Δεν πάει πολύ καιρός από τότε που ασχοληθήκαμε και πάλι με κάποιο πρότζεκτ του James Gunn, αφού τον Ιούλιο κυκλοφόρησε η νέα ταινία Superman, για την οποία την άποψή μας μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Για να μην πολυλογούμε, εκεί μεταξύ άλλων τονίσαμε το πόσο το εκνευριστικό στιλ του Gunn αλλοίωσε την ταυτότητα του Superman και σε μερικές στιγμές θύμισε παρωδία. Πού να ξέραμε τι θα μας περίμενε στη δεύτερη σεζόν του Peacemaker;
Η ιστορία εκτυλίσσεται αμέσως μετά τα γεγονότα του Superman, με τον Christopher Smith, aka Peacemaker, να έχει πέσει σε κατάθλιψη λόγω των όσων συνέβησαν στην πρώτη σεζόν. Μία τυχαία νύχτα ανακαλύπτει ότι στο υπόγειο του σπιτιού του πατέρα του βρίσκεται μία πόρτα, η οποία του επιτρέπει να ταξιδεύει σε παράλληλα σύμπαντα. Σε μία εξ αυτών των διαστάσεων τόσο ο πατέρας του όσο και ο αδερφός του είναι ζωντανοί και ο Chris βρίσκει την ευκαιρία να επανασυνδεθεί μαζί τους.
Δυστυχώς, είχε διαφανεί το τι μας επιφύλασσε η δεύτερη σεζόν, αφού η ταινία Superman μας είχε προϊδεάσει. Και αν εκεί υπήρχε ένας κάποιος έλεγχος από το στούντιο, οπότε ο Gunn ήταν λιγότερο επιθετικός, εδώ πραγματικά αψηφά κάθε έννοια ελέγχου και εγκράτειας και τα διαλύει όλα.
Ας ξεκινήσουμε όμως, από τα βασικά και όπου βασικά βάλτε την έννοια του πολυσύμπαντος, η οποία έχει εξελιχθεί στο ιερό δισκοπότηρο του υπερηρωικού είδους και ο Gunn μετατρέπει κάτι τόσο πολύπλοκο και ιδιαίτερο σε υπόθεση της διπλανής πόρτας. Κάνοντας μπόλικες παρακάμψεις και αφού ξεφορτώνεται όλα όσα δεν τον βολεύουν, μας λέει, ότι στο σύμπαν της DC το να ταξιδέψεις από τον έναν κόσμο στον άλλον ισούται με το άνοιγμα μίας πόρτας στο υπόγειο του σπιτιού ενός αποτυχημένου υπερήρωα, ο οποίος μπορεί να πηγαίνει βόλτες στο πολυσύμπαν όποτε θέλει, ενώ όλοι οι υπόλοιποι κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.
Παράλληλα, δεν γίνεται να μην σταθούμε στο «χιούμορ» της σειράς, το οποίο είναι απλά απαράδεκτο, ανώριμο και κυρίως δεν επιτυγχάνει τον σκοπό του, το να κάνει τον θεατή να γελάσει. Αντίθετα τον κάνει να πιάνει το κεφάλι του από το πόσο ανατριχιαστικά κακόγουστο είναι. Όλοι οι χαρακτήρες βρίζουν κάθε λίγο και λιγάκι, διότι σύμφωνα με τον James Gunn αυτό είναι «αστείο» και ακόμη κανένας χαρακτήρας δεν μπορεί να διατηρήσει μία στοιχειώδη σοβαρότητα, με αποτέλεσμα όλοι να εξελίσσονται σε καρικατούρες. Ακόμη και όταν η σειρά θέλει να κατεβάσει τους τόνους και να εστιάσει στο δράμα ή στην έννοια της φιλίας, είναι πρακτικά αδύνατο, αφού ο Gunn είναι απλά αχαλίνωτος τόσο στο σενάριο όσο και στην σκηνοθεσία.
Προς επίρρωση των όσων αναφέρθηκαν νωρίτερα είναι τα όσα γίνονται με τον χαρακτήρα του Adrian Chase ή Vigilante. Κάποια στιγμή, η σειρά μας οδηγεί στο υπόγειο του σπιτιού του, όπου και γνωρίζουμε τη μητέρα του. Από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή που την βλέπουμε, ο γιος της την βρίζει χυδαία, την προσβάλλει, τη μειώνει και γελάει σαν χαζός. Σοβαρά τώρα; Αυτό είναι αστείο; Όχι τίποτα άλλο, δηλαδή, υποτίθεται, ότι τη σειρά μπορούν να την δουν και παιδιά και η βλακεία του James Gunn θα τους περάσει λάθος μηνύματα.
Είναι και κρίμα τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν, διότι πηγαίνει στράφι και η πολύ καλή ερμηνεία του John Cena, ο οποίος αποδεικνύει, ότι κάτω από τους αμέτρητους μύες του κρύβει και ικανοποιητική ποσότητα υποκριτικού ταλέντου, ενώ γενικά όλο το καστ έχει ωραία χημεία και δείχνει να το απολαμβάνει. Τι να το κάνεις όμως, όταν όλα τα υπόλοιπα είναι τόσο χαοτικά.
Εν τω μεταξύ, και στην πρώτη σεζόν, η οποία προσέφερε ευχάριστες στιγμές, ο James Gunn ήταν υπεύθυνος, όμως απ’ ότι φαίνεται, το γεγονός ότι πλέον είναι ο επικεφαλής του σύμπαντος της DC έβγαλε στην επιφάνεια τον πραγματικό του εαυτό. Αν κάτι θετικό βγαίνει απ’ όλα αυτά, είναι, ότι σύμφωνα με όσα δήλωσε, δεν έχει σχέδια για τρίτη σεζόν, πέφτοντας σε μεγάλη αντίφαση, αφού το τέλος της δεύτερης θυμίζει τέλος σειράς, που ακυρώθηκε και θα μείνει στη μέση, παρά κλείσιμο με την κοινώς αποδεκτή έννοια του όρου. Βέβαια, εδώ μπορεί να δοθεί εξήγηση, αφού ο χαρακτήρας του Peacemaker θα εμφανιστεί στο σίκουελ του Superman, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2027.
Με λίγα λόγια, η δεύτερη σεζόν του Peacemaker ήταν απογοητευτική σχεδόν σε όλα, με λίγες καλές στιγμές και πολύ περισσότερες κακές και έναν πλήρως ανεξέλεγκτο James Gunn.
