21 Μαρτίου 2019
Το Call of Duty 4 είναι ένα παιχνίδι πρώτου προσώπου shooter που διαδραματίζεται στη νέα εποχή την παραγωγή του ανέλαβε η Infinity Ward κάτω από την ομπρέλα της Activision. To αρχικό παιχνίδι βγήκε στην αγορά στις 7 Νοεμβρίου 2007 για Xbox 360,Ps3 και Pc, ενώ η Remastered έκδοση 9 χρόνια μετά, στις 4 Νοεμβρίου του 2016 για Xbox One,Ps4 και Pc από τη Raven Software.
Αναμφίβολα, το παιχνίδι χαρακτηρίζεται ένα από τα καλύτερα στο είδος του έχοντας αποσπάσει αρκετά βραβεία ξεχώρισε, τόσο για το single, όσο και στο multi-player κομμάτι και γι’ αυτό η Activision ανέθεσε στη Raven την επαναδημιουργία του για τα νέα δεδομένα του gaming. Ως πρωτάρης της σειράς, χωρίς να έχω παίξει κανένα άλλο ολόκληρο, ξεκίνησα το παιχνίδι θετικά έχοντας στο μυαλό μου πως δεν είναι τυχαίο που το κάνουν Remastered, έπαιξα περίπου 20 ώρες, (10 single-10 multi) αρκετές για να τελειώσω το story και να έχω και μια άποψη για το φημισμένο multiplayer του Call of Duty. Για τους συνδρομητές Ps Plus μπορείτε να το βρείτε δωρεάν, μέχρι και την 4η Απριλίου.
Η ιστορία διαδραματίζεται το 2011 στην Ρωσία, όπου ξεσπά εμφύλιος πόλεμος μεταξύ της κυβέρνησης της χώρας και τους εθνικιστές. Σύμμαχοι της κυβέρνησης είναι οι Αμερικανοί πεζοναύτες και οι Βρετανική Sas (Special Air Forces) που ο παίκτης καλείται να πάρει τον έλεγχο τον Αμερικανό Paul Jackson και τον Βρετανό Soap, ώστε να αποτρέψουν τα σχέδια των εθνικιστών, οι οποίοι θέλουν να επαναφέρουν την πρώην Σοβιετική Ένωση.
Τα γραφικά είναι σαφώς αναβαθμισμένα με νέα μηχανή γραφικών και ανανεωμένα textures, το οποίο σίγουρα κάνει το παιχνίδι πιο ελκυστικό στα μάτια ενός gamer της εποχής μας. Πέρα από τα textures και τις σκιάσεις το σενάριο είναι αρκετά καλό με κάποιους αξιομνημόνευτους χαρακτήρες, ωστόσο δεν σου δίνεται και πολύ η ευκαιρία να δεθείς με τους περισσότερους, λόγω της μικρής διάρκειας και του ‘χαμού’ που γίνεται μέσα στο παιχνίδι. Η Raven έχει κάνει καταπληκτική δουλειά στο remaster, δεν μοιάζει πως είναι ένα παιχνίδι του 2007 και θα μπορούσε άνετα να σταθεί στα σημερινά δεδομένα(1080p 60fps).
Όσον αφορά τώρα το gameplay, έχω να πω πως περίμενα ένα ωμό shouter και ακριβώς αυτό αντίκρισα με το που ξεκίνησα το παιχνίδι. Στην αρχή με δυσκόλεψαν λίγο οι μηχανισμοί του, διότι ήταν πρώτη φορά που ακουμπούσα παιχνίδι της σειράς, μέχρι και στο tutorial ‘πέθαινα’, ωστόσο πιστεύω πως του λείπουν κάποια πράγματα, τα οποία είναι δεδομένα για κάθε παιχνίδι της αποχής μας, όπως το one button cover που ξεκίνησε o Cliff Blezinski, ο δημιουργός των Gears of War 1,2 και 3 το 2006, 2008 και 2011 αντίστοιχα. Στην αρχή δεν απολάμβανα καθόλου το gameplay, όμως στη συνέχεια το συνήθισα, μολονότι με ενοχλούσε πολύ το auto-aim, το οποίο είναι απαράδεκτο και ο χειρισμός με το controller, αν το έπαιζα σε PC ίσως να ήταν ακόμη απολαυστικότερος. Επιπλέον, κάτι που με ενόχλησε είναι η κακή παρουσία του Α.Ι (Artificial Intelligence), ειδικά στα stealth κομμάτια του παιχνιδιού, αλλά το δικαιολογώ λίγο, διότι έχουν κρατήσει την ίδια από το 2007, ωστόσο θα μπορούσαν να την έχουν αναβαθμίσει.
