27 Απριλίου 2020
naftemporiki.gr
Αθήνα, Απρίλιος 2020
Ο πρωτοφανής κίνδυνος της εξάπλωσης του κορωνοϊού καθιστά απαραίτητη την παραμονή των πολιτών στα σπίτια τους. Πολλοί άνθρωποι είναι εντελώς μόνοι, άλλοι με τα κατοικίδια ή και τις οικογένειες τους (αμφιλεγόμενο ποια κατάσταση είναι προτιμότερη έπειτα από δύο σχεδόν μήνες καραντίνας) πάντως όλοι εξοπλισμένοι με υπομονή για την άφιξη μιας θετικής είδησης, ότι πλησιάζουμε στο τέλος, η ασθένεια καταπολεμάται και μπορούμε επιτέλους να #μηνμένουμεσπίτι. Ωστόσο η υπομονή ολοένα και λιγοστεύει, η ψυχολογία μας καταρρέει και η ρουτίνα μας ως εσώκλειστοι καταντά αβάσταχτο φορτίο.
Και ξαφνικά, ένα φορτηγάκι στους δρόμους της Αθήνας.
Η ιδέα ήταν της Άλκηστις. Για να την πραγματοποιήσει χρειάστηκε την όρεξη και την μοναδική της ενέργεια, τη συνοδεία των αγαπημένων της μουσικών, την υποστήριξη του Δήμου Αθηναίων και της Τεχνόπολης και φυσικά το φορτηγάκι. Η ίδια μάλιστα δήλωσε:
«Η προσφορά στην κοινωνία είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Αφού δεν μπορεί να έρθει ο κόσμος σ’εμένα, βρήκα τον τρόπο να πάω εγώ σ’ αυτόν… συγκίνηση και συναισθήματα μεγατόνων από τα μπαλκόνια, τους δρόμους, τις αυλές και τις ταράτσες. Αγαπώ τον κόσμο, τα μάτια και η ψυχή μου γέμισαν αγάπη, χαμόγελα και δάκρυα. Ναι, το πιο συγκλονιστικό τρίωρο της ζωής μου… Εύχομαι σύντομα να ξαναγυρίσουμε στην κανονικότητά μας…»
Τι όμως συνέβη ακριβώς; Το πρωί του Σαββάτου, η αγαπημένη καλλιτέχνις ξεκίνησε ένα μουσικό ταξίδι στους δρόμους της ανοιξιάτικης Αθήνας ερμηνεύοντας τις μεγαλύτερες επιτυχίες της, αποσκοπώντας να δώσει δύναμη στον κόσμο σε μια στιγμή που την έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ.
Κυριολεκτικά όργωσε την Αθήνα αφού, πέρασε από πάρα πολλές γειτονιές της πόλης, όπως Πετράλωνα, Σεπόλια,Παγκράτι, Κολωνάκι μέχρι και το Μέγαρο Μαξίμου όπου βγήκε ο πρωθυπουργός για να την χαιρετήσει. Οι Αθηναίοι βγήκαν στα μπαλκόνια τους για να χαιρετήσουν την Άλκηστις, να χορέψουν και μα τραγουδήσουν μαζί της και αυτή με τη σειρά της τους πρόσφερε την «νότα αισιοδοξίας» που επιθυμούσε.
cnn.gr
Κυκλοφόρησαν αρκετά βίντεο από αυτήν την πρωτότυπη συναυλία. Από αυτά ξεχώρισα διάφορες στιγμές, όπως μια αξιαγάπητη ηλικιωμένη που στέλνει φιλιά από το μπαλκόνι της στην τραγουδίστρια, αλλά η εικόνα που θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στο μυαλό είναι αυτή των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού των νοσοκομείων «Σωτηρία» και «Ευαγγελισμός» να χειροκροτούν την Άλκηστις, ενώ αυτή τους τραγουδάει ότι «η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα».
Αυτοί οι ήρωες, που πολεμούν στην πρώτη γραμμή τον ιό που ταλαιπωρεί ολόκληρο τον πλανήτη, κάνουν ένα διάλειμμα από την δύσκολη τους πραγματικότητα και μέσα από λίγη μουσική, έστω για λίγο, ηρεμούν, γεμίζουν αισιοδοξία και παίρνουν μια βαθιά ανάσα για να επιστρέψουν στον σκληρό αγώνα τους. Αν με ρωτούσε κανείς αν άξιζε τον κόπο όλη αυτή η πρωτοβουλία θα απαντούσα ναι, σκεπτόμενη μόνο αυτή την ανάσα.
Προφανώς και κριτική υπήρξε για το όλο εγχείρημα, όμως επιλέγω να μην σταθώ σε αυτήν λέγοντας ότι καλό θα ήταν να κοιτάμε την ουσία ορισμένων πραγμάτων, πόσο μάλλον σε τέτοιους καιρούς. Μια συναυλία μπορεί να είναι απλώς μια συναυλία χωρίς πολιτικό πρόσημο ή κερδοσκοπικές προθέσεις. Αυτό μας λέει και ο κιθαρίστας της παρέας, Παντελής Ντζιάλας σε πρόσφατη δήλωση του:
«Είμαι ένας μουσικός, ο οποίος παλεύει να πάρει το επίδομα όπως πολλοί. Επίσης, πολιτικά είμαι αντίθετος με την κυβέρνηση αλλά αυτό που έγινε σήμερα δεν αφορά την πολιτική. Το αντίθετο. Μάλιστα, αυτοί οι άνθρωποι που ασχολούνται με τη μουσική και την τέχνη θα έπρεπε να το καταλάβουν κατευθείαν. Σήμερα μιλούσε η μουσική στη γειτονιά. Αποδείχθηκε ότι η μουσική είναι ασύλληπτο το τι μπορεί να προσφέρει και πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στις ζωές μας και πόσο ανάγκη το είχε ο κόσμος όλο αυτό…»
Ας μείνουμε λοιπόν στη μουσική.
Μπορεί να μην πάμε τώρα σύντομα Χαβάη, ούτε καν στον Άδωνι ή έστω για καφέ, αλλά είμαστε ακόμα ζωντανοί. Στην σκηνή. Όχι εντάξει σταματάω. Να θυμόμαστε αυτό και όλα θα πάνε καλά.
