12 Απριλίου 2020
Η αλήθεια είναι πως η πανδημία μας έκανε να ξεχάσουμε ότι τον Νοέμβιο θα διεξαχθούν οι (ιστορικές το λιγότερο) Αμερικανικές εκλογές, ήρθε όμως η απόσυρση του Bernie Sanders για να μας τις υπενθυμίσει.
Η ήττα του ήταν αναμενόμενη, η απόσυρσή του όμως όχι.
Η συσπείρωση στο πρόσωπο του Joe Biden από πρώην υποψήφιους για το χρίσμα των Δημοκρατικών (όλων, με εξαίρεση την Elizabeth Warren που δήλωσε πως θα στηρίξει όποιον πάρει το χρίσμα), οι δηλώσεις υποστήριξης από επιφανείς αμερικανούς πολιτικούς και στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος (όπως ο Tim Caine, η Caroline Kennedy αλλά και ο θρυλικός John Lewis) και πάνω απ’ όλα η εσωκομματική εκλογική διαδικασία και οι απανωτές ήττες του Sanders είχαν κρίνει τον Biden ως αντίπαλο του Trump.
Επίσης, το “Σοσιαλιστικό” μοντέλο το οποίο παρουσίαζε ήταν αδύνατο να επιβιώσει στην Αμερική και κυρίως στις πολιτείες που θα είχαν καθοριστικό ρόλο για την εκλογή του. Πολιτικά, είναι αδύνατο να είσαι υποψήφιος για Πρόεδρος των ΗΠΑ και ταυτόχρονα να θεωρείς ότι ο Fidel Castro έχει κάνει αξιόλογες μεταρρυθμίσεις, την ίδια ακριβώς στιγμή που όσοι έχουν εξοριστεί από τον Castro ζουν (και ψηφίζουν) σε πολιτείες όπως η Φλόριντα που παίζουν καθοριστικό ρόλο στις εκλογές (μιλάμε για 29 εκλέκτορες!)
Όμως, όσοι παρατηρούμε την πορεία αλλά και την ρητορική του Sanders δεν περιμέναμε να αποσυρθεί, αλλά να φτάσει μέχρι το τέλος, ακόμη κι ως ηττημένος. Ήταν δεδομένο ότι θα πήγαινε μέχρι το τέλος, και αυτός ήταν και ο λόγος που έκανε όλο τον κόσμο να απορεί με την απόφασή του.
Κατά την γνώμη μου, η επιλογή του ήταν πολιτικά σπουδαία. Με τον Donald Trump να χειρίζεται εγκληματικά την υπόθεση του Covid-19 και συνεπώς τις ζωές των αμερικανών πολιτών, o Sanders αποσύρεται, έτσι ώστε να συσπειρωθούν όλοι στο πρόσωπο του Biden με στόχο την ήττα του σημερινού Προέδρου.
Το 2016, μετά την ήττα του εσωκομματικά από την Hillary Clinton την στήριξε με όλες του τις δυνάμεις: συμμετείχε σε ομιλίες, μεταξύ αυτών και η ιστορική του ομιλία στο συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος και στην καμπάνια της γενικότερα, κάτι που έκαναν και οι υποστηρικτές του, σε μικρότερο αλλά σημαντικό βαθμό.
Ο ίδιος είπε ότι πρόκειται να στηρίξει και τον Biden, κάτι που θα ήταν καλό να ακολουθήσουν και οι υποστηρικτές του, σεβόμενοι τις επιλογές του. Στόχος όλων είναι να γίνει ο Trump Πρόεδρος μιας και μόνο θητείας.
Όσο για τον ίδιο τον Bernie Sanders, η ήττα του δεν σημαίνει και πολιτική αποτυχία: έγινε πασίγνωστος αφότου έκλεισε τα 70 του και κατάφερε να ανοίξει έναν διάλογο που στην Αμερική ήταν πραγματικά ανύπαρκτος, όπως και ελάχιστος εντός του Δημοκρατικού κόμματος, υπαρκτός μόνο σε μια μικρή του πτέρυγα. Στήριξε την κοινωνική πρόνοια, κάτι που σε έποχες όπως αυτή του Dwight D. Eisenhower θα φάνταζε δεδομένη, και σήμερα δεν είναι.
Πάνω απ όλα όμως, συνέχισε τη συζήτηση, αλλά και τις μεταρρυθμίσεις στον χώρο της υγείας, από εκεί που την ξεκίνησε ο Obama με το Obamacare (το οποίο κατήργησε ο Trump), γεγονός που σίγουρα μετά την πανδημία θα στηρίξει ο Biden, καθώς πλέον είναι λαϊκή απαίτηση όλου του κόσμου κι όχι μόνο των υποστηρικτών του Sanders.
Είναι ηλικιακά σίγουρο ότι το 2024 (όπου θα είναι 83 ετών, αν και ήδη η ηλικία του αποτελούσε αντικείμενο συζήτησης, ειδικά μετά την καρδιακή προσβολή που υπέστη) δεν θα τον δούμε ξανά υποψήφιο. Είναι όμως και σίγουρο ότι η πολιτική στις ΗΠΑ άλλαξε για πάντα.
Η εξαιρετικά σημαντική (αλλά όχι πλειοψηφική) απήχηση του στον λαό ξεκινάει να διαμορφώνει όσα ξέραμε για τα δύο κόμματα μέχρι σήμερα. Δεν είναι άλλωστε λίγοι αυτοί που θεωρούν την προεκλογική καμπάνια του Bernie Sanders ως “Κίνημα”.
Με τις ιδεολογικές καινοτομίες να είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο στο Δημοκρατικό Κόμμα (χωρίς να ξεχνάμε αυτές που έφεραν οι Πρόεδροι Kennedy, Carter και Obama και υιοθέτησε ο Sanders, όπως για παράδειγμα την επικοινωνία με τον κόσμο) είναι σίγουρο πως πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν ο Bernie ήταν νεότερος.
Πλέον, βρίσκεται στο πλευρό του Joe Biden με έναν κοινό στόχο: την ήττα του πολύ δυνατού αντιπάλου, Donald Trump.
