20 Μαΐου 2019
Κλείνοντας ευχή όλων είναι ομάδες όπως ο Π.Α.Ο.Κ να δυναμώνουν όλο και παραπάνω με το πέρασμα του χρόνου ανεβάζοντας το επίπεδο της ελληνικής ποδοσφαιρικής κοινότητας αλλά και του υγιούς ανταγωνισμού μέσα στα πλαίσια που πρέπει, ενώ μόνο θετικό στοιχείο για κάθε φίλαθλο που αγαπά αληθινά το άθλημα μπορεί να αποτελέσει όλο αυτό που συνέβη φέτος δίνοντας το έναυσμα σε όλους να ελπίζουν στην επίτευξη των ονείρων τους, ακόμα και αν αυτά καμία φορά φαντάζουν απίθανα. Αυτός είναι και ο λόγος εξάλλου που η πορεία θεωρείται μαγική, ενώ μόνο θριαμβευτική μπορεί να χαρακτηριστεί μια τέτοια χρονιά, όταν συνδυάζεται και με κύπελλο που σημαίνει διπλή επίτευξη στόχων!
ΥΓ1.Μεγάλε Π.Α.Ο.Κ τα καλύτερα έπονται!!
ΥΓ2. Ελπίζω κάποτε στην Ελλάδα να καταλάβουμε πως το ποδόσφαιρο είναι γιορτή και όχι πόλεμος, διότι το να γίνονται οι ομάδες έρμαιο των οπαδών, οτιδήποτε άλλο εκτός από γιορτή δεν μπορεί να θεωρηθεί…
Γράφει ο Νίκος Αποστολίδης
Μετά από πολλή σκέψη και προετοιμασία αποφάσισα να παραθέσω έναν ιδιαίτερα παραστατικό τίτλο με απώτερο σκοπό να εξηγήσω το τι σημαίνει αυτή η χρονιά για τον Π.Α.Ο.Κ αλλά και τον κόσμο του που έπειτα από 34 ολόκληρα χρόνια φτάνει στην πηγή του νερού, χωρίς να φύγει διψασμένος καθώς και στο πρώτο double της ιστορίας του κάτι το οποίο θα αποτελεί σημείο τομής για τις μετέπειτα πορείες.
Αρχικά μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό πως η ομάδα της Θεσσαλονίκης φέτος ανέδειξε ένα σύνολο γεμάτο με εμπειρία και πληρότητα διότι οι λύσεις που υπήρχαν μετά από πολλά χρόνια ήταν αρκετές έτσι ώστε ακόμα και κάποιες μεγάλες απουσίες παιχτών με κομβικό ρόλο στην λειτουργία της ομάδας και του τρόπου παιχνιδιού όπως λόγου χάρη του αρχηγού(Αντελίνο Αντρέ Βιεϊρίνια) και του play maker (Μαουρίσιο Ζοσέ ντα Σιλβέιρα Ζούνιορ) να μην φανούν, κάτι το οποίο εξακριβώθηκε στον τελικό κυπέλλου εκεί όπου με σχετική άνεση ο Π.Α.Ο.Κ δεν δυσκολεύτηκε να βρει ρυθμό ούτε να χάσει την ψυχραιμία του επιβάλλοντας τους δικούς του κανόνες και παίρνοντας την νίκη με πολύ προσεκτικό τρόπο δίχως να μπει σε δύσκολα μονοπάτια επικρατώντας 1-0 της Α.Ε.Κ(σε ένα άδειο και ήσυχο Ο.Α.Κ.Α) στον τρίτο συνεχόμενο τελικό που αναμετριούνται οι 2 δικέφαλοι . Ωστόσο όλα αυτά δεν θα γίνονταν αν δεν βρισκόταν στο τιμόνι της ομάδας ο πολύπειρος και πάντα σωστά διαβασμένος ρουμάνος προπονητής Ραζβάν Λουτσέσκου, ο οποίος αναδείχτηκε και καλύτερος προπονητής της χρονιάς ως πηγή αναγνωρισιμότητας για το σπουδαίο ρόλο που επιτελεί αυτά τα 2 χρόνια στον σύλλογο προσφέροντας χαρές και πάθος μέσα από κάθε τρόπο, αποδεικνύοντας πως όλα είναι πιθανά αρκεί να δουλέψεις σκληρά και να το πιστέψεις . Ο τρόπος με τον οποίο κάθε φορά στήνει την ομάδα κάνοντας τις αδυναμίες της να φαίνονται ως πλεονεκτήματα είναι τουλάχιστον μαγικός ενώ οι έξυπνες κινήσεις στα κατάλληλα χρονικά σημεία του παιχνιδιού είναι ακόμα ένα στοιχείο που τον χαρακτηρίζει. Όλες αυτές οι παραπάνω ιδιότητες τον κάνουν ότι είναι σήμερα για τον σύλλογο, δηλαδή ένας “μάγος” που έφτασε στην γη της επαγγελίας φέρνοντας χαρά και φιλοδοξίες για ακόμα μεγαλύτερα πράγματα. Έπειτα το βασικότερο θέμα αποτελεί το αήττητο πρωτάθλημα του Π.