως η Πλατεία στην Πτολεμαίων, η Ολυμπίου Διαμαντή. Περιοχές που ήταν ενεργές τόσα χρόνια. Λειτουργούσαν βιοτεχνίες, οι οποίες κλείσανε. Σκοτεινές γειτονιές, στις οποίες μετά τις πέντε το απόγευμα δεν μπορεί να κυκλοφορήσει κάποιος.
Υπάρχει διαδικασία μέσα από ευρωπαϊκά προγράμματα, να γίνουν περιοχές open mall. Στην Πτολεμαίων θα μπορούσε να γίνει μία αντίστοιχη πλατεία καλλιτεχνών. Σημασία έχει ο Δήμος να εντάξει αυτές τις περιοχές, νοικιάζοντας αυτά τα μαγαζιά, ανακαινίζοντάς τα και παραχωρώντάς τα σε νέους ανθρώπους. Να μην πληρώνουν δημοτικά τέλη, έτσι ώστε να ανοίξει μία δραστηριότητα που θα κάνει αίσθηση και τα επόμενα χρόνια.
Δεν μπορεί στην Άνω πόλη να έχει τόσα ωραία μνημεία και η γύρω πόλη να είναι σκοτεινή, να μην έχει μία δραστηριότητα. Να μην έχει ένα εστιατόριο με Θεσσαλονικιώτικη κουζίνα. Ξεχάσαμε ποια είναι η Θεσσαλονικιώτικη κουζίνα. Να εκπαιδεύσουμε λοιπόν τους ανθρώπους μας μέσα από αυτήν την τουριστική διάθεση που υπάρχει. Να αποκτήσει τη δυνατότητα η πόλη να μετατραπεί σε έναν τουριστικό προορισμό που θα συνδέεται με τις γύρω περιοχές.
– Όλα αυτά δεν θεωρείτε ότι συνέβησαν επί διοίκησης Ζέρβα; Είναι παραλείψεις ή πιο μακρινές προτεραιότητες;
– Δεν ασχολήθηκε. Δεν ασχολήθηκε για πολλά χρόνια η Θεσσαλονίκη με τέτοιους τομείς. Θα πρέπει κάποια στιγμή σιγά-σιγά να ξεκινήσουμε από μία περιοχή και να την αναπτύξουμε. Πάτε στο εξωτερικό και βλέπετε Κυριακάτικα παζάρια σε περιοχές που είναι υποβαθμισμένες. Όπως είναι εδώ η περιοχή της Αρχαίας Αγοράς. Θα μπορούσε και εδώ να υπάρχει μία τουριστική διαδρομή, στην Αριστοτέλους, στην παραλία, στη Γούναρη. Το Καπάνι θα μπορούσε να προσελκύσει τουριστικό ενδιαφέρον.
Στη Θεσσαλονίκη γίνεται το Χριστουγεννιάτικο χωριό. Εγώ δεν είδα ένα λεωφορείο να έρχεται στο δικό μας τουριστικό χωριό. Αντίθετα, η Δράμα και τα Τρίκαλα προσελκύουν χιλιάδες κόσμο. Κάτι τέτοια δρώμενα πρέπει να κάνουμε στη Θεσσαλονίκη, για να έρχεται ο κόσμος, να την αγαπήσει και να επιστρέψει σε αυτήν. Κάποια στιγμή θα μπορούσε να γίνει αποκριά στην Άνω Πόλη. Όπως ξεκίνησε στην Ξάνθη, έτσι να ξεκινήσει καρναβάλι και εδώ. Οι δράσεις γίνονται για τους πολίτες και πρέπει να συμφωνούμε.
«Υπήρξαν μόνο ιδέες, φωτογραφίες και πολλά δελτία τύπου σε αυτή την τετραετία»
– Πώς αξιολογείτε τη θητεία της διοίκησης Ζέρβα; Πόσο μπροστά ή πίσω πήγε η πόλη τα τελευταία χρόνια;
– Αρχικά, δεν μπορεί να πάει πίσω η πόλη στα έργα, γιατί τα έργα έχουν ήδη γίνει. Δεν έγινε όμως κάποιο καινούριο έργο. Υπήρξαν μόνο ιδέες, φωτογραφίες και πολλά δελτία τύπου. Εγώ δεν θυμάμαι κάποιο το οποίο να ξεκίνησε αυτά τα χρόνια. Αν θυμάστε για το ενυδρείο στον Κελλάριο κόλπο στο Ποσειδώνιο, μέσα σε δύο χρόνια περίπου βγήκαν 15 δελτία τύπου και πολλές φωτογραφίες, αλλά μετά το πέρας αυτού του διαστήματος, δεν υπήρξε ούτε ένα ευρώ στο πρόγραμμα. Άρα δεν συζητάμε για έργα. Συζητάμε για ιδέες, οι οποίες ποτέ δεν προχώρησαν.
