10 Mαρτίου 2021
Αγαπητέ γονέα,
«Άντε έφτασες σε μία ηλικία, πότε θα γίνεις γονιός; Τα χρόνια περνάνε». Μία φράση με την οποία μεγάλωσαν γενιές και γενιές ανθρώπων οι οποίοι είχαν υποχρέωση στην κοινωνία, στην Εκκλησία, στην οικογένεια τους να εκπληρώσουν τον σκοπό της ύπαρξης τους: να κάνουν διαδόχους. Να αφήσουν ένα καλό όνομα στην πιάτσα! Υποχρέωση είχαν, θέληση;
Είσαι έτοιμος να γίνεις γονιός; Πόσοι άνθρωποι έχουν τη δύναμη να σηκώσουν ένα τέτοιο βάρος; Εννοείται, πως δεν υπάρχουν εξετάσεις οι οποίες να προβιβάζουν στο στάδιο τεκνοποίησης ένα ζευγάρι. Απλώς, κατά τη δική μου προσωπική άποψη, το να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο αποτελεί υψίστης σημασίας ευθύνη. Οφείλεις να έχεις πάρει την κατάσταση στα χέρια σου και να τα έχεις βρει εσύ με τον εαυτό σου. Να έχεις εντρυφήσει στη βαθύτερη ύπαρξη σου και να μην κουβαλάς απωθημένα του παρελθόντος, να έχεις συμφιλιωθεί μαζί τους, να έχεις συμφιλιωθεί με το μονοπάτι της ζωής σου. Σίγουρα θα υπάρχουν και λάθη που μετάνιωσες και κατορθώματα για τα οποία είσαι περήφανος. Ωστόσο, ο ερχομός ενός παιδιού δεν δωρίζεται στην αφεντιά σου, αυτό φανερώνει καθαρά μια εγωιστική στάση. Κάνεις ένα δώρο σε μία νέα ανθρώπινη οντότητα που θέλει να αγαπήσει και να αγαπηθεί.
Από τις πρώτες κιόλας βδομάδες το βρέφος αρχίζει να αισθάνεται, αρχίζω να αισθάνομαι. Αγάπη και σεβασμός είναι τα δύο συστατικά στοιχεία που εκτοξεύουν το φάρμακο της ευτυχίας και της συναισθηματικής και ανθρώπινης ολοκλήρωσης ενός παιδιού. Κοινό μυστικό, η παιδεία. Εύκολη να την λες, δύσκολη να την πραγματοποιείς. Πόσο μάλλον να την μεταλαμπαδεύσεις. Δώσε και θα πάρεις. Ανταλλαγή. Όπως αντιμετωπίζεις έναν μέσο ενήλικα, πρέπει να αντιμετωπίζεις ένα παιδί, με τα ίδια δικαιώματα και με τις ίδιες υποχρεώσεις. Να μαθαίνει σιγά σιγά. Αν αντιμετωπίζεις ορθά και τον ενήλικα, βέβαια…
Καλό θα ήταν, λοιπόν, να είσαι ο ηγέτης στα μάτια του παιδιού σου, καθώς μεγαλώνει και όχι ο «μπαμπούλας» που αύριο-μεθαύριο θα κατηγορεί. Είναι ανάγκη να εμπνεύσεις το παιδί να κάνει το βήμα, όντας ο ίδιος το παράδειγμα. Βήμα, βήμα να τον διαπαιδαγωγήσεις να αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη των πράξεων του και όχι να αποτελεί μαριονέτα στα δικά σου χαμένα όνειρα.
