5 Σεπτεμβρίου 2020
Σε αντίθεση με τον πρώτο γύρο της Ανατολικής Περιφέρειας, στη Δύση τα match-ups οδήγησαν σε πολύ σκληρότερα παιχνίδια που κρίθηκαν στην λεπτομέρεια και απαιτούσαν τους All-Star των ομάδων να βγάλουν τον καλύτερο τους εαυτό. Κάποιοι ανταποκρίθηκαν και κάποιοι όχι.
Lakers – Blazers (4 – 1)
Ο διαγαλαξιακός Lillard έχοντας κερδίσει το βραβείο του Bubble MVP συνέχισε σε αντίστοιχα υψηλούς ρυθμούς και στα playoffs κάνοντας μία απίστευτη εμφάνιση στον πρώτο αγώνα. Έτσι, αμέσως φούντωσαν τα σενάρια περί εκθρονισμού του βασιλιά Lebron James, ο οποίος φαινόταν να μην μπορεί να σταματήσει τον βραχύσωμο point guard των Blazers. Από το Game 2 και μετά όμως όλα πήραν την φυσική τους ροή, με το γεμάτο ρόστερ των Λιμνανθρώπων να αξιοποιείται πλήρως και να παρουσιάζει στο παρκέ το ταλέντο του αλλά κυρίως μία εκπληκτική εμφάνιση στο αμυντικό κομμάτι.
Το δίδυμο των Lebron James και Anthony Davis έκλεψε όπως πάντα τα φώτα μιας και οι εμφανίσεις των δύο superstar ήταν μαγικές, με τον πρώτο να έχει προσαρμοστεί πλήρως στη θέση του οργανωτή της επίθεσης των Lakers. Ωστόσο, οι 2 τους μόνοι δεν είναι σίγουρο αν θα μπορέσουν να φέρουν στο Los Angeles τον τίτλο. Τόσο η γραμμή των ψηλών (Howard-McGee) όσο και οι σουτέρ τους (Green-Smith-Kuzma) οφείλουν να ενεργοποιηθούν και να συμβάλλουν παραπάνω επιθετικά, αν δεν θέλουν στους επόμενους γύρους να βρεθούν σε αδιέξοδο αντιμέτωποι με κλειστές άμυνες. Από την άλλη πλευρά, ο McCollum αποτέλεσε με τον Lillard την κύρια απειλή για τους Blazers. Η ομάδα του Portland αποτέλεσε άλλο ένα παράδειγμα ομάδας χωρίς βάθος στον πάγκο.
Clippers – Mavericks (4 – 2)
Μπορεί οι Clippers να κέρδισαν την συγκεκριμένη σειρά παιχνιδιών, αλλά ο Luka Doncic, το παιδί θαύμα από την Ευρώπη, κέρδισε μία θέση στην καρδιά όλων των fan του ΝΒΑ. Έχοντας μέσους όρους που μοιάζουν από ηλεκτρονικό παιχνίδι( 31.0 πόντους, 9.8 ριμπάουντ, 8.7 ασσίστ) στην πρώτη του μόλις συμμετοχή στα NBA playoffs, το μέλλον φαντάζει λαμπρό για τον νεαρό γκαρντ. Στην καλά οργανωμένη ομάδα γύρω από τον Luka ξεχώρισαν οι Porzingis (σε όσους αγώνες έπαιξε λόγω τραυματισμού στο γόνατο που τον βασανίζουν για χρόνια), Hardaway Jr., Seth Curry και Trey Burke. Η υπερομάδα των Clippers δεν φάνηκε καθόλου άτρωτη στον πρώτο γύρο των playoffs. Η αστοχία του Paul George στα περισσότερα παιχνίδια της σειράς και η απουσία του Patrick Beverly που είναι ένας αξιόπιστος point guard με πιεστική άμυνα ανάγκασαν τον Kawhi να κουβαλήσει την ομάδα του στη συγκεκριμένη σειρά παιχνιδιών έχοντας double-double στον μέσο όρο του με 32.8 πόντους. Βέβαια, πρόκειται για έναν παίκτη που στο παρελθόν έχει δείξει ότι μπορεί να οδηγήσει την ομάδα του στον τίτλο, κάτι που υπόσχεται με τις εμφανίσεις του και φέτος.
