Αισίως βρισκόμαστε στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου και απέχουμε λίγες μόνο μέρες από την πρώτη επίσημη συνάντηση των μελών της Εθνικής Ελλάδας μπάσκετ (24 Ιουλίου), για την έναρξη της προετοιμασίας με φόντο την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2023.
Βρισκόμαστε επίσης, λίγες ώρες μακριά από την ανακοίνωση των κλήσεων των διεθνών παικτών, που θα μας εκπροσωπήσουν στη διοργάνωση. Την ίδια χρονική στιγμή πέρσι το καλοκαίρι και ενόψει του EuroBasket της Γερμανίας, η Εθνική με ασυγκράτητο ενθουσιασμό και αισιοδοξία, ανέμενε διακαώς την έναρξη των προπονήσεων για τη διοργάνωση, στη λήξη της οποίας όλοι περίμεναν κάποια διάκριση. Αυτή δεν ήρθε ποτέ και μάλλον εκείνη η ήττα από τη Γερμανία οδήγησε στη διαμόρφωση του σημερινού κλίματος.
Από τον καθολικό εθνικό ενθουσιασμό του τελευταίου καλοκαιριού, έχουμε οδηγηθεί σήμερα σε μία κατάσταση αβεβαιότητας και μιζέριας, με κανέναν να μην μπορεί να δηλώσει με αυτοπεποίθηση, πώς θα παραταχθεί η επίσημη αγαπημένη, στους κρίσιμους αγώνες απέναντι στις Η.Π.Α, τη Νέα Ζηλανδία και την Ιορδανία. Το τοπίο είναι θολό και οι ανησυχίες γιγαντώνονται μέρα με τη μέρα, δημιουργώντας τόσο αγωνιστικά όσο και εξωαγωνιστικά ερωτηματικά. Ή μπορεί και να είναι θολό μόνο στα δικά μας μάτια, χωρίς αυτό να το καθιστά λιγότερο προβληματικό.
Το Α και το Ω
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή και ας προσεγγίσουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η επίσημη αγαπημένη, μέσα από μερικούς άξονες που διαμορφώνουν τα τελευταία δεδομένα για την κατάσταση του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Ζήτημα νούμερο ένα: Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το γόνατο του Γιάννη Αντετοκούνμπο, μετά την εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκε πριν από μερικές εβδομάδες.
Ο Γιάννης φημολογείται ότι θα βρίσκεται στις κλήσεις του Ιτούδη, χωρίς όμως αυτό να σηματοδοτεί κα τη συμμετοχή του στο Παγκόσμιο της Ιαπωνίας-Ινδονησίας-Φιλιππίνων. Λίγο πολύ, η αίσθηση που υπάρχει από το χαμηλό προφίλ που έχουν κρατήσει όλα τα μέλη της εθνικής, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, μαρτυράει μία απαισιοδοξία σχετικά με τη συμμετοχή του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο Μουντομπάσκετ.
Ο Γιάννης αποτελεί ορόσημο για την Ελλάδα και η παρουσία του σε αυτήν, πέρα από το γεγονός ότι αλλάζει τη δυναμική της, τροποποιεί και τον τρόπο παιχνιδιού της. Η αγωνιστική πορεία της Ελλάδας σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, αναμένεται να καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό από τη σωματική υγεία του σούπερ σταρ της, της κεντρικής φιγούρας της, του ανθρώπου πάνω στον οποίο έχει εναποθέσει τις ελπίδες της, για μία ενδεχόμενη επιστροφή στις διακρίσεις.
Εκτός Εθνικής ο Σλούκας
Ζήτημα νούμερο δύο: Η απουσία του Κώστα Σλούκα. Ο Κώστας Σλούκας έκανε κάτι ανεπανάληπτο αυτό το καλοκαίρι και έπιασε ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο εξαπίνης. Φυσικά αναφέρομαι στη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό, απόφαση που αναστάτωσε την μπασκετική Ελλάδα, είτε με θετικό είτε με αρνητικό τρόπο. Αυτό όμως έχει να κάνει με τον Ολυμπιακό και με τον Παναθηναϊκό. Όχι τόσο με την Εθνική.
