Τον τελευταίο καιρό, η Θεσσαλονίκη έχει γίνει σημείο αναφοράς με αρνητικό πρόσημο.
Μια πόλη με τόση ιστορία, σήμερα οδηγείται στον βούρκο, στην παρακμή.
Η αρχή έγινε με τον Στάθη Παναγιωτόπουλο τον περασμένο Δεκέμβριο, όπου ο γνωστός (και μέχρι τότε αρκετά αγαπητός) συμπαρουσιαστής των Ράδιο Αρβύλα κατηγορείται για revenge porn, σε μια υπόθεση που σοκάρει. Μια άνανδρη πράξη, που το θύμα δεν βρίσκει δικαίωση ουσιαστικά ποτέ, με το βίντεο ή την φωτό να ακολουθεί τα κορίτσια συνεχώς, όσο υπάρχουν εκεί έξω άτομα που τα αναπαράγουν και τους αρμοδίους να μην μπορούν να περιορίσουν τη διάδοση του βίντεο.
Δεύτερο “χτύπημα” για την κοινωνία της Θεσσαλονίκης, η αποκάλυψη για τον βιασμό της Γεωργίας το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, με φερόμενους ως δράστες γνωστούς επιχειρηματίες.
Και πριν λίγες μέρες, ο 19χρονος Άλκης, πέφτει νεκρός από τυφλή οπαδική βία.
Αντικειμενικά, ζούμε σε μια πόλη όπου όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας.
Σας ρωτώ λοιπόν ευθέως, και ρωτάω λοιπόν πρώτα εμένα και μετά τους υπολοίπους: αυτή είναι η Θεσσαλονίκη που παραλαμβάνουμε; βιασμοί, εν ψυχρώ δολοφονίες και άνανδρες διαπομπέυσεις γυναικών στο διαδίκτυο;
Θεσσαλονίκη: η Ερωτική Πόλη
Ο Άρης Δημοκίδης στο Podcast “Μικροπράγματα”
αναφέρει όλα όσα θα ήθελα να σας πω για το μεγάλο παραμύθι της ερωτικής Θεσσαλονίκης και τον μύθο που εμείς οι ίδιοι τόσο αθώα επαναλαμβάνουμε. Χτίσαμε λοιπόν την φήμη του σεξότοπου, με τα μπουζούκια, τα ξενοδοχεία και την “ζωάρα”.
Φυσικά, η ερωτική Θεσσαλονίκη ήταν κάτι που μας ακολουθεί από τις αρχές του 20ου αιώνα, ωστόσο πρέπει επιτέλους να αποτάξουμε εμείς την φήμη του σεξοτόπου και να αναδείξουμε το κομμάτι της πόλης, εκείνο το κομμάτι μιας πόλης που ήταν κοσμοπολίτικη, μια “Θερμή” Θεσσαλονίκη, όπως τραγουδούσαν τα Βόρεια Αστέρια. Άλλωστε, για τον έρωτα μιλούν οι ποιητές και οι καλλιτέχνες. Μια πόλη που εκπέμπει τον ρομαντισμό δεν έχει ανάγκη από ταμπέλες.
Revenge Porn: βαθιά πληγή, παλιά πληγή
Σε αυτό το θέμα, δεν χωράνε “ναι μεν, αλλά”. Δεν υπάρχει εκεί έξω μόνο ο Στάθης, αλλά τόσα αγόρια και κορίτσια που μετά τον χωρισμό, μοιράζουν λες και είναι διαφημιστικά φυλλάδια φωτογραφίες και βίντεο από προσωπικές στιγμές. Χυδαίο, εγκληματικό. Αρκεί να μιλήσετε με άτομο που έζησε αυτόν τον διασυρμό για να καταλάβετε πόσα τραύματα αφήνει στην ψυχή του θύματος.
Αν διαβάσει ποτέ ο Υπουργός Δικαιοσύνης αυτό το άρθρο, θέλω να τον ενημερώσω πως σκόπος του νομοθέτη είναι να προβλέπει το πρόβλημα που έρχεται και να το περιορίζει μέσω του νόμου πριν είναι αργά. Το 2021 ο Ποινικός Κώδικας άλλαξε για τα σεξουάλικα εγκλήματα αφότου πρώτα έγινε ο χαμός με το MeToo. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με το revenge porn, δηλαδή κατόπιν εορτής.
“Γιατί το αίμα του Άλκη το έχουμε στα χέρια μας”
Είμαι πολύ περήφανος που στην ομάδα του DREAM ON-line έχουμε αρθρογράφους όπως τον Στέλιο Γραμμένο που έγραψε ένα συγκλονιστικό γράμμα στον αδικοχαμένο Άλκη. Ένα παιδί, 19 ετών, έφυγε τόσο άνανδρα και άδικα από αποβράσματα της κοινωνίας, που ζούσαν ανάμεσα μας και το ξέραμε.
Ξέραμε ότι αυτός ο συμμαθητής, ο φίλος, ο γνωστός, ο γείτονας, ζούσε με το μίσος μέσα του. Ένα μίσος που το εξέφραζε με τις απόψεις του, τον φανατισμό του. Αυτό το κάθαρμα που σκότωσε τον Άλκη τον σκότωσε χωρίς να τον ξέρει, σε μια ηλικία γεμάτη όνειρα και φιλοδοξίες, επειδή ήταν οπαδός του Άρη. Ο θάνατος του με έχει συγκλονίσει. Το ελληνικό ποδόσφαιρο πρέπει να καθαριστεί από τέτοια αποβράσματα.
Το βράδυ του Σαββάτου πήγα στην οδό Γαζή, στο σημείο όπου ο Άλκης δολοφονήθηκε. Πρέπει να πάτε όλοι από εκεί, να νιώσετε αυτήν την αμηχανία, αυτόν τον πόνο, τον κόμπο στο στομάχι.
Ανάμεσα στα τόσο συγκινητικά γράμματα που πλήθος κόσμου έχει αφήσει στο σημείο, υπήρχε ένα που με συγκλόνισε και το παραθέτω παρακάτω: έγραφε “Η Πόλις Εάλω”. Πράγματι, η Θεσσαλονίκη σε συνδυασμό με όλα τα περιστατικά που συνέβησαν νιώθω πως αυτήν την περίοδο έχει παραδοθεί.
Η Θεσσαλονίκη βουλιάζει και οφείλουμε να την σώσουμε.
Προσωπικό αρχείο
Εμείς, που δεν είμαστε σαν αυτούς.
Που δεν θα γίνουμε ποτέ σαν αυτούς
