Στο The Batman o Matt Reeves θέτει τα θεμέλια για την ανάπτυξη του ήρωα με τους δικούς του όρους

15 Μαρτίου 2022

Το The Batman, το οποίο κυκλοφόρησε στις ελληνικές αίθουσες, πριν από λίγες μέρες, έρχεται σε σκηνοθεσία Matt Reeves, σε σενάριο του ίδιου και του Peter Craig και πρωταγωνιστούν οι Robert Pattinson, Zoë Kravitz, Jeffrey Wright, Paul Dano, John Turturro, Peter Sarsgaard, Andy Serkis και Colin Farrell. Η υπόθεση της ταινίας εστιάζει στις προσπάθειες του Batman να βρει και να σταματήσει έναν παρανοϊκό δολοφόνο, ο οποίος σκοτώνει επιφανή πρόσωπα του Gotham και διατρανώνει ότι έχει στόχο να ξεσκεπάσει την αλήθεια για όσα συμβαίνουν στην πόλη. Είναι πραγματικά τρομερό το πόσο έχει εξελιχθεί ο Matt Reeves ως σκηνοθέτης. Δεν υπάρχουν αρκετά λόγια, για να περιγράψουν την φανταστική δουλειά που κάνει εδώ, φέρνοντας έναν ολότελα διαφορετικό Batman από αυτόν που έχουμε συνηθίσει. Αρκεί να σημειωθεί ότι για την απεικόνιση του χαρακτήρα, ο Reeves άντλησε έμπνευση από τον Kurt Cobain, τραγουδιστή των Nirvana, ο οποίος τελικά οδηγήθηκε στην αυτοκτονία. Η επιρροή του σπουδαίου αυτού μουσικού φαίνεται όχι μόνο στην σκηνοθεσία, αλλά και στο πώς ενσαρκώνει τον Batman ο Robert Pattinson. Λίγες είναι οι σκηνές που τον βλέπουμε ως Bruce Wayne, αλλά ακόμη λιγότερο διαφέρει η συμπεριφορά του από αυτή του ανθρώπου νυχτερίδα. Λιγομίλητος, βυθισμένος σε μία εσωτερική πάλη, με σημάδια κατάθλιψης, ο Pattinson φέρνει έναν Batman, ο οποίος παρόλο που προστατεύει το Gotham, εδώ και δύο χρόνια, όπως μας ενημερώνει στην αρχή της ταινίας, είναι ακόμη άπειρος, αδυνατεί να βρει την ισορροπία της διττής του ταυτότητας. Ο Pattinson αποδεικνύει για ακόμη μία φορά ότι είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός, αφήνοντας για τα καλά στο παρελθόν τη ρετσινιά της συμμετοχής στο Twilight, όπως πολλοί με διάθεση υποτίμησης και εμπάθεια του καταλογίζουν. Ναι, συνέβη, έχει δηλώσει και ο ίδιος ότι μετανιώνει για αυτές τις ταινίες, αλλά αυτές δεν μπορούν να υποβαθμίσουν ή να απαξιώσουν το ταλέντο που δεδομένα διαθέτει.

Ένα επίσης σημαντικό στοιχείο της ταινίας είναι ότι ο Reeves εμπιστεύεται τον θεατή. Δεν παρουσιάζει την χιλιοειπωμένη τραγική ιστορία των γονιών του Bruce Wayne (αντίθετα ενσωματώνει με πολύ εύστοχο και έξυπνο τρόπο στην ιστορία την κληρονομιά που κουβαλά το όνομα Wayne), ούτε επικεντρώνεται στο origin story του εκάστοτε χαρακτήρα, είτε αυτός λέγεται The Riddler και Penguin, είτε Catwoman. Πρόκειται για γεγονότα γνωστά, ο κάθε χαρακτήρας έχει τη δική του πορεία μέσα στην ταινία, δεν έχει σημασία το τι συνέβη, για να γίνει αυτό που έγινε. Την παράσταση κλέβει επίσης η μοναδική μουσική επένδυση του Michael Giacchino, με το Something in the Way των Nirvana να δεσπόζει, όσο ο Batman μάχεται, για να σώσει την πόλη του. Όπως και ο Hans Zimmer, προκάτοχός του στις προηγούμενες τέσσερις ταινίες, στις οποίες εμφανίστηκε ο χαρακτήρας του Batman, έτσι και ο Giacchino δημιουργεί μελωδίες, οι οποίες ορίζουν, ηρεμούν και εντείνουν το ρυθμό της ταινίας. Παράλληλα η φωτογραφία του Greig Fraser φέρνει κάτι το μελαγχολικό, απόμακρο και μάταιο, είναι έντονα πεσιμιστική και στενάχωρη, όπως και η ίδια, η Gotham, ταιριάζει τέλεια με την Kurt Cobain οπτική του Batman του Matt Reeves. Μπορεί ο Robert Pattinson να είναι ο πρωταγωνιστής, αλλά όλοι οι ηθοποιοί βάζουν το δικό τους λιθαράκι για την επιτυχία της ταινίας. Ο Paul Dano ως The Riddler, είναι τόσο ψυχοπαθής και παράφρων όσο θα μπορούσε, παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τον Zodiac, από την ομώνυμη ταινία του David Fincher, θεωρεί πως οι πράξεις του εξυπηρετούν το κοινό καλό του Gotham, αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως τον άνθρωπο που θα αποκαλύψει την αλήθεια, χωρίς να νοιάζεται για το κόστος ή να το αντιλαμβάνεται ως τέτοιο. Η Catwoman της Zoë Kravitz είναι σέξι και κουλ, έχει τα δικά της κίνητρα, ενώ το ειδύλλιο που αναπτύσσεται με τον Batman είναι σίγουρα ένα στοιχείο που έχει πολλά να δώσει. Παρόλα αυτά, δεν ξεπερνάει την Catwoman της Michelle Pfeiffer, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν προσφέρει μία καλή ερμηνεία.

