Στο ποδοσφαιρικό κόσμο στον οποίο ζούμε τα χρήματα διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Οι ομάδες προσπαθούν να προσελκύσουν επενδυτές που είναι διατεθειμένοι να δαπανήσουν υπέρογκα ποσά για να κατακτήσουν τίτλους ή για να έχουν μία αξιοπρεπή χρονιά.
Η Τσέλσι, για παράδειγμα, έχει δαπανήσει από το καλοκαίρι του 2022 έως και σήμερα κοντά στο ένα δισεκατομμύριο ευρώ, γεγονός που δεν της έχει προσφέρει τίποτα, καθώς η περσινή χρονιά τη βρήκε στη 12η θέση και φέτος δεν έχει ξεκινήσει ιδιαίτερα καλά στο πρωτάθλημα. Αυτό μας δείχνει ότι μπορεί τα χρήματα να είναι σημαντικά στο σημερινό ποδόσφαιρο, αλλά όχι και καθοριστικά. Υπάρχουν ομάδες που καταφέρνουν με πολύ μικρό μπάτζετ να είναι ευθέως ανταγωνιστικές και να πετυχαίνουν σπουδαία πράγματα.
Στην κλήρωση της Πέμπτης για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ είδαμε ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες διασταυρώσεις. Μέσα λοιπόν στις 32 ομάδες που θα συμμετέχουν στους ομίλους είναι και η Ουνιόν Βερολίνου που για πρώτη φορά στην ιστορία της βρίσκεται στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Το έργο της δεν θα είναι εύκολο καθώς κληρώθηκε σε όμιλο με Νάπολι, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπράγκα, αλλά θα είναι πολύτιμη εμπειρία για όλο το σύλλογο, από τους παίκτες μέχρι τη διοίκηση. Μην ξεχνάμε ότι μόλις το 2018 εξασφάλισε την άνοδό της στην πρώτη κατηγορία του γερμανικού ποδοσφαίρου.
Η ιστορία της Ουνιόν
Η Ουνιόν Βερολίνου ιδρύθηκε το 1906, όμως πήρε την τωρινή της ονομασία το 1966. Έχει τις ρίζες της σε πολλά μικρότερα βερολινέζικα κλαμπ που ιδρύθηκαν στις αρχές και τα μέσα του 20ου αιώνα. Αγωνίζεται στο ίδιο γήπεδο για πάνω από 100 χρόνια, από το 1920. Το Άλτε Φερστεράι (στα γερμανικά Stadion An der Alten Försterei) το οποίο έχει χωρητικότητα 22.012 θέσεις και διαθέτει μία πολύ ξεχωριστή ιστορία.
Στην ιστορία της, η Ουνιόν αντιμετώπισε συχνά οικονομικά προβλήματα και αυτό δεν επέτρεπε την αλλαγή του σταδίου της το 2008 ώστε να προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά πρότυπα. Για τον λόγο αυτό εργάστηκαν 2.333 γυναίκες και άνδρες, αφιλοκερδώς, για περισσότερες από 140.000 ώρες συνολικά για να ανακατασκευαστεί το στάδιο. Πρόκειται για κάτι που σπάνια συναντάται στην ιστορία οποιασδήποτε ομάδας.
Μέχρι την πτώση του τείχους του Βερολίνου που ένωσε τα δύο κομμάτια της Γερμανίας αγωνιζόταν στην Ανατολική Γερμανία και αποτελούσε μία από τις πιο ισχυρές ομάδες. Όμως, από το 1990 και ύστερα έχασε την αίγλη της, κυρίως λόγω των πολλών οικονομικών προβλημάτων της. Μάλιστα, τα προβλήματα αυτά της στέρησαν δύο φορές την άνοδό της στη δεύτερη κατηγορία του γερμανικού ποδοσφαίρου. Τελικά, το 2001 της δόθηκε η δυνατότητα να αγωνιστεί στη δεύτερη κατηγορία και την ίδια χρονιά έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου Γερμανίας, όπου και ηττήθηκε από τη Σάλκε.
Χρειάστηκε να παραμείνει στη δεύτερη κατηγορία μέχρι τη σεζόν 2018-2019, όταν και επιτέλους εξασφάλισε την άνοδο στη κορυφαία κατηγορία του γερμανικού ποδοσφαίρου. Έκτοτε άρχισε η απογείωση της Ουνιόν. Την πρώτη της χρονιά εξασφάλισε με ευκολία την παραμονή της στα υψηλά σαλόνια τερματίζοντας 11η με 41 βαθμούς (όσους και η αντίπαλός της Χέρτα Βερολίνου). Τη σεζόν 2020-2021 εξασφάλισε τη συμμετοχή της στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ, τη σεζόν 2021-2022 εξασφάλισε τη συμμετοχή της στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ και τη σεζόν 2022-2023 στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Οι επιτυχίες της Ουνιόν Βερολίνου στις εγχώριες διοργανώσεις δεν είναι μεγάλες. Δεν έχει κατακτήσει πρωτάθλημα ή κύπελλο Γερμανίας, ενώ και οι κατακτήσεις της σε πιο μικρό και τοπικό επίπεδο δεν είναι πολλές. Οι πιο σημαντικές είναι οι τέσσερις κατακτήσεις πρωταθλημάτων (Βραδεμβούργου το 1920 και το 1923, Μπερλίν – Μπράντενμπουργκ το 1940 και Μπερλίν το 1948) και έξι κυπέλλων (Ανατολικής Γερμανίας το 1968 και Βερολίνου το 1947, 1948, 1994, 2007 και 2009). Στην Ευρώπη έχει κάνει αξιόλογες πορείες, χωρίς όμως να έχει τη μεγάλη διάκριση.
