Πρωταθλητές, αλλά όχι και γνωστοί!

Λίγο πολύ, όλοι ξέρουν τι συνέβη στα μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Είναι γνωστό ποιος πήρε το πρωτάθλημα στην Αγγλία, την Ισπανία ακόμη και την Πορτογαλία και την Ολλανδία. Όμως πολλοί δεν έχουν ιδέα για το τι συνέβη στα λιγότερα γνωστά πρωταθλήματα, αυτά της δεύτερης και τρίτης ταχύτητας. Στο κείμενο, που ακολουθεί, θα δούμε τις ομάδες, που κατέκτησαν τον τίτλο, σε διάφορα μικρομεσαία πρωταθλήματα της Ευρώπης.

Αυστρία

Δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα για την Στουρμ Γκρατς, η οποία αμφισβητεί για τα καλά την κυριαρχία της Ζάλτσμπουργκ, που μετρούσε δέκα σερί κατακτήσεις. Παρά το γεγονός, ότι η Γκρατς άλλαξε προπονητή μέσα στη σεζόν, με τον Γιούργκεν Σέιμελ να διαδέχεται τον Κρίστιαν Ίλτσερ, που μετακόμισε στη Γερμανία και την Χοφενχάιμ, άντεξε στην πίεση της Αούστρια Βιέννης, της Ζάλτσμπουργκ και της Βόλφσμπεργκερ και έφτασε στο πέμπτο της πρωτάθλημα συνολικά.

Βέλγιο

Όταν τελείωσαν τα πλέι οφ, η Γκενκ είχε διαφορά εννέα βαθμών, η διαίρεσή τους όμως στο μισό άφηνε περιθώριο ελπίδας σε Κλαμπ Μπριζ και Ουνιόν Σαιντ Ζιλουάζ. Σε εκείνο το σημείο η Γκενκ απλά κατέρρευσε, με τις δύο διώκτριές της να εκμεταλλεύονται την αγωνιστική της διάλυση και να την προσπερνούν. Η μεταξύ τους μάχη ήταν σκληρή και αμφίρροπη, με τη Σαιντ Ζιλουάζ να τερματίζει τελικά έναν βαθμό πάνω από τη Μπριζ και να πανηγυρίζει το δωδέκατο πρωτάθλημα στην ιστορία της και πρώτο μετά από 90!!! χρόνια και αφού τα δύο προηγούμενα χρόνια είχε πάθει ακριβώς ό,τι και η Γκενκ φέτος.

Βουλγαρία

Η τελευταία φορά που η Λουντογκόρετς δεν ήταν πρωταθλήτρια στη Βουλγαρία, είναι το 2011, όταν η Λίτεξ Λόβετς κατέκτησε το πρωτάθλημα. Από το 2012 και έπειτα η ομάδα από το Ράζγκραντ έχει μετατρέψει τη διαδικασία διεξαγωγής του βουλγαρικού πρωταθλήματος σε μία απλή διεκπεραίωση, μετρώντας 14 σερί τίτλους. Οι δύο παραδοσιακές δυνάμεις της Σόφιας, ΤΣΣΚΑ και Λέφσκι βρίσκονται σε παρατεταμένη κρίση και αδυνατούν να προβάλλουν σοβαρή αντίσταση, με τον ανταγωνισμό να είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η επίδοση των 14 συνεχόμενων πρωταθλημάτων συνιστά το πιο μεγάλο σερί στην Ευρώπη, με τη Λουντογκόρετς να μοιράζεται το συγκεκριμένο ρεκόρ με τη Λίνκολν του Γιβραλτάρ και την Σκόντο Ρίγα της Λετονίας.

Δανία

Από νωρίς φάνηκε, ότι Κοπεγχάγη και Μίντιλαντ θα διεκδικούσαν οι δυο τους τον τίτλο, καθώς η Μπρόντμπι δεν έγινε ποτέ πραγματικά υπολογίσιμος αντίπαλος. Η μεταξύ τους αναμέτρηση στο γήπεδο της πρώτης τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος είχε λάβει χαρακτήρα «τελικού», με τη Μίντιλαντ να κρατάει το προβάδισμα μέχρι το 83^ο λεπτό, όταν ο Ντιλέινι λύτρωσε την Κοπεγχάγη, η οποία διατήρησε τη διαφορά των δύο βαθμών. Στις δύο τελευταίες αγωνιστικές η ομάδα του Γιάκομπ Νέερστρουπ μέτρησε ισάριθμες νίκες και πλέον η Κοπεγχάγη είναι μόνη πρώτη στον πίνακα του αριθμού πρωταθλημάτων με 16 κατακτήσεις.

