20 Οκτωβρίου 2019
Ένα μυθιστόρημα της Paullina Simons, μίας εξαιρετικής συγγραφέα η οποία έχει γεννηθεί στη Ρωσία αλλά έχει ζήσει τον περισσότερο καιρό έξω από αυτήν. Το μυθιστόρημά της έχει τρία βιβλία που το καθένα από αυτά έχει διαφορετική δομή και πολλά απρόοπτα που οι πρωταγωνιστές καλούνται να υπερπηδήσουν. Γενικά είναι αρκετά μεγάλα σε έκταση τα βιβλία (σ.σ. πάνω από 700 σελίδες) αλλά κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον σε κάθε μία από αυτές τις σελίδες.
Η ιστορία που μας περιγράφει διαδραματίζεται στη Ρωσία κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και πιο συγκεκριμένα στο Λένινγκραντ στη περίοδο των βομβαρδισμών του από τους Γερμανούς. Οι πρωταγωνιστές είναι η Τατιάνα μία 16χρονη μέρος μιας μεγάλης, σε αριθμό, οικογένειας και ο Αλεξάντερ ένα διακεκριμένο μέλος στον Κόκκινο Στρατό μόλις στα 23 του χρόνια. Οι δύο αυτοί ερωτεύονται παράφορα, αλλά διάφορα προβλήματα προκύπτουν και δεν τους επιτρέπουν να το εκδηλώσουν φανερά.
Δείχνει η συγγραφέας με έναν πολύ σκληρό τρόπο τις κακουχίες που όφειλαν να περάσουν οι κάτοικοι της πόλης με τους συνεχείς βομβαρδισμούς και τις τεράστιες ελλείψεις τροφίμων, ενώ κάνει και ένα σαφή υπαινιγμό για τον τρόπο αντιμετώπισης, στα πρώιμα στάδια, του πολέμου από την σταλινική Ρωσία που ουσιαστικά απέκρυπτε την αλήθεια μέχρι τελευταίας στιγμής. Αναδεικνύει με έναν ευφάνταστο τρόπο ότι μέσα από τις στάχτες μπορεί κάτι να ανθίσει και αυτό είναι ένας πολύ μεγάλος έρωτας που δημιουργήθηκε κάτω από αντίξοες συνθήκες. Το πρώτο βιβλίο τελειώνει με έναν πολύ συγκινητικό αποχωρισμό και πολλούς κινδύνους να ελλοχεύουν.
Στο δεύτερο βιβλίο ακολουθείται μία διαφορετική προσέγγιση με πολλές επιστροφές στο παρελθόν του Αλεξάντερ αλλά και με διαρκείς εναλλαγές μεταξύ της τωρινής κατάστασης των δύο νέων. Έχει πολύ περισσότερες αναφορές στον πόλεμο και τις δυσκολίες που υπάρχουν σε αυτόν για τους ολιγάριθμους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού. Και σε αυτό το βιβλίο σε αρκετά σημεία, η Πωλλίνα κατακρίνει τις επιλογές και τις απόψεις της σταλινικής Ρωσίας, ενώ υπάρχουν στιγμές που παρουσιάζει την χιτλερική Γερμανία να ενδιαφέρεται περισσότερο για τις ανθρώπινες ζωές των στρατιωτών της.
Η εξέλιξη και το σασπένς του βιβλίου όμως κορυφώνεται στο τέλος όπου το ζευγάρι προσπαθεί να επανενωθεί και δοκιμάζονται σκληρά αλλά ο Θεός -ο Αλεξάντερ πιστεύει ακράδαντα σε Αυτόν- έχει ήδη προδιαγράψει την μοίρα τους από την οποία δεν μπορούν να ξεφύγουν.
Το τρίτο βιβλίο είναι τελείως διαφορετικό από τα προηγούμενα. Αφού έχουν σχηματίσει οικογένεια και τα παιδιά τους μεγαλώνουν, προκύπτει ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που αναγκάζει τον Αλεξάντερ να επισκεφθεί την Ρωσία για μια τελευταία φορά ώστε να αποκαταστήσει την σχέση του με την Τατιάνα.
Το μυθιστόρημα αυτό περιγράφει με έναν πολύ ωμό τρόπο τις φρικαλεότητες του πολέμου τόσο από την πλευρά των αμάχων όσο και από την πλευρά των στρατιωτών. Είναι κατά βάση ένα ρομαντικό μυθιστόρημα με πολλά διάσπαρτα στοιχεία πολέμου που σε καμία στιγμή δεν μπορεί κάποιος να το βαρεθεί. Τέλος, η συγγραφέας επιλέγει συνειδητά να κατακρίνει σε διάφορα σημεία όλων των βιβλίων την στρατηγική και τις μεθόδους πολέμου της σταλινικής Ρωσίας, δίνοντας και μία πολιτική διάσταση. Σίγουρα είναι ένα μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί ή τουλάχιστον τα δύο πρώτα βιβλία του.