Αν και ο κεντρικός κακός είναι ο The Riddler, σημαντικό ρόλο στην πλοκή διαδραματίζει και ο Carmine Falcone, γνωστός γκάνγκστερ από τα κόμικς, τον οποίο ενσαρκώνει ο πάντα αξιόλογος John Turturro. Ένας χαρακτήρας που μένει σχετικά αναξιοποίητος είναι ο Alfred, τον οποίο υποδύεται εδώ ο Andy Serkis. Αν και εμφανίζεται λίγο, ο Serkis καταφέρνει να μεταδώσει την αγάπη και το ενδιαφέρον του χαρακτήρα του για τον Bruce Wayne. Λίγο, αν και περισσότερο από τον Alfred, εμφανίζεται και ο Penguin, τον οποίο υποδύεται ο αγνώριστος Colin Farrell, και ο οποίος είναι πραγματικά απολαυστικός. Χωρίς υπερβολή, ο γνωστός και πολύ ταλαντούχος Farrell προσφέρει μία ερμηνεία, η οποία πρέπει να διδάσκεται, ενώ παράλληλα εξάπτει την περιέργεια του θεατή για τη δυναμική και τις δυνατότητες που δημιουργεί ο χαρακτήρας του. Τελευταίο αφήσαμε τον James Gordon του Jeffrey Wright, ο οποίος εδώ δεν είναι απλά ο αστυνομικός που εμπιστεύεται περισσότερο από κάθε άλλο τον Batman, αλλά λειτουργεί ως άμεσος συνεργάτης του. Δεν είναι λίγες οι σκηνές που ο Batman και ο Gordon επισκέπτονται μαζί τον τόπο του εγκλήματος και ενδιαφέροντος, για να συζητήσουν τις σκέψεις τους και να χαράξουν το σχέδιο δράσης τους. Φυσικά, ο Batman δεν παύει να είναι μυστικοπαθής και ενίοτε να ενεργεί μόνος του, αλλά σε αντίθεση με προηγούμενες μεταφορές, εδώ δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μία μεγαλύτερη «επαγγελματική» αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο. Σε αυτήν την τρίωρη υπερπαραγωγή, ο Batman του Pattinson επιστρατεύει την οξυδέρκειά του, την υπομονή του, την ικανότητά του να εξετάζει προσεκτικά όλα τα στοιχεία, για να βρει τη λύση στα προβλήματα που ανακύπτουν. Μπορεί να έχει στην κατοχή του συσκευές της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας, αλλά αυτό που ανέκαθεν ξεχώριζε τον χαρακτήρα ήταν ότι πρόκειται για ένα δαιμόνιο ντετέκτιβ, έναν ευφυή και διορατικό τύπο που αναλύει διεξοδικά όλα τα δεδομένα, για να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αν υπάρχει ένα αρνητικό στην ταινία, τότε αυτό είναι το Batmobile, το οποίο περισσότερο θυμίζει αυτοκίνητο των ταινιών Mad-Max, παρά το Batmobile, το οποίο έχουμε συνηθίσει, δεν δύναται όμως να αλλοιώσει τη γενικότερη θετική εντύπωση που αποκομίζει ο θεατής. Στο The Batman ο Matt Reeves αναπτύσσει το όραμά του για τον ομώνυμο χαρακτήρα με μία μοναδική ατμόσφαιρα, συνεπικουρούμενος τόσο από την φωτογραφία και τη μουσική, όσο και από τις ερμηνείες και κυρίως αυτή του Robert Pattinson στο ρόλο του πρωταγωνιστή. Γερές δόσεις από Nirvana και Kurt Cobain φέρνουν έναν Batman πιο ευάλωτο και «κλειστό», τα δύο sequels που δεδομένα θα γυριστούν αυξάνουν την αδημονία του κοινού για το τι έρχεται και η πρώτη μεγάλη ταινία της χρονιάς είναι γεγονός.