Η Πλατεία Αριστοτέλους, τα ντεκ στην Παλιά Παραλία και η ανάπλαση των πρώην Σταύλων Παπάφη είναι μόνο μερικά από τα έργα, τα οποία βγήκαν μόνο για τη φωτογραφία και δεν ξεκίνησαν ποτέ. Τώρα στο κατά πόσο είναι χειρότερη η πόλη, είναι σίγουρα χειρότερη στην καθημερινότητα, είναι πιο βρώμικη από ό,τι ήταν το 2019 που ανέλαβε ο Ζέρβας, έχουμε λιγότερο πράσινο, χειρότερα και πιο βρώμικα πάρκα και παιδικές χαρές. Έχουμε 61 παιδικές χαρές και μόνο οι τρεις είναι αδειοδοτημένες.
Το χειρότερο όμως που έκανε ο δήμαρχος Ζέρβας, ήταν ότι κλείστηκε στη γυάλα του Δημαρχείου, δεν βγήκε ποτέ αυτή η διοίκηση στον δρόμο, να μιλήσει με τον κόσμο και να δει την κατάσταση. Αυτό το κάνουν όσοι φοβούνται να ακούσουν την κριτική του κόσμου. Η κριτική του κόσμου σε κάνει πάντα καλύτερο. Αν δεν έχουμε αρκετά οχήματα για να μαζέψουμε τα σκουπίδια, ας πάει ο Δήμαρχος να τα μαζέψει με τα χέρια. Έτσι θα δώσει τη δυνατότητα και στους εργαζόμενους να είναι καλύτεροι.
– Σε ένα άλλο κουραστικό -αλλά πάντα επίκαιρο- για την πόλη μας θέμα: Έχει κάποια ευθύνη ο Δήμος για τις καθυστερήσεις στην παράδοση του μετρό; Θα μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικά για να εξυπηρετηθεί το έργο αυτό;
– Το μετρό, το αεροδρόμιο και η υποθαλάσσια αρτηρία ήταν τα έργα-φετίχ της δεκαετίας του ’80. Βγήκαν σαν σημαία στις εκλογές του ’86 του τότε Δημάρχου Κούβελα που κέρδισε τις εκλογές. Είμαστε 40 χρόνια μετά και ακόμα μιλάμε για αυτά τα έργα. Τον υποθαλάσσιο δρόμο τον έχουμε πληρώσει με τα λάθη που έγιναν, όχι από τη Θεσσαλονίκη, αλλά από τα Υπουργεία. Πληρώσαμε εν τέλει 60-70 εκατομμύρια, χωρίς να έχουμε κάνει κάτι.
Το μετρό είναι ένα έργο που κάποια στιγμή θα τελειώσει. Και σε αυτό έγιναν λάθη, είναι η δεύτερη εργολαβία που έπρεπε να έχει τελειώσει το έργο, πριν από 10 περίπου χρόνια. Εμένα δεν με στεναχωρεί αυτό. Απλά δεν έγιναν τα συνοδευτικά έργα. Θα έπρεπε να έχουμε οργανώσει καλύτερα τον ΟΑΣΘ, γιατί τώρα οι γραμμές πρέπει να γίνουν κάθετες με το μετρό. Δεν έχουμε σταθμούς μετεπιβίβασης. Δεν έχουμε χώρους στάθμευσης, σε βασικούς σταθμούς του μετρό. Φανταστείτε ότι μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τροποποίηση του σχεδίου στη Νέα Ελβετία. Ισχύει ακόμα το σχέδιο του 1979.