Ελβετία

Χρειάστηκε να περάσουν οχτώ χρόνια, όμως η Βασιλεία κατάφερε να επανέλθει στην κορυφή του ελβετικού ποδοσφαίρου. Με μπροστάρη τον Τζέρνταν Σακίρι, ο οποίος πραγματοποίησε μία μυθική σεζόν και με ένα νεανικό σύνολο, ο Φάμπιο Σελεστίνι έφτιαξε μία ομάδα ιδιαίτερα παραγωγική, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει η Βασιλεία, και μολονότι η αρχή της χρονιάς είχε αρκετά αρνητικά αποτελέσματα, η υπομονή της διοίκησης και η μεθοδικότητα του Σελεστίνι ανταμείφθηκαν, αφού, όταν η ομάδα βρήκε την πολυπόθητη χημεία, δεν κοίταξε ποτέ πίσω και δίκαια κατέκτησε το πρωτάθλημα. Ήταν το 21^ο στην ιστορία του συλλόγου, πίσω μόνο από την Γκρασχόπερς των 27 πρωταθλημάτων.

Ισραήλ

Μέχρι την προτελευταία αγωνιστική, Μακάμπι Τελ Αβίβ και Χαποέλ Μπερ Σεβά ισοβαθμούσαν στην πρώτη θέση. Τότε, η ισοπαλία της δεύτερης απέναντι στην Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ έδωσε δικαίωμα στην πρώτη να πάρει προβάδισμα δύο βαθμών, το οποίο και διατήρησε και την τελευταία αγωνιστική, με την άνετη νίκη επί της Μακάμπι Νετάνια με 5-0. Η μάχη ήταν πολύ σκληρή, οι δύο ομάδες επέδειξαν αξιοθαύμαστη επιθετική παραγωγικότητα και προσέφεραν μία συγκλονιστική μάχη.

Κροατία

Σχεδόν κάθε χρόνο, η Ντιναμό Ζάγκρεμπ έμενε πίσω λόγω της αφοσίωσής της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και όταν τελείωνε με την Ευρώπη, ανέτρεπε τη διαφορά και στεφόταν πρωταθλήτρια. Κάτι αντίστοιχο πήγε να συμβεί και φέτος και πρακτικά συνέβη, αφού Ριέκα και Ντιναμό ισοβάθμησαν στην κορυφή, όμως η πρώτη είχε καλύτερα αποτελέσματα στα μεταξύ τους παιχνίδια. Δεύτερο πρωτάθλημα για την Ριέκα μετά από αυτό του 2017, που είναι και η μοναδική, που έχει καταφέρει να αμφισβητήσει την κυριαρχία της Ντιναμό από το 2006 και έπειτα.

Κύπρος

Το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της πανηγύρισε η Πάφος. Η περσινή κατάκτηση του κυπέλλου λειτούργησε ευεργετικά, καθώς η διοίκηση της ομάδας δεν επαναπαύτηκε, αλλά αξιοποίησε αυτήν την επιτυχία, χτίζοντας πάνω σε αυτήν. Ο Χουάν Πάμπλο Καρσέδο δημιούργησε ένα σύνολο, που έπαιξε πολύ ελκυστικό ποδόσφαιρο, με υψηλά ποσοστά κατοχής και εξαιρετική επιθετική λειτουργία, ανέδειξε πρωταγωνιστές, ενώ η παρθενική παρουσία της Πάφου στην Ευρώπη συνδυάστηκε με την παρουσία στους “16” του Κόνφερενς Λιγκ, όπου και ήρθε ο αποκλεισμός από την Τζουργκάρντεν.

Νορβηγία

Μέχρι το 2020, η Μπόντο Γκλιμτ δεν είχε πάρει ούτε ένα πρωτάθλημα. Από το 2020 και έπειτα δεν έχει κατακτήσει μόνο ένα, αυτό του 2022. Τέταρτη κατάκτηση για την ομάδα του Κιέτιλ Κνούτσεν, ο οποίος έχει φτιάξει ένα σαγηνευτικό σύνολο, το οποίο τρομοκρατεί κάθε αντίπαλο. Παράλληλα, η μαγική πορεία μέχρι τα ημιτελικά του Γιουρόπα Λιγκ, όπου και αποκλείστηκε από την μετέπειτα νικήτρια Τότεναμ, ήταν μία τεράστια επιτυχία και μία ακόμη πιστοποίηση της απίθανης προόδου, που έχει διαγράψει ο σύλλογος.

Ουγγαρία

Κοντά στο να χάσει το πρωτάθλημα έφτασε η Φερεντσβάρος, όμως τελικά αυτό δεν συνέβη. Κάποια στιγμή μέσα στη σεζόν υπήρξε ένα ρήγμα με τους φιλάθλους, καθώς αυτοί εκνευρίστηκαν με την απάθεια της ομάδας στις εγχώριες διοργανώσεις και την προσοχή στην Ευρώπη, δηλώνοντας, ότι «τότε και εμείς θα ερχόμαστε στο γήπεδο μόνο στα ευρωπαϊκά παιχνίδια», με την Ακαδημία Πούσκας να αναδεικνύεται σε αξιόμαχη αντίπαλο και να ολοκληρώνει τη σεζόν μόλις τρεις βαθμούς πίσω. Ακόμη και έτσι, η Φερεντσβάρος έφτασε σε ακόμη ένα πρωτάθλημα, 36^ο συνολικά και έβδομο συνεχόμενο.

