Από την αρχή της ιστορίας του ανθρώπινου είδους, η μουσική ως τέχνη το συνοδεύει αδιάλειπτα. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, αναλόγως τα ερεθίσματα, την εποχή και τις συνθήκες, έχουμε την ικανότητα να συνθέσουμε, να ερμηνεύσουμε και να απολαύσουμε μοναδικούς ήχους.
Η μουσική και τα ακούσματα διαφέρουν ανά τον τόπο και τον χρόνο, καθώς η κάθε εποχή και ο κάθε λαός έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Αυτό που είναι πραγματικά εντυπωσιακό και ενδιαφέρον είναι το «πάντρεμα» των ήχων στο πέρασμα του χρόνου, και τα ταξίδια του από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη.
Έτσι σήμερα φτάσαμε στο σημείο να έχουμε πρόσβαση σε μια τεράστια ποικιλία, με διάφορα είδη, από τα οποία καθένας έχει τη δυνατότητα να επιλέξει αυτό που τον εκφράζει περισσότερο σε κάθε φάση της ζωής του. Είδη όπως το λαϊκό τραγούδι, η pop, το έντεχνο, η ραπ, η country, η jazz και τόσα άλλα.
Αυτό το φάσμα επιλογών, έχει δημιουργηθεί από ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί με τη μουσική διαχρονικά, ελεύθεροι να διαμορφώνουν διαφορετική αντίληψη για το τι είναι μουσική, το αν πρέπει να πρεσβεύει κάτι, και τι θα είναι αυτό. Κάποιος διασκεδάζει, άλλος απλώς περνάει την ώρα του και άλλος βρίσκει μια διέξοδο, μια παρηγοριά.
Κάθε είδος μουσικής αφήνει το δικό του στίγμα στην κοινωνία και επηρεάζει διαφορετικές ομάδες ανθρώπων. Η τραπ για παράδειγμα, είναι γεγονός πως έχει επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό τη νεολαία τα τελευταία χρόνια, έχοντας προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων, καθώς σαν είδος είναι αρκετά αμφιλεγόμενο κυρίως λόγω του περιεχομένου του (χρήση βίας και ουσιών, θεοποίηση του πλούτου και του υλισμού, σεξουαλικοποίηση της γυναίκας κλπ).
Το αν αποτελεί αρνητικό και τοξικό πρότυπο για το κοινό, είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει πολύ τελευταία. Πάντως, θα έλεγε κανείς πως δεν είναι καλό δείγμα να βλέπεις μικρά παιδάκια να τραγουδούν και να χορεύουν στους ρυθμούς του “mosca” και του “OAED”…
Δεν είναι όμως μόνο η τραπ που έχει αντίκτυπο στην κοινωνία, είναι κι άλλα είδη, όπως το λαϊκό αλλά και η ραπ. Μέσα από τη ραπ, που γεννήθηκε από το χιπ χοπ, όπως και η τραπ, πολλοί καλλιτέχνες έχουν αφήσει κοινωνικά μηνύματα κατά της διαφθοράς, του ρατσισμού, της φτώχειας, ενώ δεν λείπουν και ραπ κομμάτια που μιλούν για την αγάπη, τον έρωτα, τον χωρισμό, θεματική που κυριαρχεί στο λαϊκό τραγούδι, το οποίο για πολλούς, βρίσκεται στην κορυφή του ελληνικού πενταγράμμου.
Έτσι, κάθε τραγούδι και κάθε ήχος έχει να πει τη δική του ιστορία, να μιλήσει με τον δικό του τρόπο στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Κι εκείνος με τη σειρά του είτε θα ταυτιστεί, είτε δεν θα επηρεαστεί, αναλόγως ποια ανάγκη του θέλει να καλύψει και τι συναισθήματα θα του προκληθούν.
Κάτι που είναι πραγματικά εντυπωσιακό, είναι πως ένα τραγούδι μπορεί να σημαίνει κάτι τελείως διαφορετικό για τον κάθε άνθρωπο. Τη στιγμή που το ίδιο τραγούδι σε κάποιον θυμίζει μια δυσάρεστη εμπειρία, κάποιος άλλος το έχει συνδυάσει με μια γλυκιά ανάμνηση. Αυτή είναι η μαγεία της μουσικής.
Προσωπικά θεωρώ πως η μουσική, εκτός από το ό,τι μας χαλαρώνει και μας διασκεδάζει, αποτελεί μέσο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για άλλους λόγους. Είναι ένας τρόπος να δείξουμε τα συναισθήματά μας, να πούμε κάτι που μας δυσκολεύει να το εκφράσουμε με λέξεις.
Με τη μουσική επιτυγχάνεται και κάτι ακόμη, εξίσου σημαντικό. Μέσα από ένα τραγούδι, μπορούμε να περάσουμε το δικό μας μήνυμα, να σταθούμε ενάντια στα κακώς κείμενα, να ακουστούμε. Η τέχνη είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να το καταφέρουμε.
Τέλος, μας βοηθάει και σε κάτι ακόμα. Όταν διανύουμε δύσκολες και σκοτεινές περιόδους, η μουσική θα είναι αυτή που, με το φως της, θα διαλύει το σκοτάδι.
