Αναζητώντας κάποιο βιβλίο για να με συντροφεύσει στις φετινές καλοκαιρινές μου εξορμήσεις, μου κίνησε, απευθείας, το ενδιαφέρον ο πολλά υποσχόμενος τίτλος του νέου βιβλίου της Δήμητρας Παπαδοπούλου: Ο έρωτας είναι παιχνιδάκι, μωρό μου… Γιατί ποιος δεν θέλει να μάθει πώς γίνεται αυτό το ταραχώδες συναίσθημα να είναι για κάποιον «παιχνιδάκι»;
Η Δήμητρα Παπαδοπούλου, γνωστή στο ευρύ κοινό για την συμμετοχή της, συγγραφικά και υποκριτικά, στις τηλεοπτικές σειρές «Απαράδεκτοι» και «Σ’αγαπώ μ’αγαπάς», έχει γοητεύσει το ελληνικό κοινό, σε θέατρο και τηλεόραση, με το μπρίο, το χιούμορ, την απλότητα και την αμεσότητά της. Με τα ίδια εργαλεία, αυτά που ούτως ή άλλως συνθέτουν τον χαρακτήρα της, δημιουργεί το πρώτο της βιβλίο και κάνει δυναμικά το ντεμπούτο της στον χώρο της λογοτεχνίας.
Η ιστορία του βιβλίου αφορά τη ζωή μιας φοιτήτριας τη δεκαετία του ’80, η οποία διακατέχεται από προβληματισμούς αναφορικά με τον μέλλον της, τις προτιμήσεις της και τον εαυτό της. Παλεύει με μια εσωτερική φλόγα που την ωθεί να πάει αντίθετα στο κατεστημένο και σε όλα αυτά που η κοινωνία ορίζει ως «φυσιολογικούς σταθμούς ζωής» και επιθυμεί διακαώς να ανακαλύψει τους δικούς της προσωπικούς σταθμούς και τη δική της πορεία. Μέσα σε όλα αυτά, έρχεται να την σώσει, μάλλον με έναν τρόπο επιφανειακό, ένας μεγάλος έρωτας, ή καλύτερα, όπως η ίδια η συγγραφέας επισημαίνει, μια μεγάλη καψούρα.
Με εξαιρετική μαεστρία, η Δήμητρα Παπαδοπούλου, μας μεταφέρει στην Αθήνα του ’80, σκιαγραφώντας προσωπικότητες, που ακόμα συναντάμε μεταξύ των νέων, αλλά σε κάθε εποχή έχουν τα δικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και προσαρμόζονται ανάλογα με τις εκάστοτε απαιτήσεις και επιρροές. Μας μεταφέρει σε μια εποχή που τα ρεμπετάδικα αφήνουν τις τελευταίες τους «πενιές» και δίνουν τα ηνία στη ροκ, ξενόφερτη μουσική. Τα κινητά δεν υπάρχουν και οι φοιτητές για να επικοινωνήσουν βγαίνουν στους δρόμους και ψάχνουν γνωστούς και συντρόφους στα σκαλάκια της Νομικής ή σε κουτουκάκια των Εξαρχείων.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, η κεντρική ηρωίδα προσπαθεί να ανακαλύψει πού ανήκει, συμμετέχοντας σε διαδηλώσεις και πορείες, δουλεύοντας την νύχτα, προσπαθώντας να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του πατέρα της σχετικά με τις σπουδές της, κάνοντας babysitting ως εσώκλειστη σε σπίτι των Βόρειων Προαστίων και παράλληλα με όλα αυτά περιπλανώμενη μεταξύ ενός παρορμητικού πάθους και μιας τρυφερής αγάπης.
Πρόκειται για μια ιστορία που περιεργάζεται όλα αυτά που προβληματίζουν τους νέους κατά το στάδιο της ενηλικίωσης, δοσμένα, όμως, με τον απλό και ανάλαφρο τρόπο της Δήμητρας Παπαδοπούλου, που σε καθησυχάζει και σου δίνει την αίσθηση ότι η ζωή είναι όντως ένα παιχνιδάκι και το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις είναι να την πάρεις στα σοβαρά.
