29 Ιουνίου 2019
To Little Nightmares είναι η επιτομή ενός παιδικού εφιάλτη. Όπως οι εφιάλτες στα όνειρα των ανθρώπων δεν βγάζουν και πολύ νόημα έτσι και το Little Nightmares δεν έχει βγάζει πλήρες νόημα.
Στο παιχνίδι χειρίζεστε ένα μικρο κοριτσάκι την Six, η οποία είναι παγιδευμένη μέσα στο ”The Maw” έχοντας ως μοναδικό εργαλείο έναν μικρό αναπτήρα για να την βοηθήσει να φωτίσει τον δρόμο προς την διαφυγή. Το πρώτο που θα παρατηρήσετε μόλις μπείτε στο παιχνίδι είναι το φοβερό art direction και την κλίμακα της Six σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο. Επειδή δεν θέλω να κάνω spoilers και γιατί το παιχνίδι είναι σχετικά μικρό, το μόνο που θα πω είναι πως όσο προχωράτε το παιχνίδι, η αγωνιά και τα συναισθάματα κορυφώνονται. H Tarsier Studios έχει κάνει φοβερή δουλειά στις λεπτομέρειες του παιχνιδιού όπως οι διαφορετικοί ήχοι των παπουτσιών ανάλογα με το υλικό του πατώματος.
Ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι πάρα πολύ μινιμαλιστικός , κάνεις μόνο άλματα και αλληλεπιδράς με τα αντικείμενα γύρο σου. Η αλληλεπίδραση με τα αντικείμενα είναι κυρίως κράτημα σε μοχλούς πόρτας και μάζεμα ή πέταμα άλλων αντικειμένων. Το παιχνίδι δεν σου δίνει κάποιο tutorial ώστε να καταλάβεις και να εξασκηθείς με τους χειρισμούς αλλά σε βάζει να τους μάθεις μόνος σου. Η έλλειψη tutorial μπορεί να θεωρηθεί και θετικό και αρνητικό. Συγκεκριμένα, εμένα σαν παίκτη δεν με πείραξε πολύ, γιατί μου αρέσει να εξερευνώ μόνος μου τα παιχνίδια, ωστόσο για κάποιους μπορεί να είναι εκνευριστικό γιατί έχουν συνηθίσει στο να τους δίνονται οι χειρισμοί στα χέρια. Το μόνο που με πείραξε σε σχέση με τους χειρισμούς είναι ότι μερικές φόρες που πρέπει να ρίξεις αντικείμενα σε κουμπιά ώστε να ανοίξουν πόρτες, τα κουμπιά είναι αρκετά πιο ψηλά από την Six και δεν ξέρεις πόσο μακριά και ψηλά μπορεί να τα πετάξει. Πολλές φορές έκατσα και έψαχνα τα δωμάτια για να δω πως θα φύγω ενώ είχα ήδη δοκιμάσει να ρίξω αντικείμενα στο κουμπί και δεν έπιανε. Οι Developers πιστεύω θα έπρεπε να δώσουν κάποιο μικρο hint σε σημεία που ο παίχτης δεν έχει καταλάβει ή δεν έχει ανακαλύψει κάποιον μηχανισμό. Εν πάσει περιπτώσει και αυτό είναι μέρος της εμπειρίας.
To παιχνίδι βασίζεται πάνω σε τρεις άξονες Puzzle, Platformer και Horror. Η Puzzle πλευρά του παιχνιδιού έχει αποδοθεί πάρα πολύ καλά, οι περισσότεροι γρίφοι είναι μέτριας δυσκολίας με πάρα πολύ έξυπνες και εντυπωσιακές λύσεις .Όταν καταφέρεις και βρεις τι πρέπει να κάνεις έχεις δεύτερες σκέψεις γιατί αναρωτιέσαι: “λες να γίνεται” και τις περισσότερες φόρες αυτή η αλλόκοτη λύση είναι και η σωστή. Αισθάνεσαι αρκετή ικανοποίηση με την ολοκλήρωση μιας περιοχής και προχωρώντας παρακάτω έχεις μια περηφάνια μέχρι να δεις τι σε περιμένει στη συνέχεια και το παιχνίδι γκρεμίζει απότομα αυτό το συναίσθημα.