Α.Ο.Κ ,πραγματοποιώντας την καλύτερη πορεία που έχει κάνει ποτέ ομάδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχοντας 26 νίκες και 4 μόνο ισοπαλίες δίχως να δεχτεί ούτε μια ήττα(ενώ την ίδια μέρα που το επέτυχε αυτό ο ΠΑΟΚ έγινε η μόνη ευρωπαϊκή ομάδα για την σεζόν 2018-19 χωρίς ήττα στο πρωτάθλημα, ανάμεσα σε 54 εθνικά πρωταθλήματα στην Ευρώπη) ξεπερνώντας με αυτόν τον τρόπο τον Παναθηναϊκό του 1963-1964 , ο οποίος μέχρι τώρα ήταν ο μοναδικός σύλλογος που μετρούσε αυτό το ασύλληπτο ρεκόρ με 24 νίκες και 6 ισοπαλίες. Ωστόσο για να καταλάβουμε πόσο σημαντικό και συγχρόνως δύσκολο ήταν θα πρέπει να δούμε τον τρόπο όπου επιτεύχθηκε διότι ο δρόμος για αυτό το επίτευγμα μόνο εύκολος δεν ήταν, άποψη που δεν μπορεί να μην γίνει αποδεκτή από όλους. Και για να μην περιττολογώ ας πάμε στην ουσία του πράγματος, δηλαδή το αγωνιστικό κομμάτι. Η “αρμάδα” του Ραζβάν Λουτσέσκου κατάφερε να ανταποκριθεί σε συνεχόμενους δύσκολους αγώνες μετρώντας νίκες πρωταθλητή και με καρδιά ατσάλινη είτε εντός έδρας είτε εκτός έδρας όπως ήταν η νίκη με ανατροπή μέσα στο Κλεάνθης Βικελίδης απέναντι τον ΑΡΗ(1-2) ή την τεράστια νίκη μέσα στο Γεώργιος Καραϊσκάκης απέναντι αντίστοιχα στον συνδιεκδικητή του τίτλου Ολυμπιακό, ενώ μέσα σε αυτές τις δύσκολες εκτός έδρας νίκες δεν θα μπορούσε να λείψει η επική ανατροπή απέναντι στον Παναιτωλικό σε διάστημα μόλις 5 λεπτών(1-2). Αυτές είναι ορισμένες από τις πολλές εκτός έδρας “αποδράσεις” του δικέφαλου του Βορρά στο φετινό πρωτάθλημα, οι οποίες “αποδράσεις”, πέρα από ψυχολογία του έδωσαν δύναμη για την συνέχεια και φυσικά θάρρος διότι με τέτοιες νίκες χτίζεις χαρακτήρα. Σημαντικές επίσης νίκες τίτλου επέτυχε και στην έδρα του δείχνοντας τόλμη και αποφασιστικότητα για τους στόχους και για το ταβάνι που θέλει να φτάσει μετρώντας νίκες όπως ήταν αυτή με 2-0 απέναντι στην ΑΕΚ, αλλά κυρίως αυτήν με τον Ολυμπιακό (3-1) εκεί όπου για πολλούς ο Π.Α.Ο.Κ καθάρισε το πρωτάθλημα ξεφεύγοντας από τον 2ο με διαφορά 9 πόντων που ασφαλώς θεωρείται ασφαλείας, γεγονός που τον καθιστούσε αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του πολυπόθητου τίτλου και την επίτευξη ενός ονείρου.
Κλείνοντας ευχή όλων είναι ομάδες όπως ο Π.Α.Ο.Κ να δυναμώνουν όλο και παραπάνω με το πέρασμα του χρόνου ανεβάζοντας το επίπεδο της ελληνικής ποδοσφαιρικής κοινότητας αλλά και του υγιούς ανταγωνισμού μέσα στα πλαίσια που πρέπει, ενώ μόνο θετικό στοιχείο για κάθε φίλαθλο που αγαπά αληθινά το άθλημα μπορεί να αποτελέσει όλο αυτό που συνέβη φέτος δίνοντας το έναυσμα σε όλους να ελπίζουν στην επίτευξη των ονείρων τους, ακόμα και αν αυτά καμία φορά φαντάζουν απίθανα. Αυτός είναι και ο λόγος εξάλλου που η πορεία θεωρείται μαγική, ενώ μόνο θριαμβευτική μπορεί να χαρακτηριστεί μια τέτοια χρονιά, όταν συνδυάζεται και με κύπελλο που σημαίνει διπλή επίτευξη στόχων!
ΥΓ1.Μεγάλε Π.Α.Ο.Κ τα καλύτερα έπονται!!
ΥΓ2. Ελπίζω κάποτε στην Ελλάδα να καταλάβουμε πως το ποδόσφαιρο είναι γιορτή και όχι πόλεμος, διότι το να γίνονται οι ομάδες έρμαιο των οπαδών, οτιδήποτε άλλο εκτός από γιορτή δεν μπορεί να θεωρηθεί…
Γράφει ο Νίκος Αποστολίδης 
