Με την αυλαία του Νοεμβρίου να έχει πέσει και τις περισσότερες ομάδες να έχουν συμπληρώσει περίπου 20 αγώνες, η φετινή σεζόν στο ΝΒΑ αρχίζει να αποκτά πιο ξεκάθαρα χαρακτηριστικά.
Το αρχικό στάδιο της αναμονής και των εικασιών έχει πλέον δώσει τη θέση του σε μια πρώτη, ουσιαστική αξιολόγηση. Οι ισορροπίες έχουν αρχίσει να διαμορφώνονται, οι παίκτες βρίσκουν – ή χάνουν – ρυθμό, ενώ οι προπονητές αναζητούν σταθερές μέσα σε ένα πρόγραμμα που δεν επιτρέπει πολλά περιθώρια για λάθη.
Φτάνοντας, λοιπόν, σε αυτό το κομβικό σημείο της σεζόν, αρκετές ομάδες έχουν τοποθετηθεί είτε στη σφαίρα των ευχάριστων εκπλήξεων είτε σε εκείνη των αρνητικών απογοητεύσεων, σε σχέση πάντα με τις προσδοκίες που τις συνόδευαν από το καλοκαίρι. Άλλωστε, στο ΝΒΑ οι συγκυρίες, το πρόγραμμα, η αγωνιστική φόρμα και – κυρίως – η ποιότητα του διαθέσιμου υλικού εξακολουθούν να καθορίζουν την πορεία κάθε ομάδας.
Καθώς, λοιπόν, η συνολική εικόνα της λίγκας αρχίζει να αποσαφηνίζεται, είναι πλέον εμφανές ποιες ομάδες έχουν υπερβεί τις αρχικές προσδοκίες και ποιες κινούνται χαμηλότερα απ’ ό,τι προδιέγραφαν οι φιλοδοξίες του καλοκαιριού. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ακολουθούν δύο χαρακτηριστικές θετικές και δύο αρνητικές εκπλήξεις.
Ντιτρόιτ Πίστονς
Οι Πίστονς πέρσι έκαναν ένα εντυπωσιακό άλμα, κατακτώντας την 6η θέση στην Ανατολή και επιστρέφοντας στα πλέι οφ. Μόλις μία σεζόν πριν, η ομάδα μέτρησε μόλις 14 νίκες σε 82 παιχνίδια και είχε γράψει το αρνητικό ρεκόρ των 28 συνεχόμενων ηττών.
Φέτος, ο βασικός κορμός έχει μείνει ο ίδιος, ωστόσο το καλοκαίρι χαρακτηρίστηκε από σημαντικές αποχωρήσεις: Μπίσλι, Χάρνταγουεϊ Τζούνιορ, Σρέντερ και Φοντέκιο άφησαν σημαντικά κενά στο ροτέισον. Παρ’ όλα αυτά η επιστροφή του Άιβι, η προσθήκη του ΛεΒέρτ και η υπογραφή του Ρόμπινσον έχουν αποδειχθεί κομβικές, προσφέροντας βάθος και σταθερότητα.
Δύο παίκτες, ωστόσο, έχουν τραβήξει περισσότερο από κάθε άλλον το ενδιαφέρον με το εντυπωσιακό τους step-up:
- Τζέιλεν Ντούρεν: Με 20 πόντους και 12 ριμπάουντ ανά αγώνα, ο Ντούρεν εξελίσσεται σε θεμέλιο λίθο του Ντιτρόιτ. Παρά το γεγονός ότι η ομάδα δεν του έχει προσφέρει ακόμη νέο συμβόλαιο –κυρίως λόγω των αδυναμιών του στο πικ εν ρολ, η φετινή του σεζόν μοιάζει να έχει αλλάξει τα δεδομένα. Έχει βελτιώσει εντυπωσιακά την αμυντική του συμπεριφορά και πλέον συγκαταλέγεται στους κορυφαίους bigs της λίγκας στο συγκεκριμένο κομμάτι.
- Ντάνις Τζένκινς: Ίσως η μεγαλύτερη ευχάριστη έκπληξη. Με 9 πόντους και 4 ασίστ ανά παιχνίδι και με απολαβές μόλις 85.000 δολάρια, ο Τζένκινς έχει ήδη «κλειδώσει» ένα πολύ καλύτερο συμβόλαιο για το καλοκαίρι. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την απουσία του Κάνινγχαμ ήταν καταλυτικός, ξεπερνώντας τους 20 πόντους και κουβαλώντας την ομάδα σε κομβικά σημεία.
Παρά τις επιμέρους εκπλήξεις, ο καλύτερος παίκτης του Ντιτρόιτ παραμένει –και φέτος– ο Κέιντ Κάνινγχαμ. Ο 24χρονος ηγέτης μετρά 28 πόντους, 9 ασίστ και 6,5 ριμπάουντ ανά παιχνίδι, επιβεβαιώνοντας πως εξελίσσεται σε έναν από τους κορυφαίους two-way γκαρντ του ΝΒΑ. Αν διατηρήσει αυτόν τον ρυθμό, δύσκολα θα μείνει εκτός μίας από τις All-NBA ομάδες.