Σχετικά με το multiplayer δεν έχω πάρα πολλά να πω, γιατί έπαιξα μόνο 10 ώρες, χρησιμοποίησα όλα τα όπλα και έπαιξα όλα τα gamemodes. Μπορώ να πω πως το team deathmatch το βαρέθηκα σχετικά γρήγορα, δεν με ώθησε να παίξω παραπάνω και το παιχνίδι απαιτεί να είσαι συνέχεια σε εγρήγορση, χωρίς χρόνο για σκέψη και αυτό με κούρασε και σωματικά στα μάτια, αλλά και ψυχολογικά, γι’ αυτό και το βαρέθηκα γρήγορα, ωστόσο δοκίμασα και τα άλλα modes, τα οποία ομολογώ πως μου άρεσαν .Τα maps ειναι ικανοποιητικά, είχαν αρκετά μεγάλη ποικιλία από αυτά, άλλα πιο μεγάλα, άλλα πιο μικρά, άλλα πιο ανοιχτά κι άλλα πιο κλειστά. Παρατήρησα πως το παιχνίδι έχει κάποια microtransactions στο multi-player κομμάτι, το οποίο για τους hardcore fans, ίσως να τους πειράξει, γιατί αποκτάς 3 νέα όπλα, τα οποία δεν υπήρχαν στο αρχικό παιχνίδι και είναι ελαφρώς καλύτερα από τα άλλα και θέλουν αρκετές ώρες grinding, εκτός βέβαια αν δώσεις κάποια επιπλέον χρήματα, πάντως εμένα προσωπικά δεν με άγγιξαν καθόλου τα microtransactions. Επίσης, το παιχνίδι δυστυχώς δεν ‘περπάτησε’ σε Pc, κάτι που το βρίσκω λογικό, γιατί στο Pc υπάρχουν και υπήρχαν πολλά καλά multi-player παιχνίδια, ενώ στις κονσόλες όχι, κι αυτό έγινε το παιχνίδι του μέσου ‘κονσολάκια’.
Συνολικά, το παιχνίδι δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό, αν και καταλαβαίνω γιατί πολλοί το επαινούν για το single-player και καταλαβαίνω επίσης την επιτυχία του multi-player, διότι ήταν προοδευτικό για την εποχή του, αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πώς μέχρι και σήμερα τέτοιου είδους παιχνίδια κάνουν τόσες πολλές πωλήσεις και δυστυχώς δεν εκτιμάμε ένα παιχνίδι από τα συναισθήματα που δημιουργεί, αλλά από το hype και τα χρήματα που έχουμε επενδύσει σε αυτό. Για τους κατόχους Ps4 είναι μια καλή προσθήκη στη βιβλιοθήκη τους, μέσω του Ps Plus, ακόμα κι αν έχουν παίξει το αρχικό παιχνίδι στο παρελθόν, γιατί τα 60 fps και τα 1080p είναι μεγάλη βελτίωση σε αυτήν τη remastered έκδοση.