Αν οι Clippers παραταχθούν υγιείς στους επόμενους γύρους, έχουν σίγουρα μεγάλες πιθανότητες για τον τίτλο. Γιατί πέρα από τους star της αρχικής πεντάδας, οι Clippers «φέρνουν» από τον πάγκο τους Lou Williams και τον 6ο παίκτη της χρονιάς, Montrezl Harrell.
Rockets – Thunder (4 – 3)
Πρόκειται για μία από τις πιο ανταγωνιστικές σειρές πρώτου γύρου φέτος, όπου πέρα από το κίνητρο του τίτλου, το trade που αντάλλαξε Chris Paul και Russell Westbrook φάνηκε να κάνει τις μονομαχίες προσωπική υπόθεση.
Κανείς δεν περίμενε οι Thunder να είναι τόσο καλοί στον πρώτο γύρο και μάλιστα να βρεθούν τόσο κοντά στην νίκη. Ο Chris Paul απέδειξε ότι μπορεί να ηγηθεί της ομάδας των Thunder με το απίστευτα αξιόπιστο midrange jumper του και μαζί με τον Dennis Schröder αποτέλεσαν τους θεμέλιους λίθους της επίθεσης της ομάδας της Οκλαχόμα. Από τους Rockets ο Westbrook, ο οποίος σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του πρώην MVP James Harden αποτελεί τον ηγέτη των Rockets, αγωνίστηκε σε 3 μόνο παιχνίδια της σειράς και η απουσία του ήταν εξαιρετικά αισθητή. Αν και κατάφερε να περάσει, η ομάδα από το Houston ήταν άστοχη πίσω από την γραμμή των 3 πόντων σε αρκετά διαστήματα της σειράς. Το μεγάλο ερωτηματικό των Rockets σχετικά με το «κοντό» ρόστερ τους -όπου δεν υπάρχει καθαρός σέντερ- δεν αποτέλεσε το καθοριστικό στοιχείο της σειράς γιατί αν και ο Steven Adams μάζεψε συνολικά 34 επιθετικά ριμπάουντ, δεν δημιούργησε τόσες πολλές ευκαιρίες για την ομάδα του από το low post και ήταν επιθετικά μέτριος. Με λίγα λόγια η ομάδα των Rockets πέρασε αλλά δεν έπεισε ότι θα μπορέσει να ανταπεξέλθει με αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού σε δύσκολα παιχνίδια των επόμενων γύρων.
Jazz – Nuggets (3 – 4)
Η σειρά που ανέδειξε 2 all-star σε superstar. Προφανώς γίνεται λόγος για τον Jamal Murray και τον Donovan Mitchell των οποίων το match-up έμεινε στην ιστορία ως τo δίδυμο με τους περισσότερους πόντους σε σειρά των playoffs. Όλα τα παιχνίδια ήταν πολύ κοντά στο σκορ και επικεντρωμένα αποκλειστικά γύρω από τους Mitchell και Gobert από την μία και Jokic και Murray από την άλλη πλευρά. Οι Jazz που σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού τους θύμιζαν ευρωπαϊκή ομάδα κατάφεραν να πάρουν το πλεονέκτημα 3-1 και κάπου εκεί κάθε ελπίδα είχε πεθάνει για τους περισσότερους fans. Όμως, ο Murray δεν είχε πει την τελευταία του λέξη και με 2 απίθανες εμφανίσεις(43 και 50 πόντους) έφερε τη σειρά στα ίσια (3-3) όπου και έδωσε τα ηνία στον point-center Jokic , ο οποίος πραγματοποίησε εξίσου καλές εμφανίσεις. Αν και η σειρά εξελίχθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για έναν λάτρη του αθλήματος, είναι βέβαιο πως όποια ομάδα και να περνούσε δύσκολα θα συνέχιζε προς τον τελικό της Περιφέρειας. Το παιχνίδι των 2 ομάδων ήταν αρκετά προβλέψιμο και η συνεισφορά από τον πάγκο ελάχιστη. Οι προπονητές στους περισσότερους αγώνες άφηναν 3 με 4 παίκτες χωρίς αγωνιστικά λεπτά.
Γράφει ο Γιώργος Γκύζης