Η δύναμη των Πίστονς εντοπίζεται κοντά στο καλάθι. Πρόκειται για μία από τις κορυφαίες ομάδες στη λίγκα σε ριμπάουντ (2οι), κλεψίματα (3οι) και κοψίματα (2οι), ενώ παράλληλα διαθέτουν την 13η καλύτερη επίθεση και την 2η καλύτερη άμυνα. Το μοναδικό –και ουσιαστικό– αγκάθι παραμένει το τρίποντο: τόσο η συχνότητα όσο και η ευστοχία βρίσκονται κάτω από το μέσο όρο του ΝΒΑ, στοιχείο που περιορίζει την αποτελεσματικότητα της επίθεσης στο μισό γήπεδο, ειδικά στα πλέι οφ.
Τορόντο Ράπτορς
Οι κινήσεις των Ράπτορς το καλοκαίρι βρέθηκαν στο επίκεντρο έντονης κριτικής. Η απόφαση να ανανεώσουν τον Ίνγκραμ προσφέροντάς του ένα μεγάλο συμβόλαιο, σε συνδυασμό με τα ήδη «βαριά» συμβόλαια των Κουίκλι, Μπάρετ και Μπαρνς, δημιούργησε σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τη στρατηγική της ομάδας. Ακόμη περισσότερο, επειδή οι τέσσερις αυτοί παίκτες –μαζί με τον Ποέλτλ– είχαν αγωνιστεί ελάχιστα μαζί λόγω τραυματισμών, η επιλογή να δεσμευτεί σχεδόν ολόκληρο το salary cap σε έναν πυρήνα με πολύ μικρό δείγμα κοινών λεπτών αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό.
Το εντυπωσιακό ξεκίνημα του Τορόντο, όμως, με ρεκόρ 15-7, έχει ανατρέψει το αφήγημα. Οι Ράπτορς παρουσιάζονται σαφώς πιο καλοί και αποτελεσματικοί απ’ όσο υπολόγιζαν οι περισσότεροι. Διαθέτουν τρεις παίκτες που σκοράρουν περίπου 20 πόντους ανά αγώνα, ενώ συνολικά έξι παίκτες ξεπερνούν τους 10 πόντους, στοιχείο που επιβεβαιώνει το πλάτος και την ισορροπία στο ρόστερ.
Τα «κλειδιά» για την εξαιρετική εκκίνηση:
- Μεγάλη κυκλοφορία της μπάλας: Παρά την ύπαρξη πολλών δημιουργών και επιθετικών επιλογών, η μπάλα γυρίζει υποδειγματικά. Το Τορόντο είναι 4ο στη λίγκα στις ασίστ και υποπίπτει σε μόλις 14,5 λάθη ανά παιχνίδι – δείγμα καθαρού, συγκροτημένου μπάσκετ.
- Πιεστική ομαδική άμυνα: Οι Ράπτορς δεν βασίζονται σε εντυπωσιακές ατομικές αμυντικές ενέργειες (κλεψίματα, τάπες), αλλά στη δομή και στη συνεργασία. Το αποτέλεσμα είναι η 6η καλύτερη άμυνα του ΝΒΑ, με υψηλή συνέπεια στις περιστροφές και στον έλεγχο του ρυθμού.
- Αποτελεσματικότητα εντός παιδιάς: Εκτελούν με πολύ καλά ποσοστά, χάρη στο ισχυρό mid-range παιχνίδι των πρωταγωνιστών τους. Παρ’ όλα αυτά, δύο τομείς εξακολουθούν να προβληματίζουν: η ευστοχία στις βολές και –ακόμη περισσότερο– το τρίποντο, όπου βρίσκονται, περίπου, στο μέσο όρο της λίγκας.
Οι Ράπτορς είναι μια σχετικά νεανική ομάδα που θέλει να τρέξει, να παίξει σε υψηλό τέμπο και να αξιοποιήσει το τρανζίσιον. Η καλή κυκλοφορία της μπάλας αποτελεί προτεραιότητα του προπονητικού επιτελείου, όπως και η διατήρηση της έντασης στην άμυνα. Ωστόσο, όταν έρθουν τα πλέι οφ και ο ρυθμός πέσει, θα χρειαστεί να βρουν εναλλακτικούς τρόπους να παράγουν σκορ στο μισό γήπεδο. Αυτό μένει να αποδειχθεί – και είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα για το πώς θα εξελιχθεί η σεζόν τους.