Όπως δεν θέλεις να λαϊκίζει ο κάθε πολιτικός, έτσι και εσύ οφείλεις να είσαι το πρότυπο, να έχεις την κατάλληλη ενσυναίσθηση να βλέπεις και την οπτική του μελλοντικού πολίτη που ανατρέφεις μέσα στο σπίτι σου. Γιατί αν πιστεύεις στη Δημοκρατία, θα πιστέψει και το παιδί στη Δημοκρατία. Αν συμπεριφέρεσαι μαλθακά, σαν πασάς στα Γιάννενα , θα μάθει το παιδί να τα έχει όλα στο πιάτο χωρίς τον παραμικρό κόπο. Αυτούς τους πολίτες θέλουμε; Με τη λογική της εξάρτησης μόνο η πάρτη σου κερδίζει και βλάπτει υποσυνείδητα την υγεία του παιδιού. Γιατί το συγκεκριμένο παιδί θα διαγράψει τη δική του πορεία, δεν χρωστάει σε κανέναν τίποτα. Άσ’ το να αποφασίσει μόνο του. Θα μου πεις πως εσύ έβγαλες το πανεπιστήμιο της ζωής και εγώ θα σου πω πως οι συνθήκες κατά τις οποίες έζησες εσύ δεν μοιάζουν σε τίποτα με τις τωρινές τις οποίες βιώνουν άλλα παιδιά και τις μελλοντικές που θα βιώσω εγώ. Εγώ θα τις βιώσω. Δύο διαφορετικοί άνθρωποι, δύο διαφορετικές εποχές. Εσύ είσαι εκεί να με υποστηρίξεις πρώτα ψυχολογικά, τα υπόλοιπα μετά έρχονται. Και ακόμα κι αν έχω αποτύχει στα δικά σου μάτια, θα έχω αποτύχει μόνος μου. Μην γυρίσεις και μου πεις πως «εγώ στα ‘λεγα», θα φας κουτουλιά. Στο μεταξύ, μεγάλη κουβέντα περί αποτυχίας και επιτυχίας. Ευτυχία ζητάει το παιδί -και αύριο ο ενήλικας- σε πρώτη φάση. Εάν ακολουθούσα τον -στρωμένο με ροδοπέταλα- δρόμο που μου είχες ορίσει εσύ και ήμουν δυστυχισμένος, θα κατηγορούσα μια ζωή εσένα. Ξεκάθαρα αδικείς τον εαυτό σου. Και η δυστυχία οδηγεί σε διάφορες παθογένειες που βασανίζουν εν έτει 2021 ακόμα την κοινωνία μας. Και να μην σας νοιάζει τι θα πει ο κόσμος, ο κόσμος θα έχει να πει πάντα κάτι.
Η συμβουλή σου είναι πάντα πολύτιμη και θεμιτή. Όχι όμως κι ο προσανατολισμός προς την κατεύθυνση της επιθυμίας σου.
Η «οικογενειοκρατία» και η «ιδιοκτησία» των παιδιών τράβηξαν για χρόνια μέχρι και σήμερα. Ελπίζω από δω και πέρα να λήξει το κατεστημένο αυτό. Άμεσα ή έμμεσα. Συνειδητά ή ασυνείδητα. Συνέβαινε. Αγάπη δώσε στο παιδί και ευθύνες, γνωρίζει καλά αυτό, το δρομολόγιο, το δικό του, το προσωπικό. Δεν τους κατηγορώ όλους αυτούς τους γονείς γιατί δεν ήξεραν πώς να γίνουν γονείς, απλά τους συμβουλεύω για την επόμενη φορά. Και βάζω στοίχημα ότι κι αυτοί ως παιδιά τα ίδια συναισθήματα καταπίεζαν. Καθόλου υγιές. Άνθρωποι είμαστε, κάνουμε και λάθη και στον βωμό της αγάπης γίνονται αρκετά. Γιατί αγάπη υπάρχει, μην μπερδευόμαστε! Ας μάθουμε περισσότερους ή άλλους τρόπους να την δείχνουμε.
Είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον. Το μέλλον προμηνύεται λαμπρό. Πιστεύω στη νέα γενιά και περιμένω από αυτήν να γίνει ο λόγος που θα αλλάξει ο ρους της παιδικής ηλικίας. Όσοι τα πέρασαν, τα πέρασαν, δεν αλλάζει κάτι. Απλώς, σου δίνω κάποιες συμβουλές, γιατί έμαθα πως και η γυναίκα του μπακάλη στη γωνία είναι έγκυος. Να της τα πεις. Μην νομίζεις, τα λέω για να τα ακούσω κι εγώ. Για να μην γίνω αυτά που κοροϊδεύω. Οπότε, μάνα, πατέρα, πιστεύω σ’ εσάς. Βγάλτε με ασπροπρόσωπο!
Η ζωή συνεχίζεται, η επιστήμη εξελίσσεται, τα παιδιά μεγαλώνουν. Εσύ θα βγάλεις το παιδί βόλτα ή θα βγεις με το παιδί βόλτα;
Με πολλή αγάπη,
Το παιδί που θα φέρεις σε 9 μήνες στον κόσμο
Υ.Γ. «υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα» Π.Σ.