Βαθμολογία 7,5/10
Γράφει ο Νίκος Αποστολίδης
Όσον αφορά τώρα το gameplay, έχω να πω πως περίμενα ένα ωμό shouter και ακριβώς αυτό αντίκρισα με το που ξεκίνησα το παιχνίδι. Στην αρχή με δυσκόλεψαν λίγο οι μηχανισμοί του, διότι ήταν πρώτη φορά που ακουμπούσα παιχνίδι της σειράς, μέχρι και στο tutorial ‘πέθαινα’, ωστόσο πιστεύω πως του λείπουν κάποια πράγματα, τα οποία είναι δεδομένα για κάθε παιχνίδι της αποχής μας, όπως το one button cover που ξεκίνησε o Cliff Blezinski, ο δημιουργός των Gears of War 1,2 και 3 το 2006, 2008 και 2011 αντίστοιχα. Στην αρχή δεν απολάμβανα καθόλου το gameplay, όμως στη συνέχεια το συνήθισα, μολονότι με ενοχλούσε πολύ το auto-aim, το οποίο είναι απαράδεκτο και ο χειρισμός με το controller, αν το έπαιζα σε PC ίσως να ήταν ακόμη απολαυστικότερος. Επιπλέον, κάτι που με ενόχλησε είναι η κακή παρουσία του Α.Ι (Artificial Intelligence), ειδικά στα stealth κομμάτια του παιχνιδιού, αλλά το δικαιολογώ λίγο, διότι έχουν κρατήσει την ίδια από το 2007, ωστόσο θα μπορούσαν να την έχουν αναβαθμίσει.
Σχετικά με το multiplayer δεν έχω πάρα πολλά να πω, γιατί έπαιξα μόνο 10 ώρες, χρησιμοποίησα όλα τα όπλα και έπαιξα όλα τα gamemodes. Μπορώ να πω πως το team deathmatch το βαρέθηκα σχετικά γρήγορα, δεν με ώθησε να παίξω παραπάνω και το παιχνίδι απαιτεί να είσαι συνέχεια σε εγρήγορση, χωρίς χρόνο για σκέψη και αυτό με κούρασε και σωματικά στα μάτια, αλλά και ψυχολογικά, γι’ αυτό και το βαρέθηκα γρήγορα, ωστόσο δοκίμασα και τα άλλα modes, τα οποία ομολογώ πως μου άρεσαν .Τα maps ειναι ικανοποιητικά, είχαν αρκετά μεγάλη ποικιλία από αυτά, άλλα πιο μεγάλα, άλλα πιο μικρά, άλλα πιο ανοιχτά κι άλλα πιο κλειστά. Παρατήρησα πως το παιχνίδι έχει κάποια microtransactions στο multi-player κομμάτι, το οποίο για τους hardcore fans, ίσως να τους πειράξει, γιατί αποκτάς 3 νέα όπλα, τα οποία δεν υπήρχαν στο αρχικό παιχνίδι και είναι ελαφρώς καλύτερα από τα άλλα και θέλουν αρκετές ώρες grinding, εκτός βέβαια αν δώσεις κάποια επιπλέον χρήματα, πάντως εμένα προσωπικά δεν με άγγιξαν καθόλου τα microtransactions. Επίσης, το παιχνίδι δυστυχώς δεν ‘περπάτησε’ σε Pc, κάτι που το βρίσκω λογικό, γιατί στο Pc υπάρχουν και υπήρχαν πολλά καλά multi-player παιχνίδια, ενώ στις κονσόλες όχι, κι αυτό έγινε το παιχνίδι του μέσου ‘κονσολάκια’.
Συνολικά, το παιχνίδι δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό, αν και καταλαβαίνω γιατί πολλοί το επαινούν για το single-player και καταλαβαίνω επίσης την επιτυχία του multi-player, διότι ήταν προοδευτικό για την εποχή του, αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πώς μέχρι και σήμερα τέτοιου είδους παιχνίδια κάνουν τόσες πολλές πωλήσεις και δυστυχώς δεν εκτιμάμε ένα παιχνίδι από τα συναισθήματα που δημιουργεί, αλλά από το hype και τα χρήματα που έχουμε επενδύσει σε αυτό. Για τους κατόχους Ps4 είναι μια καλή προσθήκη στη βιβλιοθήκη τους, μέσω του Ps Plus, ακόμα κι αν έχουν παίξει το αρχικό παιχνίδι στο παρελθόν, γιατί τα 60 fps και τα 1080p είναι μεγάλη βελτίωση σε αυτήν τη remastered έκδοση.
Βαθμολογία 7,5/10
Γράφει ο Νίκος Αποστολίδης 