Ουκρανία

Τέσσερα χρόνια έμεινε μακριά από την κορυφή του ουκρανικού ποδοσφαίρου η Ντιναμό Κιέβου και όχι μόνο επέστρεψε σε αυτήν, αλλά το έκανε ούσα αήττητη, μετρώντας 20 νίκες και 10 ισοπαλίες. Η ομάδα του Ολεκσάντρ Σοφκόσκι, παλιού τερματοφύλακά της και θρύλου του ουκρανικού ποδοσφαίρου είχε τη δεύτερη καλύτερη επίθεση και τη δεύτερη καλύτερη άμυνα (πίσω από τη Σαχτάρ), με την Ντιναμό να αριθμεί πλέον 17 πρωταθλήματα, δύο περισσότερα από τη Σαχτάρ.

Πολωνία

Πιστή στις παραδόσεις να μας χαρίζει συγκλονιστικά πρωταθλήματα έμεινε και φέτος η Πολωνία. Μέχρι περίπου την 30^η αγωνιστική, Λεχ Πόζναν, Ρακόφ Τσεστοχόβα και Γιαγκελόνια Μπιάλιστοκ διεκδικούσαν επί ίσοις όροις την κορυφή. Κάπου εκεί η Γιαγκελόνια, εμφανώς επηρεασμένη από την ενέργεια που απαιτούσε η παρουσία της στην Ευρώπη, άρχισε να χάνει τον βηματισμό της με συνεχείς απώλειες βαθμών και οι διεκδικητές έγιναν δύο.

Η Ρακόφ πήρε διαφορά πέντε βαθμών και έμοιαζε το απόλυτο φαβορί, όμως λύγισε. Η Λεχ Πόζναν δεν άφησε την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη, ανέτρεψε τη διαφορά και η τελευταία αγωνιστική την βρήκε να πανηγυρίζει το ένατο πρωτάθλημα της ιστορίας της. Έχοντας μακράν την κορυφαία επιθετική γραμμή, με 68 γκολ, και παίζοντας εξαιρετικό ποδόσφαιρο, ο ένας βαθμός της διαφοράς από τη δεύτερη Ρακόφ μαρτυρά το πόσο σφοδρή ήταν η μάχη.

Ρουμανία

Δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα για την Στεάουα Βουκουρεστίου του Ηλία Χαραλάμπους, η οποία πλέον επανέρχεται για τα καλά στο ρουμανικό ποδόσφαιρο. Χωρίς ονόματα και χωρίς μεγάλο μπάτζετ, ο Κύπριος προπονητής έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα σκληρό, αξιόμαχο και κυνικό σύνολο, το οποίο ξέρει τι θέλει και πώς να το διεκδικεί. Αν και μέχρι τα μισά των πλέι οφ, ένιωθε καυτή την ανάσα τόσο της Κλουζ, όσο και της Ουνιβερσιτάτεα Κραϊόβα, με ένα δικό της σερί νικών, καθώς και τις απώλειες των ανταγωνιστών της, αύξησε τη διαφορά σε διψήφια επίπεδα και στέφθηκε και πάλι πρωταθλήτρια, με το φετινό πρωτάθλημα να είναι το 28^ο.

Σερβία

Όπως και στη Βουλγαρία έτσι και στη Σερβία ο Ερυθρός Αστέρας έχει διαλύσει κάθε έννοια ανταγωνισμού. Έχοντας από πίσω την οικονομική ευρωστία της Gazprom έχει εκτοξεύσει το μπάτζετ του σε δυσθεώρητα, για το σερβικό ποδόσφαιρο, επίπεδα και δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι μετράει πλέον οχτώ σερί πρωταθλήματα, στα περισσότερα εξ αυτών, με μεγάλες διαφορές από την όποια ομάδα που τερματίζει στη δεύτερη θέση, συνήθως την Παρτιζάν.

Σκωτία

Ακόμη ένα πρωτάθλημα πανηγύρισε η Σέλτικ, το 13^ο τα τελευταία 14 χρόνια. Η ομάδα του Μπρένταν Ρότζερς ήταν από την αρχή καλύτερη, έπαιξε εντυπωσιακό ποδόσφαιρο, σκόραρε 112 (!!) γκολ σε 38 παιχνίδια και τερμάτισε στο +17 από τη μισητή αντίπαλο, Ρέιντζερς. Πλέον, οι δυο τους μοιράζονται την κορυφή με 55 πρωταθλήματα η κάθε μία, με το επόμενο πρωτάθλημα να αποκτά από νωρίς άγρια ομορφιά.