Αγαπητέ γονέα,
«Άντε έφτασες σε μία ηλικία, πότε θα γίνεις γονιός; Τα χρόνια περνάνε». Μία φράση με την οποία μεγάλωσαν γενιές και γενιές ανθρώπων οι οποίοι είχαν υποχρέωση στην κοινωνία, στην Εκκλησία, στην οικογένεια τους να εκπληρώσουν τον σκοπό της ύπαρξης τους: να κάνουν διαδόχους. Να αφήσουν ένα καλό όνομα στην πιάτσα! Υποχρέωση είχαν, θέληση;
Είσαι έτοιμος να γίνεις γονιός; Πόσοι άνθρωποι έχουν τη δύναμη να σηκώσουν ένα τέτοιο βάρος; Εννοείται, πως δεν υπάρχουν εξετάσεις οι οποίες να προβιβάζουν στο στάδιο τεκνοποίησης ένα ζευγάρι. Απλώς, κατά τη δική μου προσωπική άποψη, το να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο αποτελεί υψίστης σημασίας ευθύνη. Οφείλεις να έχεις πάρει την κατάσταση στα χέρια σου και να τα έχεις βρει εσύ με τον εαυτό σου. Να έχεις εντρυφήσει στη βαθύτερη ύπαρξη σου και να μην κουβαλάς απωθημένα του παρελθόντος, να έχεις συμφιλιωθεί μαζί τους, να έχεις συμφιλιωθεί με το μονοπάτι της ζωής σου. Σίγουρα θα υπάρχουν και λάθη που μετάνιωσες και κατορθώματα για τα οποία είσαι περήφανος. Ωστόσο, ο ερχομός ενός παιδιού δεν δωρίζεται στην αφεντιά σου, αυτό φανερώνει καθαρά μια εγωιστική στάση. Κάνεις ένα δώρο σε μία νέα ανθρώπινη οντότητα που θέλει να αγαπήσει και να αγαπηθεί.
Από τις πρώτες κιόλας βδομάδες το βρέφος αρχίζει να αισθάνεται, αρχίζω να αισθάνομαι. Αγάπη και σεβασμός είναι τα δύο συστατικά στοιχεία που εκτοξεύουν το φάρμακο της ευτυχίας και της συναισθηματικής και ανθρώπινης ολοκλήρωσης ενός παιδιού. Κοινό μυστικό, η παιδεία. Εύκολη να την λες, δύσκολη να την πραγματοποιείς. Πόσο μάλλον να την μεταλαμπαδεύσεις. Δώσε και θα πάρεις. Ανταλλαγή. Όπως αντιμετωπίζεις έναν μέσο ενήλικα, πρέπει να αντιμετωπίζεις ένα παιδί, με τα ίδια δικαιώματα και με τις ίδιες υποχρεώσεις. Να μαθαίνει σιγά σιγά. Αν αντιμετωπίζεις ορθά και τον ενήλικα, βέβαια…
Καλό θα ήταν, λοιπόν, να είσαι ο ηγέτης στα μάτια του παιδιού σου, καθώς μεγαλώνει και όχι ο «μπαμπούλας» που αύριο-μεθαύριο θα κατηγορεί. Είναι ανάγκη να εμπνεύσεις το παιδί να κάνει το βήμα, όντας ο ίδιος το παράδειγμα. Βήμα, βήμα να τον διαπαιδαγωγήσεις να αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη των πράξεων του και όχι να αποτελεί μαριονέτα στα δικά σου χαμένα όνειρα.