Το μετρό θα πρέπει να είναι λειτουργικό για τον κόσμο. Όποιος κάθεται στην Τούμπα και θέλει να πάρει το μετρό, θα κατεβαίνει στο Παπάφειο για να μπαίνει στον σταθμό. Θα κατεβαίνει με το αυτοκίνητό του, όμως δεν θα υπάρχει κανένας χώρος στάθμευσης. Αν ψάχνει κάποιος στην Παπάφη μισή ώρα να παρκάρει, θα πάρει το αυτοκίνητό του να πάει στο κέντρο. Δεν θα εξυπηρετείται ο κόσμος.
Εδώ και χρόνια, αυτός ο Δήμαρχος το μόνο που κάνει είναι να κουνάει το κεφάλι, να μην ζητάει ποτέ κάτι για τη Θεσσαλονίκη για να δώσει ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε οποιοδήποτε έργο σχεδιάζεται από την κυβέρνηση. Θα πρέπει ο Δήμος να έχει άποψη, πυγμή και να θέλει να βοηθήσει, προκειμένου να ολοκληρωθούν αυτά τα έργα.
– Ποια είναι η άποψή σας και για τα άλλα έργα υποδομής που δρομολογούνται ή εξελίσσονται το τελευταίο χρονικό διάστημα στην πόλη; Δεδομένου ότι έχετε διατελέσει και πρόεδρος του Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας στο Τ.Ε.Ε., είστε αισιόδοξος ότι οι πολίτες της Θεσσαλονίκης θα αποκτήσουν την ποιότητα της ζωής που τους αξίζει;
– Πρέπει να αλλάξουμε την ατζέντα. Ωραία είναι τα έργα, ωραία είναι να έρχονται κάποιοι από την Αθήνα και να θέλουν να μας χαρίσουν έργα, γιατί όταν ήταν φοιτητές εδώ χαιρόντουσαν που ήταν ερωτική πόλη η Θεσσαλονίκη. Αλλά νομίζω ότι η ίδια η Θεσσαλονίκη πρέπει να αποφασίζει για τα έργα της.
Όταν ήμουν Πρόεδρος στο Τεχνικό Επιμελητήριο, έγραφα περίπου 30 σελίδες υπόμνημα σε κάθε Πρωθυπουργό στα εγκαίνια της ΔΕΘ. Δυστυχώς τίποτα δεν έγινε από αυτά που ζητούσαμε σαν μηχανικοί που είμαστε στην ανάπτυξη και ξέρουμε τα προβλήματα. Δεν διορθώθηκε τίποτα και προστέθηκαν και καμιά δεκαριά σελίδες για τα προβλήματα που πρέπει να λυθούν. Θα έπρεπε να υπάρχει ένα κέντρο εδώ. Το κέντρο είναι οι Δήμοι, η τοπική αυτοδιοίκηση, που πρέπει να παίζουν αυτόν τον ρόλο.
«Όλα τα έργα πρέπει να γίνονται μέσα από λαϊκές συνελεύσεις»
– Καμιά φορά βέβαια ούτε οι πολίτες βοηθούν την κατάσταση. Αυτές τις μέρες μάλιστα έγινε μία ακόμα προσφυγή από έναν σύλλογο δρομέων στα Κωνσταντινουπολίτικα για την κατασκευή του FlyOver.
– Τα έργα γίνονται για τους πολίτες. Πρέπει πρώτα να υπάρχει ενημέρωση και ύστερα να απομονώνονται οι μειοψηφίες. Όταν τα έργα γίνονται κρυφά ή όταν κάποιος τα αποφασίζει μακριά από τη Θεσσαλονίκη είναι λογικό να υπάρχουν αντιδράσεις. Κάθε πρωθυπουργός εξαγγέλλει και ένα έργο στα εγκαίνια της Έκθεσης, χωρίς να ξέρουν οι πολίτες περί τίνος πρόκειται.
Όταν λοιπόν ζεις στα Κωνσταντινουπολίτικα και θα βγαίνεις στη βεράντα σου, βλέποντας από πάνω σου να απλώνεται ένας καινούργιος περιφερειακός, είναι λογικό να φοβάσαι. Πρέπει λοιπόν να σε πείσουν ότι αυτό γίνεται για το καλό σου. Οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να προσφύγει, όταν δεν ενημερώνεται. Δεν είναι απλά ότι κάνουμε ένα έργο, το κάνουμε για τον πολίτη. Όλα τα έργα πρέπει να γίνονται μέσα από λαϊκές συνελεύσεις και οι πολίτες να είναι συμμέτοχοι στο καλό αποτέλεσμα.
