Το τέταρτο phase της Marvel χαρακτηρίζεται από πολλά σκαμπανεβάσματα. Μετά το Endgame, το οποίο ολοκλήρωσε με απόλυτη επιτυχία έναν τεράστιο κύκλο, η εταιρεία επέλεξε να επεκταθεί και σε σειρές, έτσι ώστε να παρουσιάσει περισσότερους χαρακτήρες και περισσότερες ιστορίες και να τις συνδέσει με τις ταινίες της. Αν κρίνουμε από τις σειρές, οι οποίες έχουν προβληθεί έως τώρα οι εντυπώσεις είναι ανάμικτες. Υπήρξαν πολύ δυνατές προσπάθειες, όπως το WandaVision και το Loki, αλλά και μέτριες, όπως το The Falcon and the Winter Soldier και το Moon Knight.
Το Ms. Marvel είναι η έβδομη σειρά των Marvel Studios. Η Amala Khan είναι μία έφηβη Αμερικανίδα πακιστανικής καταγωγής, η οποία ζει στη Νέα Υόρκη και ονειρεύεται να μοιάσει στο είδωλό της, την Captain Marvel. Μία μέρα θα βρεθεί στα χέρια της ένα οικογενειακό κειμήλιο, το οποίο θα φέρει στην επιφάνεια τις δυνάμεις της και θα την βοηθήσει να ανακαλύψει την καταγωγή της. Πρωταγωνιστούν οι Iman Vellani, Matt Lintz, Yasmeen Fletcher, Zenobia Shroff και Mohan Kapur.
Είναι δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος ποιος είναι ο σκοπός ορισμένων χαρακτήρων. Αν βέβαια, υπάρχει τέτοιος ή απλά υπάρχει για άλλους λόγους. Και όσο αν η Marvel τονίζει, ότι η Ms. Marvel θα εμφανιστεί στο The Marvels, σίκουελ του Captain Marvel, τα έξι επεισόδια της σειράς, μάλλον την διαψεύδουν.
Καλώς ή κακώς, η σειρά επιλέγει να προσδώσει ορισμένα γνωρίσματα στους βασικούς χαρακτήρες. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, όταν πραγματεύεται κάποιο άλλο θέμα ή το πρότζεκτ εστιάζει εκεί, θέλοντας να τα αναδείξει. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, αυτά τα γνωρίσματα καθιστούν τη σειρά τρομερά εκνευριστική. Είναι γεγονός, ότι απευθύνονται σε συγκεκριμένο κοινό. Με λίγα λόγια, σε Μουσουλμάνους. Και τα έξι επεισόδια βρίθουν από μία ενοχλητική τάση ανατολίτικης κουλτούρας. Τα πάντα μέσα στη σειρά έχουν αυτήν την αίσθηση. Όταν πρόκειται για πρότζεκτ της Marvel δεν γίνεται να δημιουργείται ένα μοτίβο, για να μπορέσουν να ταυτιστούν μονάχα ορισμένοι. Εκτός αυτού, δεν βλέπουμε κάποια πρωτοτυπία. Μία έφηβη, η οποία νιώθει να ασφυκτιά, αποκτά κάποιες δυνάμεις και εκπληρώνει κάποιο πεπρωμένο.
Από την άλλη πλευρά, οι θεωρητικά «κακοί» της σειράς δεν έχουν υπόσταση ή χρησιμότητα. Εμφανίζονται για λίγο, μαθαίνουμε κάποια λίγα πράγματα για την προέλευσή τους και τους σκοπούς και μετά εξαφανίζονται. Δεν υπάρχει κανένα ίχνος απειλής, φόβου, πίεσης, κάτι που να μαρτυρά ότι η παρουσία και τα κίνητρά τους είναι κάτι παραπάνω από μία απλή αναφορά για την εξυπηρέτηση της πλοκής.
Παρόλα αυτά, δεν είναι όλα αρνητικά. Υπάρχουν και θετικά, όπως η ερμηνεία της πρωταγωνίστριας Iman Vellani. Χαριτωμένη και έξυπνη, η Vellani φέρνει στον χαρακτήρα της την απαραίτητη τσαχπινιά, ενώ ιδιαίτερα διασκεδαστικός είναι και ο Mohan Kapur, ο οποίος υποδύεται τον πατέρα της και οι ατάκες του κάνουν τον θεατή να γελάει με την ψυχή του.
Σε γενικές γραμμές, το Ms. Marvel χάνεται στην προσπάθεια να προσελκύσει ένα συγκεκριμένο κοινό. Υπήρχαν προοπτικές, όμως αυτές καταποντίζονται σε μία σειρά, η οποία γρήγορα χάνει το ενδιαφέρον της.