Όπως δεν θέλεις να λαϊκίζει ο κάθε πολιτικός, έτσι και εσύ οφείλεις να είσαι το πρότυπο, να έχεις την κατάλληλη ενσυναίσθηση να βλέπεις και την οπτική του μελλοντικού πολίτη που ανατρέφεις μέσα στο σπίτι σου. Γιατί αν πιστεύεις στη Δημοκρατία, θα πιστέψει και το παιδί στη Δημοκρατία. Αν συμπεριφέρεσαι μαλθακά, σαν πασάς στα Γιάννενα , θα μάθει το παιδί να τα έχει όλα στο πιάτο χωρίς τον παραμικρό κόπο. Αυτούς τους πολίτες θέλουμε; Με τη λογική της εξάρτησης μόνο η πάρτη σου κερδίζει και βλάπτει υποσυνείδητα την υγεία του παιδιού. Γιατί το συγκεκριμένο παιδί θα διαγράψει τη δική του πορεία, δεν χρωστάει σε κανέναν τίποτα. Άσ’ το να αποφασίσει μόνο του. Θα μου πεις πως εσύ έβγαλες το πανεπιστήμιο της ζωής και εγώ θα σου πω πως οι συνθήκες κατά τις οποίες έζησες εσύ δεν μοιάζουν σε τίποτα με τις τωρινές τις οποίες βιώνουν άλλα παιδιά και τις μελλοντικές που θα βιώσω εγώ. Εγώ θα τις βιώσω. Δύο διαφορετικοί άνθρωποι, δύο διαφορετικές εποχές. Εσύ είσαι εκεί να με υποστηρίξεις πρώτα ψυχολογικά, τα υπόλοιπα μετά έρχονται. Και ακόμα κι αν έχω αποτύχει στα δικά σου μάτια, θα έχω αποτύχει μόνος μου. Μην γυρίσεις και μου πεις πως «εγώ στα ‘λεγα», θα φας κουτουλιά. Στο μεταξύ, μεγάλη κουβέντα περί αποτυχίας και επιτυχίας. Ευτυχία ζητάει το παιδί -και αύριο ο ενήλικας- σε πρώτη φάση. Εάν ακολουθούσα τον -στρωμένο με ροδοπέταλα- δρόμο που μου είχες ορίσει εσύ και ήμουν δυστυχισμένος, θα κατηγορούσα μια ζωή εσένα. Ξεκάθαρα αδικείς τον εαυτό σου. Και η δυστυχία οδηγεί σε διάφορες παθογένειες που βασανίζουν εν έτει 2021 ακόμα την κοινωνία μας. Και να μην σας νοιάζει τι θα πει ο κόσμος, ο κόσμος θα έχει να πει πάντα κάτι.
Η συμβουλή σου είναι πάντα πολύτιμη και θεμιτή. Όχι όμως κι ο προσανατολισμός προς την κατεύθυνση της επιθυμίας σου.
Η «οικογενειοκρατία» και η «ιδιοκτησία» των παιδιών τράβηξαν για χρόνια μέχρι και σήμερα. Ελπίζω από δω και πέρα να λήξει το κατεστημένο αυτό. Άμεσα ή έμμεσα. Συνειδητά ή ασυνείδητα. Συνέβαινε. Αγάπη δώσε στο παιδί και ευθύνες, γνωρίζει καλά αυτό, το δρομολόγιο, το δικό του, το προσωπικό. Δεν τους κατηγορώ όλους αυτούς τους γονείς γιατί δεν ήξεραν πώς να γίνουν γονείς, απλά τους συμβουλεύω για την επόμενη φορά. Και βάζω στοίχημα ότι κι αυτοί ως παιδιά τα ίδια συναισθήματα καταπίεζαν. Καθόλου υγιές. Άνθρωποι είμαστε, κάνουμε και λάθη και στον βωμό της αγάπης γίνονται αρκετά. Γιατί αγάπη υπάρχει, μην μπερδευόμαστε! Ας μάθουμε περισσότερους ή άλλους τρόπους να την δείχνουμε.
Είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον. Το μέλλον προμηνύεται λαμπρό. Πιστεύω στη νέα γενιά και περιμένω από αυτήν να γίνει ο λόγος που θα αλλάξει ο ρους της παιδικής ηλικίας. Όσοι τα πέρασαν, τα πέρασαν, δεν αλλάζει κάτι. Απλώς, σου δίνω κάποιες συμβουλές, γιατί έμαθα πως και η γυναίκα του μπακάλη στη γωνία είναι έγκυος. Να της τα πεις. Μην νομίζεις, τα λέω για να τα ακούσω κι εγώ. Για να μην γίνω αυτά που κοροϊδεύω. Οπότε, μάνα, πατέρα, πιστεύω σ’ εσάς. Βγάλτε με ασπροπρόσωπο!
Η ζωή συνεχίζεται, η επιστήμη εξελίσσεται, τα παιδιά μεγαλώνουν. Εσύ θα βγάλεις το παιδί βόλτα ή θα βγεις με το παιδί βόλτα;
Με πολλή αγάπη,
Το παιδί που θα φέρεις σε 9 μήνες στον κόσμο
Υ.Γ. «υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα» Π.Σ. 