– Πώς αξιολογείτε το φετινό καλοκαίρι για την πόλη από άποψη τουριστικής προσέλευσης;
– Γενικά μιλώντας, ο τουρισμός της Θεσσαλονίκης είναι καλύτερους σε αριθμούς τα τελευταία 10 χρόνια. Εκείνο που λείπει από τη Θεσσαλονίκη είναι οι υποδομές. Και δεν αναφέρομαι στα ξενοδοχεία. Όταν κατεβαίνει κάποιος επισκέπτης από ένα κρουαζιερόπλοιο πρέπει να βλέπει την καθαρή θάλασσα, όχι το φυτοπλαγκτόν, τα σκουπίδια στη γωνία του λιμανιού και εκείνα που μαζεύονται στην Ίωνος Δραγούμη. Θα πρέπει να κάνουμε τέτοιες υποδομές, ώστε αρχικά να καθαρίσουμε την πόλη.
Θα πρέπει επίσης να δημιουργήσουμε μία πλατφόρμα για τον επισκέπτη, η οποία θα τον ενημερώνει για το πού βρίσκεται τώρα, για το τι θα συναντήσει σε 10 λεπτά που θα περπατήσει, τι θα φάει και τι θα ψωνίσει. Πρέπει να υπάρξει η δυνατότητα κάθε γωνία της Θεσσαλονίκης να είναι και ένας τουριστικός προορισμός. Θα πρέπει να μάθουμε πού είναι το Ισλαχανέ, ο Νικόλαος ο Ορφανός, ο Όσιος Δαυίδ. Πρώτα εμείς οι ίδιοι οι πολίτες, χρησιμοποιώντας αυτή την εφαρμογή. Έχει δεκάδες μνημεία η Θεσσαλονίκη και πρέπει να οδηγήσουμε τον κόσμο να τα ανακαλύψει.
Στη Μενεμένη για παράδειγμα υπάρχει ένα ινδικό νεκροταφείο από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Διάβαζα ένα βιβλίο που έλεγε ότι ο Χο Τσι Μιν, ο κομμουνιστής ηγέτης του Βιετνάμ υπηρέτησε ως φαντάρος εκεί. Αν λοιπόν αυτό το αναδεικνύαμε, όσοι έρχονται και κατάγονται από αυτές τις χώρες θα μπορούσανε να πάνε να το βρουν. Αν πάτε σήμερα στο σημείο, έχει πέντε μέτρα χόρτα και δεν μπορείς καν να το πλησιάσεις.
Ο τουρισμός δεν πρέπει να είναι μιας βραδιάς, πρέπει κάποια στιγμή να τον κάνουμε τρεις- πέντε μέρες και να τον συνδέσουμε με τις γύρω περιοχές: με τις ιαματικές πηγές, με τους αρχαιολογικούς χώρους. Γενικότερα να υπάρχει μια τουριστική διαδρομή. Αυτό είναι για μένα ο τουρισμός. Να κάνουμε και αλλού Λαδάδικα, όχι μόνο να επεκτείνονται στο ίδιο σημείο, έτσι ώστε να μην υπάρχει και ασυδοσία κάποιων επιχειρηματιών στην περιοχή.
«Πρέπει να συνδέσουμε το βουνό με τη θάλασσα»
– Ποιο θεωρείτε ότι είναι το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της πόλης μας, πάνω στο οποίο θα βασιστείτε;
– Για εμένα το πλεονέκτημα της πόλης είναι η ίδια η πόλη. Είναι μεν δύσκολη, γιατί έχει από τη μία πλευρά το βουνό και από την άλλη τη θάλασσα. Πρέπει να συνδέσουμε λοιπόν το βουνό με τη θάλασσα. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αξιοποιήσουμε την κεντρική περιοχή. Στο κέντρο λοιπόν τι βλέπουμε; Ένα κλειστό πανεπιστήμιο με κάγκελα, μία κλειστή Έκθεση επίσης με κάγκελα και το Γ’ Σώμα. Αυτές οι περιοχές πρέπει να μετατραπούν σε ένα τεράστιο μητροπολιτικό πάρκο. Αυτή είναι η μεγαλύτερη δυνατότητα που δίνεται σ’ αυτήν την πόλη.
