Η είδηση με έχει συγκλονίσει, όπως και ολόκληρη την Ελλάδα: η Πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή. Ένας νέος άνθρωπος που δεν θα δει τον εαυτό του με άσπρα μαλλιά και ρυτίδες, μια γυναίκα που δεν θα αγωνίζεται στην ανδροκρατούμενη Βουλή, μια μάνα που δεν θα καληνυχτίσει ξανά τα παιδιά της. Οι λέξεις είναι φτωχές. Πολύ φτωχές.
Αντιμετώπισε την αρρώστια της με τέτοια αξιοπρέπεια που δύσκολα συναντάμε στην πολιτική: πολλοί γνώριζαν την μάχη που έδινε χρόνια με τον καρκίνο, αλλά κανένας δεν ήξερε ότι πάλευε καθημερινά με την επάρατη νόσο επί 12 συνεχή χρόνια. Και πάντα κέρδιζε.
Δεν είχε μάθει να χάνει: σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που συμμετείχε έβγαινε νικήτρια, πήρε το ΠΑΣΟΚ του 4% και διπλασίασε τα ποσοστά του και το έκανε και πάλι ρυθμιστή. Η Γεννηματά είχε τον σεβασμό όλων των Ελλήνων, είτε την ψήφιζαν, είτε όχι.
Αν μπείτε σήμερα στα Social Media πολύ δύσκολα θα βρείτε κάποιον που δεν θα υποκλίνεται στη μαχήτρια Γεννηματά για το θάρρος της και την αξιοσέβαστη προσωπικότητα της. Ποιος να το περίμενε πριν από δύο εβδομάδες που ανακοίνωσε ότι η κατάσταση της υγείας της την αναγκάζει να αποχωρήσει από τις εσωκομματικές εκλογές, ότι σήμερα θα μιλούσαμε για τον θάνατό της.
Μια γυναίκα που έφτασε ψηλά!
Για πρώτη φορά στην ιστορία της μεταπολίτευσης η Ελλάδα αποχαιρετά έναν εν ενεργεία Πρόεδρο κόμματος και σε τόσο νεαρή ηλικία. Είχε πάθος για την πολιτική και τη ζωή, μια ζωή που δεν της χαρίστηκε: μέσα σε έναν χρόνο έχασε τους γονείς της από καρκίνο και ο κυρίαρχος φόβος της όταν έμαθε ότι ο καρκίνος απειλεί τη ζωή της ήταν να μην μείνουν τα τρία παιδιά που με τόσο κόπο απέκτησε χωρίς μάνα, να μην πονέσουν όσο πόνεσε και εκείνη.
Μια σπουδαία γυναίκα, μάνα και πολιτικός. Ήξερε τις τελευταίες μέρες ότι είναι κοντά στο “τέλος” αλλά δεν σταμάτησε να παλεύει όπως και κανένας από τους εκατοντάδες μαχητές που ο καρκίνος γονατίζει κάθε χρόνο.Έζησε έντονα, αλλά δυστυχώς για πολύ λίγο. Έφυγε μαχόμενη, όπως έμαθε να μάχεται στους αγώνες της ζωής της. Κατάφερε τόσα πολλά από το πέρασμα της στην πολιτική, που η προσφορά της οικογένειας Γεννηματά δεν θα ξεχαστεί από την ιστορική μνήμη των Ελλήνων. Ελπίζω οι γυναίκες που ασχολούνται ή θα ασχοληθούν με την πολιτική να πάρουν παράδειγμα από τους αγώνες της Φώφης Γεννηματά, που άξια τίμησε το φύλο της στη Βουλή των Ελλήνων ως η μόνη γυναίκα αρχηγός κόμματος.
“Αν ζεις με τον φόβο, αυτή δεν είναι ζωή, έχει νικηθεί στην πραγματικότητα, στην καθημερινότητα σου. Εγώ ποτέ δεν έζησα έτσι.”
Φώφη Γεννηματά, 1964 – 2021