Ο Κώστας Σλούκας λοιπόν, λίγες μέρες πριν την υπογραφή του νέου του συμβολαίου, δίπλα από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ανακοίνωσε ότι έπειτα από 13 χρόνια συνεχόμενης παρουσίας του στην Εθνική, αυτό το καλοκαίρι δεν θα αγωνιστεί με τα γαλανόλευκα. Και υπό άλλες συνθήκες, αυτό θα αποτελούσε μεγάλη είδηση, ωστόσο πριν ακόμα προλάβει να αναλυθεί και πιθανότατα να κατακριθεί, ο Κώστας Σλούκας έδιωξε όλα τα συννεφάκια και ανάγκασε τους πάντες να ασχοληθούν με τη μεταγραφή του στο τριφύλλι.
Για την Εθνική, το ζητούμενο παρέμεινε όμως. Ένας από τους έμπειρους παίκτες της και βασικό αγωνιστικό γρανάζι της ομάδας, θα παραμείνει εκτός παρκέ και θα αφήσει ακόμα πιο εκτεθειμένη την προσπάθεια της Εθνικής στα γήπεδα της Ασίας.
Tomas Walkap ο αντί-Dorsey
Ζητούμενο νούμερο τρία: Τόμας Γουόκαπ αντί Τάϊλερ Ντόρσεϊ. Αυτή η παράμετρος ήταν ίσως η πιο λογική και αναμενόμενη, με τον Δημήτρη Ιτούδη να δίνει για πρώτη φορά γαλανόλευκη φανέλα, στον προσφάτως κάτοχο ελληνικού διαβατηρίου,Τόμας Γουόκαπ, βασικό παίκτη του Ολυμπιακού.
Αυτό είχε ως φυσικό επακόλουθο, την απομάκρυνση του Τάϊλερ Ντόρσεϊ από τις όποιες πιθανότητες είχε να συμμετέχει στο Μουντομπάσκετ 2023, καθώς κάθε Εθνική ομάδα έχει το δικαίωμα να δηλώνει μόνο έναν νατουραλιζέ καλαθοσφαιριστή στο ρόστερ της.
Η συγκεκριμένη απόφαση έχει μπασκετική λογική και επί της ουσίας δεν σηματοδοτεί την πυροδότηση κάποιας τρομερής ανησυχίας, ειδικά από την στιγμή που ο Τόμας Γουόκαπ είναι ένας εξαιρετικός παίκτης και σε συνδυασμό με την απουσία του Κώστα Σλούκα, θα εξυπηρετήσει ακόμα περισσότερο τις αγωνιστικές ανάγκες της Εθνικής.
Γύρισε την πλάτη του και ο Νικ
Ζητούμενο νούμερο τέσσερα: Η οριστική απουσία του Νικ Καλάθη. Όπως έγινε γνωστό μέσα από τα ρεπορτάζ της 18ης Ιουλίου, ο Νικ Καλάθης ενημέρωσε τον προπονητή του σε Φενέρμπαχτσε και Εθνική Ελλάδας, Δημήτρη Ιτούδη, ότι θα απουσιάσει για λόγους ξεκούρασης από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Στα 34 του λοιπόν, ο Καλάθης επιλέγει ένα από τα τελευταία ίσως παραγωγικά αγωνιστικά καλοκαίρια του, να μείνει μακριά από την επίσημη αγαπημένη και την αυτονόητα δύσκολη αποστολή που θα κληθεί να αντιμετωπίσει στη Μανίλα και στην Οκινάουα.
Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ
Ανεξάρτητα από τα προβλήματα της Εθνικής, τα οποία ενδεχομένως πληθαίνουν μέρα με τη μέρα, το φετινό καλοκαίρι αποτελεί ένα κράμα απογοήτευσης από τις αποτυχίες των προηγούμενων ετών, δυσπιστίας απέναντι στην πιθανότητα μίας επιτυχίας και απόλυτης εξάρτησης από έναν παίκτη, του οποίου το γόνατο μπορεί να τον κρατήσει μακριά από την αγωνιστική δράση.
Το φετινό καλοκαίρι απέχει πολύ από το περσινό και έχει αντικατασταθεί από μία κατάσταση σιωπής, έλλειψης ενθουσιασμού και άκρας μυστικότητας σχετικά με τα σχέδια και τις φιλοδοξίες του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος για τη μεγάλη διοργάνωση του Μουντομπάσκετ.