Το δάσος μπορεί να προσφέρει ενέσεις δροσιάς προς την παραλία. Αυτό θα γίνει μόνο με τέτοιες ζώνες πρασίνου μέσα στην πόλη, προκειμένου να υπάρχει και το ενδιαφέρον να μην παίρνεις το αυτοκίνητό σου για να πας στην Εθνικής Αμύνης, αλλά να πηγαίνεις βόλτα και να περπατάς.
Στα χρόνια μας, το πανεπιστήμιο ήταν ένας ανοιχτός χώρος. Πηγαίναμε και κάναμε Πρωτομαγιά. Σήμερα, δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, όχι γιατί υπάρχει παραβατικότητα, αλλά επειδή δεν σε αφήνουν να μπεις. Θα έπρεπε να γίνονται δρώμενα μέσα στο πανεπιστήμιο, να είναι αναμμένα τα φώτα και γενικώς οι πολίτες να βρίσκονται μέσα σε αυτήν την περιοχή, να είναι ένας ανοιχτός χώρος.
– Πιστεύετε ότι η ανάπλαση της ΔΕΘ θα είναι ένα πρώτο μεγάλο βήμα για αυτήν τη σύνδεση βουνού και θάλασσας που μας περιγράφετε;
– Η ανάπλαση της ΔΕΘ πρέπει να ξεκινήσει και να είναι για τους πολίτες. Εάν δεν ενημερωθεί ο κόσμος τι ακριβώς θα γίνει, δεν θα μπορέσει να τους στηρίξει. Για εμένα πάντως θα πρέπει να γίνει ένας ανοιχτός χώρος και να υπάρχει 50-60% πράσινο. Ένα μεγάλο μητροπολιτικό και επιχειρηματικό πάρκο δηλαδή. Πρέπει να έρχονται πολλές εκθέσεις, να γίνουν συνεδριακοί χώροι, ώστε να έρχεται εδώ κόσμος και να δραστηριοποιείται. Έπρεπε να είμαστε μια πόλη συνεδρίων, καθώς και εναλλακτικών μορφών τουρισμού.
Μένουμε σε κάτι: ότι εν προκειμένω θα γίνει η Έκθεση. Τι θα βελτιώσει; Για μένα θα μπορούσε πριν χρόνια η Έκθεση να πάει σε μια άλλη περιοχή της Θεσσαλονίκης για να αναπτυχθεί και εκείνη η περιοχή. Και εδώ να γίνει ένα μεγάλο πάρκο. Όπως και το γήπεδο του ΠΑΟΚ.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να βοηθήσουμε για να γίνουν πράγματα. Βλέπω όμως ότι τα έργα που λέγονται και γίνονται, στο τέλος είτε καθυστερούν, είτε ακυρώνονται. Πολύ φοβάμαι ότι κάπως έτσι θα καταλήξει και το έργο ανάπλασης της ΔΕΘ.
– Αναφερθήκατε στο νέο γήπεδο του ΠΑΟΚ. Πιστεύετε ότι αυτό είναι ένα πρότζεκτ που θα ολοκληρωθεί στα επόμενα χρόνια;
– Έπρεπε ήδη να έχει προχωρήσει. Αλλά δυστυχώς ο Δήμος και λιγότερο η Περιφέρεια έπρεπε ήδη να έχουν κάνει τα 8-10 παράλληλα έργα, τα οποία θα εξυπηρετούσαν αυτό το γήπεδο που θα έκανε ο ΠΑΟΚ και ο επενδυτής που θα έμπαινε. Δυστυχώς μείναμε πίσω. Το ρυμοτομικό έγινε, αλλά τα πράγματα είναι στάσιμα. Δεν προχωράει τίποτα. Μακάρι όμως να γίνει, γιατί η περιοχή αυτή το ζητάει και επιζητά επίσης νέες δραστηριότητες για να μπορέσει να ανασάνει. Η Τούμπα είναι μια φτωχή περιοχή και μόνο μέσα από μία τέτοια δραστηριότητα θα μπορούσε να αναπτυχθεί.