Σλοβακία

Ακόμη ένα πρωτάθλημα κατέκτησε η Σλόβαν Μπρατισλάβας. Μπορεί στο Τσάμπιονς Λιγκ να αποτέλεσε σάκο του μποξ και να μην πήρε βαθμό σε οχτώ αγώνες, στους οποίους δέχθηκε 27 γκολ, η παρουσία στο εγχώριο πρωτάθλημα ήταν αντιστρόφως ανάλογη. Έβδομη σερί κατάκτηση για την ομάδα του Βλάντιμιρ Βάις, χωρίς ποτέ να υπάρξει πίεση ή άγχος από τους διώκτες της, διαθέτοντας την καλύτερη επίθεση με 74 γκολ, την καλύτερη άμυνα με 39 γκολ παθητικό και τους δύο κορυφαίους σκόρερ της κατηγορίας, με τους Ντάβιντ Στρέλετς και Τιγκράν Μπαρσεγκιάν να βρίσκουν δίχτυα 20 φορές έκαστος.

Σλοβενία

Σκληρή ήταν η μάχη στη Σλοβενία, με την Ολίμπια Λιουμπλιάνας να νιώθει καυτή την ανάσα τόσο της Μάριμπορ όσο και της Κόπερ, αλλά να βγαίνει αλώβητη και να κατακτά το τέταρτο πρωτάθλημα της ιστορίας της. Παράλληλα, είχε μία εξαιρετική ευρωπαϊκή παρουσία, φτάνοντας μέχρι τη νοκ-άουτ φάση του Κόνφερενς Λιγκ.

Σουηδία

Μπορεί το πρωτάθλημα της Σουηδίας να βρίσκεται σε εξέλιξη, όμως ουσιαστικά πρόκειται για τη σεζόν 2025-2026. Στο πρωτάθλημα της περασμένης περιόδου, η Μάλμε κατέκτησε τον τίτλο, χωρίς ποτέ να απειληθεί από τους διώκτες της, είχε την καλύτερη επίθεση και την καλύτερη άμυνα (μαζί με την Χάμαρμπι) και άγγιξε την πρόκριση στο League Stage του Τσάμπιονς Λιγκ, όμως το εμπόδιο της Σπάρτα Πράγας στα πλέι οφ αποδείχθηκε ανυπέρβλητο. Αυτό ήταν το 24^ο πρωτάθλημα για τη Μάλμε, η οποία βρίσκεται στην πρώτη θέση της λίστας, έξι πρωταθλήματα μπροστά από την Γκέτεμποργκ.

Τσεχία

Τέσσερα χρονιά έμεινε μακριά από την κορυφή του τσέχικου ποδοσφαίρου η Σλάβια Πράγας και η επιστροφή της σε αυτήν έγινε με εμφατικό τρόπο. Η ομάδα του δικού μας Χρήστου Ζαφείρη δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησής σε Σπάρτα Πράγας και Βικτόρια Πλζεν, πήρε από νωρίς σημαντική διαφορά και δεν κοίταξε ποτέ πίσω της. Αν μάλιστα η παρουσία στο Γιουρόπα Λιγκ δεν ήταν τόσο απογοητευτική (η Σλάβια έμεινε εκτός τοπ 24, με μόλις μία νίκη σε οχτώ παιχνίδια), τότε η χρονιά του συνόλου του Γίντριχ Τρπισόφσκι θα ήταν αψεγάδιαστη.

Τουρκία

Το τρίτο συνεχόμενο και 25^ο συνολικά προσέθεσε στην τροπαιοθήκη της η Γαλατασαράι. Όπως και τις δύο προηγούμενες χρονιές έτσι και φέτος συνάντησε σκληρό ανταγωνισμό από τη μεγάλη της αντίπαλο, την Φενέρμπαχτσε, όμως όσο και αν ο Ζοζέ Μουρίνιο προσπάθησε, η Γαλατά διατήρησε τα σκήπτρα.

Η κατάκτηση του τίτλου συνοδεύτηκε από πολλά παράπονα και μπόλικες αντιδράσεις από τον Πορτογάλο τεχνικό, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις η Γαλατά χρειάστηκε και πήρε τη βοήθεια της διαιτησίας, κατακερματίζοντας τις ελπίδες της Φενέρ. Αξίζει να σημειωθεί, ότι αυτή ήταν η τελευταία χρονιά του Φερνάντο Μουσλέρα, αφού ο Ουρουγουανός τερματοφύλακας αποφάσισε να κρεμάσει τα γάντια του στα 39, μετά από 14 χρόνια γεμάτα επιτυχίες με την «Τσιμ Μπομ».