All we are saying give peace a chance

23 Οκτωβρίου 2019

Ο πόλεμος ανέκαθεν έφερνε τον άνθρωπο αντιμέτωπο με τον θάνατο. Μέχρι ενός σημείου θεωρούταν ηρωική πράξη το να πέσει κανείς μάχιμος στην πολεμική σύρραξη. Τώρα εν έτει 2019, γνωρίζοντας τις φρικαλεότητες που μας προξένησε ο πιο τραγικός πόλεμος, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ζώντας στην εποχή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας και της δημοκρατίας, πώς είναι δυνατόν κάποιοι να ακολουθούν τον δρόμο προς το πεδίο της μάχης;

Πριν εννιά χρόνια ξέσπασε ένας πόλεμος στην Συριακή περιοχή. Αυτός ο πόλεμος μετά από εννέα χρόνια δε λέει να κοπάσει. Συνεχίζεται πλέον και με την Τουρκική εισβολή ενάντια στους Κούρδους.

Τι επιθυμεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από τη Συρία; Πως θα καταλήξει όλη αυτή η ιστορία; Οι Κούρδοι θα υποχωρήσουν; Φοβάται ο Ερντογάν; Φοβάται τέλος πάντων κάποιος;

Ως γνωστόν η πολιτική καλώς ή κακώς αποτελεί ένα ντόμινο συμφερόντων και εξελίξεων. Έτσι, το ντόμινο αυτό αρχίζει να καταρρέει όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τράμπ, αποφασίζει να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Βορειανατολική Συρία. Με αυτόν τον τρόπο δίνει την ευκαιρία στις Τουρκικές δυνάμεις να εισβάλλουν σε μία υπό Κουρδική κυριαρχία- περιοχή. Η εμπόλεμη κατάσταση στην περιοχή καλά κρατεί, λοιπόν, για ακόμα έναν χρόνο, ο υπ’ αριθμόν ένατος.

Η αψυχολόγητη κίνηση -κατά πολλούς- του προέδρου των ΗΠΑ πολύ πιθανόν να αλλάξει τις ισορροπίες στην περιοχή ως προς τις Συμμαχίες, καθώς οι Κούρδοι προδόθηκαν από τους «φίλους» τους Αμερικανούς και έχασαν έδαφος στη μάχη για τον περιορισμό του Ισλάμ. Ύστερα από το «κανάκεμα» του Τραμπ προς τον Ερντογάν, ο πλανητάρχης φαίνεται να πιέζει την τουρκική πλευρά, προειδοποιώντας την πως εάν επιτεθεί στους Κούρδους, θα επέλθουν κυρώσεις και καταστροφές στην τουρκική οικονομία. Την ίδια στιγμή η υποκρισία δεν έχει όρια με τον Τραμπ να καλεί τον Ταγίπ Ερντογάν για συνάντηση στις ΗΠΑ (13 Νοεμβρίου 2019) επευφημώντας τον ως ισχυρό εμπορικό εταίρο. Ενώ τα βρίσκουν Τραμπ και Ερντογάν, παράλληλα επισημοποιούνται βομβαρδισμοί από πλευράς Τουρκίας στο Βόρειο Ιράκ. «Οι ΗΠΑ δεν έχουν εγκαταλείψει τους Κούρδους», δηλώνει ο πλανητάρχης.

Η Τουρκία με την συγκεκριμένη στρατιωτική επιχείρηση στοχεύει στον αφανισμό των Κούρδων της περιοχής, διότι η φιλοδοξία των Κούρδων για ανεξάρτητο-αυτόνομο κράτος περνάει από το στάδιο απόσχισης εδαφών από την Τουρκία (18% του τουρκικού πληθυσμού είναι Κούρδοι).

Τώρα μένει να δούμε και τις αντιδράσεις των αντιμαχόμενων δυνάμεων (βλ. Ρωσία, Ιράκ).

Το μόνο σίγουρο είναι πως κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό εδώ και 9 χρόνια συνεχίζουν να σφάζουν ανθρώπους οι ίδιοι οι άνθρωποι, χάνονται ψυχές, ανθρώπινες ψυχές. Κι όλα αυτά, γιατί κάποιοι αποφάσισαν να παίξουν σκάκι με όλα αυτά τα αθώα πλάσματα για πιόνια. Ας δούμε λοιπόν τι θα συμβεί από δω και πέρα…

ΌΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΑΣ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ΜΠΑΙΡΑΚΙ, ΑΣ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΠΡΑΓΜΑ: ΕΙΡΗΝΗ

All we are saying give peace a chance…

Μοιράσου το:

Μενέλαος Τσικάρας

Μενέλαος Τσικάρας

Το παρόν με βρίσκει στην πρωτεύουσα των Κάτω Χωρών, το Άμστερνταμ, σπουδάζοντας Πολιτικές Επιστήμες στο πανεπιστήμιο της πόλης. Βιβλία, ταινίες και θεατρικές σκηνές αποτελούν βασικά στοιχεία της καθημερινότητας μου. Θα με δείτε κάποτε, κάπου να μιλάω. Μιλάω πολύ.

 

Πρόσφατα

Διαβάστε Περισσότερα

Σχετικά Άρθρα