Και το ίδιο θα έλεγα και για τον Ηρακλή στο Ιβανώφειο και στο Κατσάνειο. Θα μπορούσαν εκεί να γίνουν ένα νέο γήπεδο, ένας νέος εκθεσιακός και συνεδριακός χώρος, ώστε να πάρει μια ζωντάνια και η περιοχή, η οποία σήμερα φυτοζωεί, όπως και το σωματείο του Ηρακλή. Για όλα αυτά χρειάζονται οι άνθρωποι, οι ιδιώτες, οι οραμαστιστές, οι οποίοι θα τα υλοποιήσουν. Δυστυχώς έχουμε μείνει πίσω.
– Θα θέλαμε ένα σχόλιο από εσάς για όλα αυτά που είδαμε να συμβαίνουν στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα, πρώτα με τις πυρκαγιές και μετά με τις πλημμύρες. Ακόμα και τη στιγμή που μιλάμε, άνθρωποι ζητούν βοήθεια από την Πολιτεία και προσπαθούν να σώσουν τα αυτονόητα.
– Όταν γίνεται μια φωτιά πάντα φταίνε τα μελτέμια, άντε και κανένας μετανάστης… και καίγεται η μισή Ελλάδα. Όταν πλημμυρίζουμε φταίει η κλιματική αλλαγή. Νομίζω ότι περισσότερο απ’ όλα φταίει ότι δεν υπάρχει πρόληψη. Ποτέ στην Ελλάδα δεν υπήρξε πρόληψη. Φυσικές καταστροφές γίνονται κι αλλού. Το θέμα είναι τι αντέχεις να κάνεις οικονομικά ως προληπτικά μέτρα.
Ας το επικεντρώσουμε εδώ στη Θεσσαλονίκη: έχουμε ένα παντορροϊκό δίκτυο ομβρίων υδάτων που κατασκευάστηκε από το ’35 μέχρι το ’65 περίπου με τα δεδομένα του κόσμου που ζούσε τότε. Στον ίδιο αγωγό λοιπόν βάζουμε και τα νερά της βροχής και τα λύματα. Τότε όμως ήταν πολύ λιγότερη η άσφαλτος, πολύ λιγότερα τα μπετά, πολύ λιγότεροι οι όροφοι. Για τότε όμως έδινε κάποια λύση.
Δεν καθίσαμε όμως να δούμε ποια είναι τα σημεία στα όμβρια της Θεσσαλονίκης που πλημμυρίζουν ακόμη και σήμερα. Δεν ανοίξαμε καν διόδους, ώστε αυτό το νερό να πηγαίνει στη θάλασσα. Άμα πάτε εκεί στον Σταθμό που είναι η γέφυρα των Αγίων Πάντων με μία απλή βροχή, πλημμυρίζει. Τόσα χρόνια ένας άνθρωπος δεν βρέθηκε να πάει να δώσει μια λύση; Όλα αυτά συμβαίνουν, επειδή δεν έχουμε πρόληψη. Πρόληψη σημαίνει έργα.
Ακούμε ότι γίνονται μελέτες και ότι δόθηκαν λεφτά με τον «Ιανό» πριν λίγα χρόνια σε αυτήν την περιοχή, τη Θεσσαλία, η οποία ξέρουμε ότι κάποια στιγμή ήταν θάλασσα, ήταν βάλτος. Δεν καθίσαμε να δούμε τι ακριβώς έπρεπε να κάνουμε για να προστατευτούμε. Και πάλι δεν θα προστατευόμασταν, αλλά τουλάχιστον θα λιγοστεύαμε τον πόνο αυτών των ανθρώπων. Τα αντιπλημμυρικά έργα γίνονται με μία επαναφορά 40-50 ετών, άμα τα κάνουμε κάθε 200 χρόνια, θα κοστίζουν 10 φορές περισσότερο. Αυτά τα πράγματα πρέπει να τα σχεδιάζει το επίσημο κράτος και να μην ρίχνει το μπαλάκι από τον έναν στον άλλον.