Λος Άντζελες Κλίπερς
Οι Κλίπερς προχώρησαν σε σημαντικές αλλαγές το καλοκαίρι. Αντάλλαξαν τον Πάουελ — κυρίως για να αποφύγουν την ανανέωσή του το 2026 — και απέκτησαν τους Μπιλ, Πολ και Λόπεζ για να ενισχύσουν τον πάγκο. Παρά το «γερασμένο» ρόστερ, υπήρχε η αίσθηση ότι το ταλέντο παρέμενε και πως η ομάδα είχε τουλάχιστον τις προϋποθέσεις για είσοδο στα πλέι οφ. Κάποιοι, μάλιστα, πίστευαν ότι μπορούσε να φτάσει και βαθύτερα.
Στο παρκέ, όμως, τίποτα από αυτά δεν επιβεβαιώθηκε. Οι προσθήκες δεν έχουν αποδώσει, η ηλικία του ρόστερ φαίνεται σε κάθε παιχνίδι και αν δεν ήταν ο Χάρντεν, το ήδη απογοητευτικό 5-16 θα ήταν ακόμη χειρότερο. Οι Κλίπερς έχουν χάσει την αγωνιστική τους ταυτότητα: από ομάδα που πέρσι στηριζόταν στην άμυνά της, φέτος διαθέτει την τέταρτη χειρότερη άμυνα στο ΝΒΑ. Επιθετικά, σουτάρουν μέτρια, είναι στο κάτω μισό σε παραγωγή πόντων, δεν κερδίζουν μάχες στα ριμπάουντ, μοιράζουν λίγες ασίστ και κάνουν πολλά λάθη.
Ο Λέοναρντ έχει αγωνιστεί σε 11 παιχνίδια και δείχνει να βρίσκεται σε καλή κατάσταση, αλλά η παρουσία του δεν αρκεί. Ο Χάρντεν έχει «κουβαλήσει» την ομάδα, ο Ζούμπατς παρά τα καλά νούμερα έχει μικρότερη επίδραση σε σχέση με πέρυσι, ενώ οι βετεράνοι δεν βοηθούν: ο Κρις Πολ πιθανότατα θα αποδεσμευτεί, ο Μπιλ θα χάσει όλη τη σεζόν λόγω τραυματισμού και ο Λόπεζ δεν θυμίζει πλέον τον παλιό καλό εαυτό του. Επιπλέον, δεν υπάρχει ούτε ένας νεαρός με προοπτική που να δίνει ελπίδα για το μέλλον.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι Κλίπερς δεν έχουν το δικό τους πικ πρώτου γύρου για το ντραφτ του 2026 — ένα ντραφτ που προμηνύεται από τα ισχυρότερα των τελευταίων ετών.
Σακραμέντο Κινγκς
Κανείς δεν περίμενε ότι οι Κινγκς θα ήταν μια ομάδα που θα έμπαινε στα πλέι οφ ή στα πλέι ιν. Εξάλλου, είναι οι Μπουλς της Δύσης, έχοντας ξανά μαζί τους Λαβίν και Ντερόζαν. Όμως, το ρόστερ που έχουν δεν δικαιολογεί τις μόλις 5 νίκες μετά από 21 αγώνες.
Αγωνιστικά, η επιστροφή του Κίγκαν Μάρεϊ έχει δώσει ένα λόγο να χαρούν οι οπαδοί του Σακραμέντο, καθώς έχει παίξει πολύ καλά. Επιπλέον, έχουν δώσει χρόνο συμμετοχής στον Μαξίμ Ρενό, τον Γάλλο ρούκι σέντερ που επέλεξαν με το 42ο πικ στο φετινό ντραφτ και ο οποίος έχει δείξει ψήγματα του ταλέντου του.
Πέρα από αυτά, δεν υπάρχει άλλο «φως» στην ομάδα. Το πρώην δίδυμο των Μπουλς δεν έχει πιάσει υψηλά στάνταρ παρά τα ικανοποιητικά τους νούμερα, ο Σαμπόνις έχει χάσει ένα διάστημα λόγω τραυματισμού, ο Γουέστμπρουκ είναι ασταθής και κανείς άλλος δεν έχει κάνει step up. Έχουν την 6η χειρότερη άμυνα και την 4η χειρότερη επίθεση. Επιπλέον, είναι 29οι στα ριμπάουντ, 28οι στις τάπες και εκτελούν τα λιγότερα τρίποντα από κάθε άλλη ομάδα.
Στην καταληκτική μέρα των ανταλλαγών (τον Φεβρουάριο) πιστεύω πως οι Κινγκς θα κινηθούν δυναμικά και θα προσπαθήσουν να αποχωριστούν παίκτες που θα έχουν αξία σε ομάδες με μεγαλύτερες βλέψεις. Ντερόζαν, Μονκ, Σαμπόνις, Σρέντερ και Ατσούα είναι πιθανό να μην βρίσκονται στην ομάδα στο τέλος της σεζόν. Τουλάχιστον, σε αντίθεση με τους Κλίπερς, οι Κινγκς έχουν το πικ τους για το 2026.