Η κατάρα των ευρωπαϊκών διοργανώσεων
Η ιστορία της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι τουλάχιστον περίεργη. Για πρώτη φορά, βρέθηκε στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης τη σεζόν 1968-1969, όμως δεν έμελλε να αγωνιστεί στη διοργάνωση. Οι αναταράξεις που προκλήθηκαν εκείνη την περίοδο εξαιτίας του Ψυχρού Πολέμου οδήγησε αρκετές χώρες του Ανατολικού μπλοκ να μποϊκοτάρουν τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Τη δεύτερη φορά που βρέθηκε σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, το 2001, ο αγώνας της απέναντι στη φινλανδική Χάκα αναβλήθηκε λόγω των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου (ο αγώνας ήταν προγραμματισμένος για τις 13 Σεπτεμβρίου).
Το 2021 ξαναβρέθηκε σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις μετά από 20 χρόνια, όμως η έξαρση του κορονοϊού είχε σημαντικό αντίκτυπο στην ομάδα. Τους εντός έδρας αγώνες τους έδωσε μπροστά σε ένα μισογεμάτο γήπεδο. Μάλιστα, οι κανονισμοί της ΟΥΕΦΑ δεν της επέτρεψαν να αγωνιστεί στη φυσική της έδρα, με αποτέλεσμα να αγωνιστεί στο γήπεδο της μισητής Χέρτα Βερολίνου. Το ίδιο συνέβη και την επόμενη χρονιά και είναι πολύ πιθανό να συμβεί και φέτος!!
Η ξεχωριστή προσθήκη στο γήπεδο της Ουνιόν
Το γήπεδο της Ουνιόν Βερολίνου έχει αρκετές ιδιαιτερότητες. Έχει κατασκευαστεί πριν από έναν αιώνα, οι ίδιοι οι φίλαθλοι της ομάδας εργάστηκαν αφιλοκερδώς για να το ανακατασκευάσουν, έχει μικρή χωρητικότητα για τα γερμανικά δεδομένα και δεν πληροί τις προϋποθέσεις της ΟΥΕΦΑ για τη διεξαγωγή ευρωπαϊκών αγώνων.
Μία μικρή μοναδική λεπτομέρεια του γηπέδου αποτελούν τα σημαιάκια του κόρνερ. Συνήθως, οι ομάδες τοποθετούν πάνω στα σημαιάκια το έμβλημά τους, όχι όμως και η Ουνιόν. Τα σημαιάκια της Ουνιόν έχουν πρόσωπα πάνω τους που πετάνε από γωνία σε γωνία. Το Der kleine Biss (μτφ. το μικρό δάγκωμα) αποτελεί έργο του καλλιτέχνη και φίλου της ομάδας Andora και συμβολίζει την ορμή και το πάθος των οπαδών της ομάδας.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, δεν έχει τις καλύτερες ακαδημίες, ούτε βγάζει και πολλούς παίκτες από τα σπλάχνα της. Βασίζεται κυρίως σε ξένους παίκτες που αποτελούν την πλειονότητα των ποδοσφαιριστών της, αλλά και στο πολύ καλό τμήμα σκάουτινγκ που διαθέτει. Η αξία των παικτών συνήθως ανεβαίνει όταν αγωνίζονται για την Ουνιόν, ενώ έχει ανέβει και η αναγνωρισιμότητά της, καθώς διαπραγματεύεται με ομάδες όπως η Ίντερ, η Πόρτο και η Μονακό.
Συνολικά στο καλοκαιρινό παζάρι δαπάνησε 32 εκατομμύρια, κάνοντας μάλιστα και την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της, τον Ρόμπιν Γκόσενς από την Ίντερ έναντι 13 εκατομμυρίων ευρώ. Τα χρήματα που ξόδεψε η Ουνιούν, έχουν ήδη μπει στα ταμεία της από την παρουσία της στους χρυσοφόρους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Η Ουνιόν Βερολίνου αποτελεί το τέλειο παράδειγμα για αρκετές ομάδες που είτε βρίσκονται σε μικρότερες κατηγορίες, είτε δεν μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω στην πρώτη κατηγορία. Χωρίς να σπαταλήσει εκατομμύρια σε μεταγραφές και με την τεράστια υποστήριξη του κόσμου της κατάφερε να καθιερωθεί ως μία από τις σημαντικότερες ομάδες του γερμανικού ποδοσφαίρου.
Η εμπειρία του Τσάμπιονς Λιγκ θα είναι ένα αίσθημα δικαίωσης για τη διοίκηση που επένδυσε σε αυτήν την ομάδα, για τους παίκτες που μόχθησαν για να φτάσουν σε αυτό το σημείο – χάνοντας παίκτες-κλειδιά κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων – και των οπαδών που δεν δίστασαν να στηρίξουν έμπρακτα την ομάδα στα δύσκολα χρόνια της.
