Στην συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μου όλα όσα με εκφράζουν και με απασχολούν τολμώ να πω ότι είναι αρκετά. Θεωρώ βέβαια ότι στην ηλικία μου το να με αφορούν πολλά πράγματα είναι κάτι πάρα πολύ φυσιολογικό καθώς διανύω την εφηβεία μου, μια περίοδο στην ζωή του ανθρώπου η οποία είναι γεμάτοι προβληματισμούς, απορίες και αναζητήσεις. Πιστεύω ότι οι προβληματισμοί και τα ζητήματα που θα συναντήσει κανείς καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του εμφανίζονται για να μπει ο ίδιος στην διαδικασία να τα αντιμετωπίσει με αμέριστο θάρρος και γενναιότητα. Άλλα θα αφήσουν το στίγμα τους και άλλα θα τον δυναμώσουν και θα τον βελτιώσουν σαν άνθρωπο. Ως επί το πλείστον αυτά που με αφορούν σχετίζονται ιδιαίτερα με το μέλλον μου και με την μετέπειτα επαγγελματική μου πορεία, αλλά και με τις διαπροσωπικές μου σχέσεις .
Πιο αναλυτικά, με απασχολεί το μέλλον που θα έχω στην χώρα μας, η οποία προφανώς και βρίσκεται σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης αλλά και κρίσης των ηθικών και κοινωνικών αξιών. Σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο ο οποίος συνεχώς αλλάζει και εξελίσσεται προς το χειρότερο. Φαινόμενα όπως ο ρατσισμός (κοινωνικός και μη), η μισαλλοδοξία και οι προκαταλήψεις εμφανίζονται όλο και συχνότερα. Ακόμη , οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο ξένοι μεταξύ τους. Όλοι αποσκοπούν στο προσωπικό τους όφελος , καταπατούν βασικές αρχές και αξίες και χρησιμοποιούν αθέμιτα μέσα για να πετύχουν αυτό που θέλουν. Επίσης, με απασχολεί ιδιαίτερα η ζωή που θα ζήσουν οι απόγονοι μου σε μια χώρα η οποία διανύει όλα τα προαναφερθέντα είδη κρίσης.
Επιπλέον, με απασχολεί η επαγγελματική μου σταδιοδρομία σε μια χώρα στην οποία επικρατεί το φαινόμενο του «braindrain», κατά το οποίο μεγάλα «μυαλά» φεύγουν στο εξωτερικό για να εργαστούν, εφόσον η χώρα μας δεν δύναται να τους προσφέρει το μέλλον που αποζητούν. Κάτι που με λυπεί ιδιαίτερα καθώς αγαπώ την χώρα μου και θα ήθελα δεδομένου ότι θα υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες να ασκήσω το επάγγελμα που αγαπώ στην Ελλάδα, χωρίς να χρειαστεί να ξενιτευτώ. Επιπρόσθετα, με απασχολούν οι σχέσεις μου με τους άλλους ανθρώπους οι οποίες παρατηρώ ότι όπως και όλες οι άλλες ανθρώπινες σχέσεις χάνουν όλο και περισσότερο την αυθεντικότητά τους και γίνονται όλο και πιο ιδιοτελείς. Σπανίζουν πια στην σημερινή εποχή οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν ειλικρινή και ανιδιοτελή συναισθήματα και είναι καλοπροαίρετοι. Κάτι το οποίο επιδιώκω να μην εμφανίζεται στη προσωπική μου ζωή, όντας καλοπροαίρετη με όλους, ειλικρινής και βοηθητική, κάτι το οποίο σκοπεύω να μεταδώσω και στους απογόνους μου .
Συνοψίζοντας, τα ζητήματα που με απασχολούν σχετίζονται με το μέλλον μου, με την επαγγελματική μου σταδιοδρομία στην χώρα μας, με τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν σε αυτή, αλλά και με τις διαπροσωπικές μου σχέσεις.
Γράφει η Εύη Αλεξάνδρου
