Το Havoc κυκλοφόρησε στο Netflix στις 25 Απριλίου. Το σενάριο και τη σκηνοθεσία της ταινίας υπογράφει ο Gareth Evans, περισσότερο γνωστός για τις δύο ταινίες The Raid. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Tom Hardy, Forest Whitaker, Jessie Mei Li, Justin Cornwell, Timothy Olyphant, Yeo Yann Yann και Luis Guzmán.
Το Netflix γενικότερα δεν φημίζεται για την ποιότητα των παραγωγών του. Με κάποιες λίγες εξαιρέσεις είναι μία πλατφόρμα, η οποία νοιάζεται πολύ περισσότερο για την ποσότητα, γι’ αυτό και όταν βγάζει μία πραγματικά καλή ταινία ή σειρά, γίνεται και ντόρος.
Στο Havoc, ο Tom Hardy υποδύεται τον Patrick Walker, έναν διεφθαρμένο αστυνομικό, ο οποίος βρίσκεται στη δούλευση του επίσης διεφθαρμένου υποψήφιου δημάρχου, τον οποίο υποδύεται ο Forest Whitaker. Όταν ο γιος του δεύτερου βρίσκεται στο στόχαστρο της «Τριάδας», της κινεζικής μαφίας, δηλαδή, εξαιτίας μίας ληστείας, που πήγε στραβά, διατάζει τον Walker να τον βρει και να τον προστατεύσει από τις ορδές των πιστών της οργάνωσης, που έρχονται με μανία για το κεφάλι του, ενώ παράλληλα πρέπει να αντιμετωπίσει και τους διεφθαρμένους συναδέλφους του, οι οποίοι σε αντίθεση με αυτόν, είναι απλά κακοί.
Με λίγα λόγια, το σκηνικό είναι γνώριμο. Ένας αστυνομικός, που έκανε κάτι κακό παλιά, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι κακός, και τώρα κάνει τα θελήματα κάποιου πλούσιου, επειδή αυτός τον εκβιάζει, βλέπει μία ευκαιρία να εξιλεωθεί. Πόσες και πόσες φορές έχουμε δει αυτής της θεματολογίας προσπάθειες. Τι τις ξεχωρίζει όμως;
Η δράση. Και όταν λέμε δράση εννοούμε τον καταιγισμό από σφαίρες, αποκεφαλισμούς, καταδιώξεις και όλα τα συναφή. Και το Havoc σε αυτό πετυχαίνει. Πετυχαίνει, διότι η σκηνοθεσία του Gareth Evans διαθέτει ευρηματικότητα και σπιρτάδα, με τον Evans να είναι εμφανώς και σαφώς επηρεασμένος από την ανατολίτικη προσέγγιση στο πώς αποτυπώνει τη βία.
Η κάμερα δεν μένει ποτέ σταθερή, κουνιέται σε κάθε σφαίρα, κάθε μπουνιά, κάθε σύγκρουση, ανεβάζει την αδρεναλίνη στα ύψη, σπέρνει την καταστροφή, τον όλεθρο, όπως λέει και ο τίτλος. Τα πτώματα συσσωρεύονται με ιλιγγιώδη ρυθμό, οι σκοτωμοί γίνονται με όπλα, με μπαλτάδες μέχρι και με ψαροντούφεκο, η Νέα Υόρκη μετατρέπεται σε αρένα και σίγουρα όσοι σκέφτονται να ταξιδέψουν στη Νέα Υόρκη θα κάνουν δεύτερες και τρίτες σκέψεις, μετά τη μαυρίλα της ταινίας.
Φυσικά, ο Tom Hardy είναι για άλλη μία φορά πειστικότατος, με το μονίμως θυμωμένο και βαρύ βλέμμα του και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί, για να κάνει αυτό που πρέπει, οι οποίες, εδώ που τα λέμε, ε, δεν είναι και οι ενδεδειγμένες για έναν αστυνομικό. Τον Forest Whitaker τον βλέπουμε λιγότερο απ΄όσο θα θέλαμε, είναι η αλήθεια, με την ερμηνεία του να είναι αυτό ακριβώς που ήθελε ο ρόλος, ενώ δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την εμφάνιση του πάντα αξιόλογου Timothy Olyphant.
Κάπου εκεί το σενάριο προσπαθεί να χωρέσει θέματα όπως η ηθική, η γονική αγάπη, το χάσμα γενεών, όμως το κάνει τόσο επιδερμικά, που δεν αφορά κανέναν ιδιαίτερα. Είναι κακό αυτό; Φυσικά και όχι. Η σύνοψη της ταινίας υπόσχεται δράση, όχι βαθυστόχαστες αναλύσεις και αυτό ακριβώς κάνει.
Είναι τόσο χορταστική η δράση, που εύκολα κάποιος παραλείπει τις χτυπητές αδυναμίες και τα όποια ψεγάδια που δεδομένα υπάρχουν. Η ταινία ήταν έτοιμη από το 2021, όμως ο Evans ήθελε να κάνει μερικές διορθώσεις, οι μερικές διορθώσεις έγιναν αρκετές και κάπως έτσι φτάσαμε στο 2025, για να κυκλοφορήσει η ταινία, όμως το πόσο ψηφιακά ψεύτικη φαίνεται η πανοραμική θέα της Νέας Υόρκης δείχνει, ότι μάλλον κάτι δεν πήγε και πολύ καλά.
Ακόμη και έτσι όμως, το Havoc προσφέρει γερές δόσεις δράσεις, ανεβάζει την αδρεναλίνη στα ύψη και χαρίζει 100 άκρως διασκεδαστικά λεπτά.
