Έχουμε ακούσει πολλές φορές από χείλη αστυνομικών την φράση «Το περιπολικό δεν είναι ταξί», όταν ένας απλός πολίτης ζητάει απο την αστυνομία την ασφαλή μεταφορά του λίγων χιλιομέτρων. Η ίδια η φράση γίνεται ανέκδοτο όταν αυτός που ζητά βοήθεια είναι διάσημος ή απλώς σημαντικότερος από εμάς. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το περιπολικό μετατρέπεται σε vip ταξί που ανοίγει σειρήνες και φάρους.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα ήρθε με την Δέσποινα Βανδή όπου ένα περιπολικό στη Χαλκιδική την μετέφερε με ασφάλεια στον προορισμό της. Βλέποντας κανείς το περιπολικό να μεταφέρει τη Βανδή θα πίστευε ότι είχε κάποιο σοβαρό ατύχημα και ότι κινδυνεύει η ζωή της. Εν τέλει όμως είχε απλώς σκάσει το λάστιχο του οχήματός της.
Την ίδια στιγμή, ο κόσμος θυμάται τη δολοφονία της Κυριακής Γρίβα από τον πρώην σύντροφό της έξω από το αστυνομικό τμήμα των Αγίων Αναργύρων, τον Απρίλιο του 2024. Η 28χρονη γυναίκα είχε ζητήσει απεγνωσμένα βοήθεια από την αστυνομία για να την μεταφέρουν με ασφάλεια στο σπίτι της, καθώς φοβόταν τον πρώην σύντροφό της. Η απάντηση από το κέντρο της άμεσης δράσης ήταν «Κυρία μου, το περιπολικό δεν είναι ταξί». Λίγα λεπτά αργότερα, δολοφονήθηκε.
Για τους άσημους, η προστασία από την ελληνική αστυνομία είναι πολυτέλεια. Η αστυνομία προτιμά να κάνει επιδείξεις στη ΔΕΘ, δείχνοντας πόσο ικανοί και προετοιμασμένοι είναι οι Έλληνες αστυνομικοί, παρά να ασχολείται σε πραγματικό βαθμό με την προστασία του πολίτη. Με λίγα λόγια, η αστυνομία λειτουργεί με βάση την αναγνωρισιμότητα. Όπου υπάρχουν κάμερες δεν χάνει ευκαιρία να αναδείξει την ικανότητά της. Όπου δεν υπάρχουν κάμερες αργεί η ανταπόκριση διότι απ’ ότι φαίνεται υπάρχει ‘γραφειοκρατία’.
Από τη Χαλκιδική μέχρι τα Βορίζια, το ίδιο μοτίβο. Η ελληνική αστυνομία που θεωρητικά υπάρχει για να προλαμβάνει, απλώς παρακολουθεί. Κάτοικοι απο τα Βορίζια επανειλημμένα ενημέρωναν την αστυνομία ότι πρόκειται να χυθεί αίμα, όμως είτε δεν σήκωναν τα τηλέφωνα, είτε απλά αδιαφορούσαν.
Προφανώς όμως μετά τη στιγμή που έφτασαν όλες οι κάμερες στο χωριό της Κρήτης, η αστυνομία αποφάσισε τότε να ενεργήσει, προσπαθώντας για μία ακόμη φορά να πείσει τους πολίτες πόσο ικανά και πόσο καλά εκπαιδευμένα στελέχη έχει. Παράλληλα, η ένωση αστυνομικών υπαλλήλων κατήγγειλε ότι υπάρχει «έντονη και επικίνδυνη υποστελέχωση». Πώς όμως υπάρχει υποστελέχωση στην αστυνομία όταν η Ελλάδα έχει τους περισσότερους αστυνομικούς ανά κάτοικο στην Ευρωπαϊκή Ένωση (λιγότερους μόνο από την Κύπρο), είναι ένα ερώτημα που μόνο η ΕΛ.ΑΣ φαίνεται να μπορεί να απαντήσει.
Αυτή η κατάσταση δεν διορθώνεται με λόγια και επιδείξεις. Χρειάζεται ουσιαστική αναδιοργάνωση. Πρώτα απ’ όλα, είναι αναγκαίο να αποδίδονται οι ευθύνες σε όσους δεν είναι ικανοί να προστατεύσουν τον πολίτη. Η αξιολόγηση και η συνεχής εκπαίδευση είναι απαραίτητη για μία αξιόπιστη αστυνομία. Δεν αρκεί όμως αυτό. Πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια στην ΕΛ.ΑΣ. και να λαμβάνουν την ευθύνη όποτε αυτό είναι αναγκαίο, αντί να κρύβονται πίσω από ΕΔΕ που καταλήγουν στο τίποτα.
Το περιπολικό θα πρέπει να είναι ταξί, για όλους, όταν κινδυνεύει η ανθρώπινη ζωή. Η προστασία του πολίτη δεν πρέπει να θεωρείται πολυτέλεια, αντιθέτως είναι χρέος της ΕΛ.ΑΣ. να προστατεύει τους πολίτες πάντοτε και όχι μόνο όταν υπάρχουν κάμερες.