Άμα ψάξετε για παράδειγμα σε ποιον ανήκουν τα ρέματα στη Θεσσαλονίκη επικρατεί το απόλυτο χάος. Σύμφωνα με τον νόμο ανήκουν στην Περιφέρεια, αλλά άμα πας εκεί θα σου πουν ότι δεν ανήκουν στην Περιφέρεια, ανήκουν στο Υπουργείο. Αν ρωτήσεις σε ποιον ανήκουν τα φρεάτια, όλοι θα δείξουν την ΕΥΑΘ. Ανήκουν όμως σε αυτούς που τα κατασκεύασαν. Αν έναν δρόμο τον κατασκεύασε ο Δήμος, πρέπει να καθαρίζει τα φρεάτια ο Δήμος, ο οποίος όμως δεν έχει εργολαβία για να καθαρίζει τις σχάρες.
Κάποια στιγμή όμως πρέπει να δοθεί μία λύση, ειδικά σε ευαίσθητες περιοχές, όπως π.χ. εδώ στο κέντρο η Εθνικής Αμύνης, η οποία ήταν παλιό ρέμα και πλημμυρίζει, όταν βρέχει πολύ. Αυτό ήταν κατασκευαστικό λάθος του Δήμου εξαρχής. Όταν έγιναν οι εσοχές για τα αυτοκίνητα, δεν τραβήχτηκαν οι σχάρες του δρόμου να πάνε στην άκρη. Και έτσι αντί να πηγαίνει στα φρεάτια, το νερό μπαίνει μέσα στα μαγαζιά. Και κανένας εδώ και 10-20 χρόνια δεν κάθισε να δει πού οφείλεται το πρόβλημα. Στην Ικτίνου επίσης ξέχασαν να κάνουν αντιπλημμυρικά από πάνω και πλημμυρίζουν τα μαγαζιά…
«Να μην φτάσουμε ποτέ στο σημείο που έφτασαν στον Βόλο, όπου το βουνό κατέβηκε στη θάλασσα»
– Όλα αυτά συνιστούν λόγο ανησυχίας για τους πολίτες της πόλης στο ενδεχόμενο μιας ανάλογης κακοκαιρίας;
– Εάν δεν υπήρχε η περιφερειακή τάφρος θα έπρεπε να ανησυχούμε πολύ. Δεν θα φτάσουμε ποτέ στο αποτέλεσμα της Θεσσαλίας φερ’ ειπείν, γιατί έχουμε τη θάλασσα. Να μην φτάσουμε ποτέ όμως στο σημείο που έφτασαν στον Βόλο, όπου το βουνό κατέβηκε στη θάλασσα και παρέσυρε τα πάντα στο πέρασμά του. Από αυτό ναι, κινδυνεύουμε πάντα και πρέπει να κάνουμε ξανά κάποια πράγματα, τα οποία τόσα χρόνια ξεχάσαμε.
Η Θεσσαλονίκη έχει 11 ανοιχτά ρέματα, τα οποία βρίσκονται σε περιοχές που θα μπορούσαν να αναπλαστούν. Αντ’ αυτού αποτελούν σημεία με σκουπίδια, εστίες παραβατικότητας και αυθαιρεσιών. Κανένας δεν ασχολείται με τα ρέματα στην πόλη. Λένε ότι έχουμε τη θάλασσα εδώ και μας σώζει από το νερό, όμως κάποια στιγμή πιθανότατα να πληρώσουμε αυτήν την αδιαφορία.
– Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας που θα διαβάσουν αυτή τη συνέντευξη;
– Η Θεσσαλονίκη έχει πολλά προβλήματα. Η διοίκηση του Δήμου με δήμαρχο τον Σπύρο Πέγκα και η παράταξη «Θεσσαλονίκη για Όλους» θα είναι κοντά και στους πολίτες της Θεσσαλονίκης και στους εργαζόμενους, αλλά κυρίως στους νέους που θέλουν να δημιουργήσουν μια Θεσσαλονίκη με ελπίδα, μια Θεσσαλονίκη που θα είναι κοντά στους πολίτες και σε όσους την επισκέπτονται. Κυρίως δε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο αύριο, έτσι ώστε τα επόμενα χρόνια να ξεκινήσει μια καινούργια σελίδα, μια καινούργια ταυτότητα για την πόλη σε σημείο που θα λέω ότι χαίρομαι να είμαι «Σαλονικιός».
Συνέντευξη: Γιάννης Κωστάκογλου & Βασίλης Ιατρούδης
