19 Ιουλίου 2019
Το 21ο παγκόσμιο κύπελλο της Ρωσίας από το απόγευμα της Κυριακής πέρασε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με μοναδικό θριαμβευτή, το σύνολο του Ντιντιέ Ντεσάν…ή μήπως όχι; Κατά τη διάρκεια των 32 ημερών διεξαγωγής της φαντασμαγορικής γιορτής του ποδοσφαίρου ειδικότερα, αλλά και του αθλητισμού γενικότερα, είδαμε για άλλη μια φορά ολόκληρα έθνη να παραμερίζουν τις επιμέρους διαφορές τους και να συσπειρώνονται υπό το πρίσμα της εθνικής τους ομάδας.
Κάποιος, κάπου, κάποτε είχε πει ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει σύνορα και πώς θα μπορούσε άλλωστε να έχει, όταν δισεκατομμύρια άνθρωποι συντονίζονται γύρω από τους τηλεοπτικούς δέκτες για να παρακολουθήσουν… μερικούς κοινούς θνητούς να κλωτσούν μια μπάλα; Μόνο που αυτή η μπάλα δεν είναι μια οποιαδήποτε μπάλα… είναι η «στρογγυλή θεά» που σαγηνεύει τα πλήθη, ξεπερνά τις μικρότητες και τα τυχοδιωκτικά συμφέροντα, φέρνει τους λαούς πιο κοντά και πρεσβεύει τον σεβασμό και το «ευ αγωνίζεσθαι». Το λαοφιλέστερο άθλημα βρέθηκε στην πιο όμορφη εκδοχή του τις προηγούμενες μέρες και για όλους εμάς, τους απανταχού φίλους του ποδοσφαίρου η αναμονή μέχρι την επόμενη μεγάλη διοργάνωση θα είναι επίπονη. Απομένει να δούμε αν αυτό το νέο πείραμα της FIFA, με την ανάθεση του παγκοσμίου κυπέλλου στο υπερπολυτελές Κατάρ και τη χειμερινή διεξαγωγή του θα δικαιώσει τους ιθύνοντες ή αν θα εξελιχθεί σε μεγαλοπρεπές φιάσκο. Στην πραγματικότητα λοιπόν, η Γαλλία δεν είναι η μοναδική νικήτρια, αλλά όπως συμβαίνει σε κάθε παρόμοια διοργάνωση, νικητής είναι το ποδόσφαιρο, το οποίο προάγει τις ανθρώπινες σχέσεις ,ενώ παράλληλα η κουλτούρα κάθε λαού που συμμετέχει διαφημίζεται έως τα πέρατα του κόσμου.
Η εξάλειψη οποιασδήποτε μορφής ρατσισμού αποτελεί μία από τις πρωταρχικές προτεραιότητες της FIFA και η φωτογραφία του τίτλου ήταν κατά γενική ομολογία μία από τις πιο δυνατές εικόνες του τουρνουά της Ρωσίας. Στα αξιοσημείωτα εξωαγωνιστικά συμβάντα συγκαταλέγεται ακόμα και η κατοχύρωση του δικαιώματος στην οδήγηση για τις γυναίκες στη Σαουδική Αραβία, στη διάρκεια του μουντιάλ , αλλά και η συγκλονιστική εικόνα μερικών Κολομβιανών και Μεξικανών που ύψωσαν στα χέρια τους έναν παράλυτο Αιγύπτιο φίλαθλο, προκειμένου να απολαύσει από τη γιγαντοοθόνη της Fan zone τις προσπάθειες της παρέας του Μοχάμεντ Σαλάχ.
Σε μία εποχή μάλιστα εμπορευματοποίησης του σύγχρονου αθλητικού προϊόντος που προσφέρει το ποδόσφαιρο και με δεδομένα τα αστρονομικά ποσά που διατίθενται για την κάλυψη τέτοιων υπέρλαμπρων αθλητικών γεγονότων, εικόνες όπως οι παραπάνω αποτελούν ένα ηχηρό μήνυμα ότι το ποδόσφαιρο είναι πολλά παραπάνω από ένα απλό άθλημα και πως δεν εξυπηρετεί μονάχα ιδιοτελείς τακτικές με απώτερο σκοπό το κέρδος. Ο «βασιλιάς των σπορ» προσφέρει τόσο αναπάντεχα συναισθήματα και η εναλλαγή αυτών από λυπητερά σε χαρμόσυνα -είτε το αντίστροφο- σε μέσα μόλις λίγα λεπτά δεν μπορεί να αντικατασταθεί με οτιδήποτε άλλο, πόσο μάλλον όταν εκπροσωπείται η ίδια σου η πατρίδα.
Για εμάς λοιπόν τους ρομαντικούς φίλους του ποδοσφαίρου η μαγεία αυτού του αθλήματος δεν πρόκειται να εξαϋλωθεί παρά τη διείσδυση των αμέτρητων εκατομμυρίων στον χώρο που απειλούν με εξαφάνιση τις αγνές αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων που μας ανάγκασαν να υποκλιθούμε στο μεγαλείο που μας χαρίζει αυτό το εκτυφλωτικό σπορ.