Η Platformer μεριά είναι εκεί που το παιχνίδι χωλαίνει λίγο. Τα μακρινά άλματα πολλές φορές θέλουν παραπάνω από μία προσπάθειες για να τα επιτύχεις διότι την πρώτη φορά δεν καταλαβαίνεις την απόσταση μεταξύ των πλατφορμών. Ωστόσο υπάρχουν και φορές που το platforming σου δημιουργεί άγχος για το αν θα τα καταφέρεις γιατί έχουν κάνει τρομερή δουλειά στο να σε κάνουν να ενδιαφερθείς για το τι θα πάθει η Six.
Όσον αφορά το Horror στοιχείο του παιχνιδιού μπορώ να πω πως αυτό είναι το δυνατότερο κομμάτι όλου του παιχνιδιού. Η αίσθηση του τρόμου και της αγωνίας κυριαρχεί καθόλη την διάρκεια του παιχνιδιού. Οι developers δεν έχουν μπει στο τρυπάκι του φτηνού τρόμου, του απλού αποτόμου jumpscare όπως πολλά παιχνίδια της εποχής αλλά βασίζονται στην ατμόσφαιρα που προσφέρει ο ήχος και στις ιδιαίτερες περιοχές. Το παιχνίδι σου προκαλεί μια ψευδαίσθηση και σε κάνει να αισθάνεσαι πολύ άβολα μέσα στο ”Maw”.
Ο οπτικός τομέας και το art style του παιχνιδιού είναι πάρα πολύ ιδιαίτερα. Η Six σε σχέση με τα τριγύρω περιβάλλοντα φαίνεται πολύ μικροσκοπική σε σημείο που όλα μοιάζουν πελώρια με αποτέλεσμα να δημιουργείται στον παίχτη η περιέργεια για να τα εξερευνήσει και ανακαλύψει όλες τις λεπτομέρειες του παιχνιδιού. Πολλές φορές θα αισθάνεστε πως χάνεστε σε έναν λαβύρινθο ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι και πολλές οι περιοχές εξερεύνησης (η τεράστια κλίμακα του σου δίνει αυτήν την εντύπωση). Κατά την διάρκεια της περιπέτειάς σας θα ανακαλύψετε πολλά μυστικά και collectibles τα οποία δίνουν περισσότερο νόημα στην εξερεύνηση. Οι εχθροί που θα συναντήσετε μέσα στο παιχνίδι είναι λίγοι, καλοί και πάρα πολύ φρικιαστικοί. Ο καθένας από αυτούς έχει λόγο ύπαρξης και διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη διαμόρφωση της ολοκληρωμένης ιστορίας. Για να ανακαλύψεις όλη την ιστορία πρέπει να ψάξεις προσεκτικά και να δημιουργήσεις θεωρίες στο κεφάλι σου, γιατί η ιστορία του παιχνιδιού δεν είναι καθόλου καθαρή.
Όπως λέει και ο τίτλος του παιχνιδιού, ο εφιάλτης είναι μικρός. Το παιχνίδι κρατάει περίπου 3-4 ώρες, ενώ αν θέλετε να ασχοληθείτε και με τα collectibles φτάνει μέχρι και τις 6 ώρες που πολλούς μπορεί να μην τους αρέσει. Εγώ είμαι της φιλοσοφίας του αν ένα παιχνίδι είναι κάλο και ποιοτικό δεν παίζει ρόλο η διάρκεια του όσο κι αν κοστίζει και το Little Nightmares είναι το ιδανικό παράδειγμα τέτοιου παιχνιδιού. Όσοι θέλουν να ασχοληθούν λίγο περισσότερο με το παιχνίδι και θέλουν να δουν την φρικιαστική ιστορία να εξελίσσεται ακόμα περισσότερο πρέπει να δουν και τι έχει να προσφέρει το DLC Little Nightmares Secrets of the Maw.
Συμπερασματικά, το Little Nightmares είναι ένα ιδιαίτερο παιχνίδι που δεν σου δίνει έτοιμες τις πληροφορίες ούτε του χειρισμού ούτε της ιστορίας και βάζει το παίκτη να τα ανακαλύψει όλα μόνος του. Το βασικό χαρακτηριστικό του παιχνιδιού είναι η ατμόσφαιρα του σε συνδυασμό με τους έξυπνους γρίφους, τα οποία σου δίνουν την αίσθηση ότι ζεις μια φρικαλέα εμπειρία. Το Little Nightmares είναι από τα παιχνίδια που κρατά ακόμη δυνατή την Indie κοινότητα και κάνει όλο και περισσότερο κόσμο να ασχοληθεί με αυτά.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 8,8/10
Γράφει ο Νίκος Αποστολίδης
