4 Ιουλίου 2020
Ο Ολυμπιακός εξασφάλισε και μαθηματικά την κατάκτηση του 45ου πρωταθλήματος στην ιστορία του και οι παίκτες του Μαρτίνς περνούν από ακτίνες ενόψει της νέας σεζόν.
Οι διακριθέντες φέτος ήταν πολλοί: Από τον αειθαλή Ματιέ Βαλμπουενά και τον Ελ Αραμπί με το φονικό ένστικτο, μέχρι τον πυραυλοκίνητο Τσιμίκα και τον ακούραστο Καμαρά. Από τη λίστα δεν θα μπορούσε να λείπει φυσικά και ο κέρβερος της εστίας Ζοζέ Σα, που όποτε τον χρειάστηκε η ομάδα του, δήλωσε παρών.
Με μια πιο διεισδυτική ματιά όμως, θα καταλάβει κανείς ότι το μυστικό της φετινής κυριαρχίας του Ολυμπιακό έγκειται στη μεσαία του γραμμή. Το τρικ του Μαρτίνς, ο οποίος στα σημαντικότερα παιχνίδια της σεζόν παρέταξε την ομάδα με τρία χαφ εγκλώβισε τους αντιπάλους και παράλληλα βοήθησε καταλυτικά στο αμυντικό και στο επιθετικό τρανζίσιον της ομάδας.
Η ποιότητα του Γκιγέρμε είναι γνωστή εδώ και καιρό, τη στιγμή που ο Μαντί Καμαρά, λόγω της εντυπωσιακής χρονιάς που πραγματοποίησε συγκεντρώνει πάνω του πολλά ευρωπαϊκά βλέμματα. Τη διαφορά όμως στο κέντρο των ερυθρολεύκων την έκανε φέτος, ο αθόρυβος Ανδρέας Μπουχαλάκης. Ο κρητικός μέσος εκτέλεσε άψογα τις εντολές του πορτογάλου και μετατράπηκε σε ακρογωνιαίο λίθο της ομάδας. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι εδώ και 1,5 χρόνο, ο Μπουχαλάκης απολαμβάνει της απόλυτης εμπιστοσύνης του Μαρτίνς. Ο κόουτς του Ολυμπιακού τον πίστεψε, όταν πολλοί ανθρωποφάγοι φίλαθλοι των Πειραιωτών ζητούσαν «το κεφάλι» του βραδυκίνητου Μπουχαλάκη, κατά τα περσινά ανεπιτυχή αποτελέσματα της ομάδας.
Το αντιεμπορικό σκαρί του έγινε η αιτία να εξελιχθεί σε σάκο του μποξ για τις αδυναμίες του περσινού Ολυμπιακού. Ωστόσο, φέτος έκλεισε πολλά στόματα με την πάντα σταθερή του απόδοση και τον οργανωτικό ρόλο που ανέλαβε ως συνδετικός κρίκος μεταξύ της άμυνας και της επίθεσης. Η εντυπωσιακή ακρίβεια στις μεταβιβάσεις του, τον τοποθετεί στην πρώτη θέση των κορυφαίων πασέρ του πρωταθλήματος, ενώ τη φετινή χρονιά δούλεψε επίσης την κάθετη μπαλιά με την οποία ξεκλείδωσε πολλές φορές τις αντίπαλες άμυνες.
Το σημαντικότερο όμως στοιχείο που εκτόξευσε τον φετινό Μπουχαλάκη, σε σχέση με τον περσινό ήταν το γεγονός ότι κατάφερε να επισκιάσει τις δικές του αδυναμίες. Σίγουρα, υστερεί σε ταχύτητα, έκρηξη, ευκινησία και τρίπλα, αλλά μπόρεσε να καλύψει τα μειονεκτήματά του, χάρη στο εντυπωσιακά υψηλό ποδοσφαιρικό IQ που διαθέτει και την ταχύτητα σκέψης του. Οι κινήσεις του με την μπάλα ήταν αυτοματοποιημένες. Πριν φτάσει η «στρογγυλή θεά» στο πόδια του ήξερε ακριβώς που θα την δώσει. Ήταν συνήθως ο πρώτος υποδοχέας της μπάλας, όταν αυτή έφτανε από τα στόπερ ή τα πλάγια μπακ και άλλοτε με κοντινές μπαλιές και άλλοτε με μεγάλες συνέβαλε τα μέγιστα στη γρήγορη κυκλοφορία.
Πιστός πάντα στα ανασταλτικά του καθήκοντα, έκανε μετρημένα τρεξίματα και άφηνε τους Καμαρά και Γκιγέρμε να καταπίνουν τα χιλιόμετρα στη μεσαία γραμμή. Η κίνηση-ματ του Μαρτίνς με τα τρία χαφ προσέφερε την ευελιξία στον κρητικό μέσο να κινείται σε πιο ελεύθερο ρόλο και δεδομένου ότι δεν διαθέτει τα τρεξίματα των έτερων παρτενέρ του στο κέντρο να αφοσιώνεται περισσότερο στο δημιουργικό κομμάτι. Οι εξαιρετικές επαφές του με τη μπάλα, σε συνδυασμό με το φαρμακερό αριστερό του πόδι, τον μετέτρεπαν σε απρόσμενη απειλή για την αντίπαλη εστία. Δεν απέφυγε βέβαια τα λάθη, αλλά η γενικότερη συνεισφορά του στον φετινό Ολυμπιακό κλείνει με άκρως θετικό πρόσημο.
Ακόμα και την αλλαγή του στο 40ο λεπτό στο παιχνίδι κυπέλλου κόντρα στον ΠΑΟΚ στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» την δέχτηκε με αξιοπρεπέστατο τρόπο, όπως αρμόζει σε επαγγελματία ποδοσφαιριστή, δείγμα της συνολικότερης ιδιοσυγκρασίας του αθλητή.
Ο ορισμός της έννοιας «παίκτης προπονητή» ήταν φέτος ο 27χρονος κεντρικός χαφ, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε πυλώνα σταθερότητας, κατά τη φετινή πορεία των Πειραιωτών σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η αθόρυβη παρουσία τόσο στο γήπεδο, όσο και στα αποδυτήρια και η αμιγώς ποδοσφαιρική νοοτροπία του εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου τον καθιστά χρήσιμο εργαλείο για οποιαδήποτε ομάδα, συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της Εθνικής, όπου η έλλειψη πρωτοκλασάτων χαφ είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.
Ο Μπουχαλάκης έκλεισε τα αυτιά του στην ανελέητη κριτική που δέχτηκε πέρυσι, κέρδισε με το σπαθί του μια θέση στο βασικό σχήμα του Ολυμπιακού και έδειξε ένα εντυπωσιακά βελτιωμένο πρόσωπο αυτήν την αγωνιστική σεζόν. Οι εμφανίσεις του έχουν ανεβάσει ήδη το κασέ του και γιατί όχι να τις εξαργυρώσει με ένα νέο συμβόλαιο αυξημένων αποδοχών.
Αδιαμφιβήτητα, υπάρχουν πολλοί μνηστήρες για τον τίτλο του MVP του φετινού Ολυμπιακού. Ο Ανδρέας Μπουχαλάκης είναι δικαιωματικά ένας απ’ αυτούς…