Ένα μυθιστόρημα της Paullina Simons, μίας εξαιρετικής συγγραφέα η οποία έχει γεννηθεί στη Ρωσία αλλά έχει ζήσει τον περισσότερο καιρό έξω από αυτήν. Το μυθιστόρημά της έχει τρία βιβλία που το καθένα από αυτά έχει διαφορετική δομή και πολλά απρόοπτα που οι πρωταγωνιστές καλούνται να υπερπηδήσουν. Γενικά είναι αρκετά μεγάλα σε έκταση τα βιβλία (σ.σ. πάνω από 700 σελίδες) αλλά κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον σε κάθε μία από αυτές τις σελίδες.
Η ιστορία που μας περιγράφει διαδραματίζεται στη Ρωσία κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και πιο συγκεκριμένα στο Λένινγκραντ στη περίοδο των βομβαρδισμών του από τους Γερμανούς. Οι πρωταγωνιστές είναι η Τατιάνα μία 16χρονη μέρος μιας μεγάλης, σε αριθμό, οικογένειας και ο Αλεξάντερ ένα διακεκριμένο μέλος στον Κόκκινο Στρατό μόλις στα 23 του χρόνια. Οι δύο αυτοί ερωτεύονται παράφορα, αλλά διάφορα προβλήματα προκύπτουν και δεν τους επιτρέπουν να το εκδηλώσουν φανερά.
Δείχνει η συγγραφέας με έναν πολύ σκληρό τρόπο τις κακουχίες που όφειλαν να περάσουν οι κάτοικοι της πόλης με τους συνεχείς βομβαρδισμούς και τις τεράστιες ελλείψεις τροφίμων, ενώ κάνει και ένα σαφή υπαινιγμό για τον τρόπο αντιμετώπισης, στα πρώιμα στάδια, του πολέμου από την σταλινική Ρωσία που ουσιαστικά απέκρυπτε την αλήθεια μέχρι τελευταίας στιγμής. Αναδεικνύει με έναν ευφάνταστο τρόπο ότι μέσα από τις στάχτες μπορεί κάτι να ανθίσει και αυτό είναι ένας πολύ μεγάλος έρωτας που δημιουργήθηκε κάτω από αντίξοες συνθήκες. Το πρώτο βιβλίο τελειώνει με έναν πολύ συγκινητικό αποχωρισμό και πολλούς κινδύνους να ελλοχεύουν.
Στο δεύτερο βιβλίο ακολουθείται μία διαφορετική προσέγγιση με πολλές επιστροφές στο παρελθόν του Αλεξάντερ αλλά και με διαρκείς εναλλαγές μεταξύ της τωρινής κατάστασης των δύο νέων. Έχει πολύ περισσότερες αναφορές στον πόλεμο και τις δυσκολίες που υπάρχουν σε αυτόν για τους ολιγάριθμους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού. Και σε αυτό το βιβλίο σε αρκετά σημεία, η Πωλλίνα κατακρίνει τις επιλογές και τις απόψεις της σταλινικής Ρωσίας, ενώ υπάρχουν στιγμές που παρουσιάζει την χιτλερική Γερμανία να ενδιαφέρεται περισσότερο για τις ανθρώπινες ζωές των στρατιωτών της.
Η εξέλιξη και το σασπένς του βιβλίου όμως κορυφώνεται στο τέλος όπου το ζευγάρι προσπαθεί να επανενωθεί και δοκιμάζονται σκληρά αλλά ο Θεός -ο Αλεξάντερ πιστεύει ακράδαντα σε Αυτόν- έχει ήδη προδιαγράψει την μοίρα τους από την οποία δεν μπορούν να ξεφύγουν.
Το τρίτο βιβλίο είναι τελείως διαφορετικό από τα προηγούμενα. Αφού έχουν σχηματίσει οικογένεια και τα παιδιά τους μεγαλώνουν, προκύπτει ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που αναγκάζει τον Αλεξάντερ να επισκεφθεί την Ρωσία για μια τελευταία φορά ώστε να αποκαταστήσει την σχέση του με την Τατιάνα.
Το μυθιστόρημα αυτό περιγράφει με έναν πολύ ωμό τρόπο τις φρικαλεότητες του πολέμου τόσο από την πλευρά των αμάχων όσο και από την πλευρά των στρατιωτών. Είναι κατά βάση ένα ρομαντικό μυθιστόρημα με πολλά διάσπαρτα στοιχεία πολέμου που σε καμία στιγμή δεν μπορεί κάποιος να το βαρεθεί. Τέλος, η συγγραφέας επιλέγει συνειδητά να κατακρίνει σε διάφορα σημεία όλων των βιβλίων την στρατηγική και τις μεθόδους πολέμου της σταλινικής Ρωσίας, δίνοντας και μία πολιτική διάσταση. Σίγουρα είναι ένα μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί ή τουλάχιστον τα δύο πρώτα βιβλία του.