Από την έναρξη της ανάληψης των καθηκόντων του κυρίου Λιόλιου ως προέδρου της Ε.Ο.Κ., δεν είχε υπάρξει ένα τέτοιο διάστημα ανομβρίας και ανησυχίας, όσο αυτό των τελευταίων εβδομάδων και αυτό κάθε άλλο παρά ως θετικό μπορεί να λογίζεται.
Οι απουσίες του Κώστα Σλούκα και του Νικ Καλάθη, των αντικειμενικά δύο καλύτερων Ελλήνων περιφερειακών των τελευταίων ετών, αναδεικνύουν πρώτον, το πόσο διαφορετική νοοτροπία διαθέτουν οι Έλληνες παίκτες από τους αντίστοιχους Ισπανούς, Σέρβους Τούρκους κλπ, και δεύτερον, το ενδεχόμενο οι δύο αυτοί παίκτες να αποχώρησαν από ένα πρότζεκτ που γνωρίζουν εκ των έσω, ότι δεν έχει πιθανότητες επιτυχίας.
Μπορεί η απομάκρυνσή τους από την Εθνική να επιφέρει αγωνιστικά τραύματα, αλλά στα δικά μου μάτια έχει συμβολικό χαρακτήρα. Συμβολίζει την αγωνιστική και ψυχική φθορά που αρνούνται να υποστούν για ένα ακόμα καλοκαίρι, ο Κώστας και ο Νικ, διότι όπως ακριβώς συνέβαινε και τα προηγούμενα χρόνια, η υπερπροσπάθειά τους δεν ανταμειβόταν και πιθανότατα επέφερε και κόστος στην καριέρα τους.
Το αντεπιχείρημα είναι απλό και αναδεικνύεται στο πρόσωπο των Ισπανών, οι οποίοι χωρίς να προδικάζουν αποτελέσματα από νωρίς και χωρίς να υπολογίζουν κούραση, διακοπές και σωματική αποκατάσταση, παρουσιάζουν σταθερές κλήσεις παικτών στην εθνική ομάδα της χώρας τους, για πάνω από δέκα χρόνια.
Όχι επειδή είναι περισσότερο γυμνασμένοι και ριψοκίνδυνοι από τους δικούς μας αθλητές, απλά γιατί αντιλαμβάνονται την αξία του να αγωνίζεται κάποιος με τα χρώματα της πατρίδας του. Μπορεί ο Κώστας Σλούκας και ο Νικ Καλάθης να έχουν φάει πολλά καλοκαίρια μακριά από εκεί που θα ήθελαν αληθινά να βρίσκονται, αλλά πόσες πραγματικά ευκαιρίες έχει ένας μπασκετμπολίστας να αγωνιστεί σε τελική φάση Παγκοσμίου κυπέλλου στην καριέρα του; Πόσο μάλλον όταν αυτή ενδεχομένως συνδυάζεται με την παράλληλη συμμετοχή ενός από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο και στην ιστορία, του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Σε κάθε περίπτωση, η Εθνική έχει να διανύσει πολύ δρόμο μπροστά της και ενδέχεται κάποια χαρμόσυνη είδηση να επαναφέρει τον ενθουσιασμό και την ανυπομονησία στον κόσμο, αλλά και στους ίδιους τους διεθνείς. Ας να μην αμελείται το γεγονός, ότι οι παίκτες προέρχονται από μία υπερφορτωμένη αγωνιστικά χρονιά και τόσο η σωματική, όσο και η ψυχική τους αποκατάσταση χρήζει δέουσας σημασίας.
Επιπλέον, μπορεί οι ίδιοι οι άνθρωποι που εκπροσωπούν, επικοινωνιακά έστω, την Εθνική, να επιλέγουν επιτηδευμένα τη διατήρηση ενός χαμηλού προφίλ ενόψει των επερχόμενων αγωνιστικών υποχρεώσεων, προκειμένου είτε να αποφύγουν λάθη του παρελθόντος, είτε εν αναμονή της οριστικοποίησης πραγμάτων και προσώπων.
Το Μουντομπάσκετ εκκινεί στις 25 Αυγούστου και ολοκληρώνεται στις 10 Σεπτεμβρίου, με την Εθνική να αντιμετωπίζει τις Η.Π.Α., τη Νέα Ζηλανδία και την Ιορδανία σε μονά παιχνίδια για τον 3ο όμιλο.
ΥΓ: Συγχαρητήρια στην Εθνική ομάδα Νέων, που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Ηράκλειο.
