8 Μαρτίου. Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας. Μία μέρα όχι μόνο γιορτής αλλά και μέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος των γυναικών στην προσπάθεια διεκδίκησης ίσης αντιμετώπισης απέναντι στους άντρες σε ζητήματα όπως η ισότητα των φύλων, τα φυλετικά δικαιώματα αλλά και η βία-κακοποίηση των γυναικών. Πρόκειται για μία ημέρα-ορόσημο που τιμά όλες εκείνες τις θυσίες και τα επιτεύγματα των γυναικών όλου του κόσμου.
Μικρή ιστορική αναδρομή
Θεσπίστηκε και αναγνωρίστηκε επίσημα σαν ημέρα το 1977 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, προκειμένου να αναδείξει τα γυναικεία προβλήματα και δικαιώματα. Η συγκεκριμένη χρονολογία όμως δεν αποτελεί αφετηρία. Πρωτογιορτάστηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ ως ανάμνηση μίας μεγάλης διαμαρτυρίας που διοργανώθηκε από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στην Νέα Υόρκη με κεντρικό αίτημα τις καλύτερες εργασιακές συνθήκες. Ωστόσο, αν και ο προηγούμενος ισχυρισμός καταρρίπτεται από ερευνητές, η ουσία της ισότητας μεταξύ των δύο φύλων παραμένει. (πηγή: sansimera.gr)
Με αφορμή τηνσυγκεκριμένη ημέρα γυναίκες από διάφορα κράτη απαίτησαν να έχουν δικαίωμα ψήφου, κάτι το οποίο επιτεύχθηκε για πρώτη φορά το 1893 στη βρετανική αποικία της Νέας Ζηλανδίας, ανοίγοντας ουσιαστικά τον δρόμο στον αγώνα για τη γυναικεία απελευθέρωση. (Πηγή: iefimerida.gr)
Τι σημαίνει σήμερα;
Τη σήμερον ημέρα, η ίση αντιμετώπιση των γυναικών απέναντι στους άνδρες μπορεί να θεωρείται αυτονόητη από κάποιους αλλά καθημερινά περιστατικά αποδεικνύουν το αντίθετο. Οφείλουμε να συλλογιστούμε ότι μόλις το 2011 οι γυναίκες της Σαουδικής Αραβίας απέκτησαν δικαίωμα ψήφου ενώ το 2018 τους αναγνωρίστηκε το δικαίωμα να οδηγούν, αποφάσεις που θεωρήθηκαν ιδιαίτερα ριζοσπαστικές για τη Μέση Ανατολή, όπου ο ισλαμικός φονταμενταλισμός κυριαρχεί και δεν υποστηρίζει την ισότητα μεταξύ των φύλων.
Ωστόσο τα γυναικεία δικαιώματα δοκιμάζονται καθημερινά και στον δυτικό κόσμο. Θα λέγαμε καλύτερα ότι η ισότητα έχει κατακτηθεί περισσότερο τυπικά παρά ουσιαστικά. Μιλώντας δε για την χώρα μας, ο Ευρωπαικός δείκτης Ισότητας Φύλων κατέδειξε την Ελλάδα, το 2021, στην τελευταία θέση μεταξύ των 27 κρατών και αυτό μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι.
Γυναικοκτονίες, βιασμοί, κακοποιήσεις γυναικών, οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, ελλιπές νομικό πλαίσιο σε περιπτώσεις εγκυμοσύνης εργαζόμενων γυναικών καθώς και απόψεις που επιτάσσουν την γυναίκα να είναι υπάκουη και να δέχεται παθητικά οποιαδήποτε απαίτηση της κοινωνίας, είναι κάποια από τα γεγονότα που θα έπρεπε να έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί αλλά μέχρι σήμερα ορίζουν την κοινωνία μας και υπενθυμίζουν ότι ο αγώνας των γυναικών είναι ένας αγώνας εφ’ορου ζωής.
Η σημερινή μέρα έχει να κάνει με όλα εκείνα τα ζητήματα που καθημερινά γυρνάμε την πλάτη μας. Έρχεται να μας θυμίσει ότι οι έμφυλες διακρίσεις είναι ακόμα εδώ και εντοπίζονται σε κάθε πτυχή της ζωής της γυναίκας και της καθημερινότητας της. Υφίστανται διακρίσεις στον χώρο εργασίας, στα σεξιστικά σχόλια και τις παραβιαστικές συμπεριφορές, στην υποτίμηση της ιδέας ότι μία γυναίκα μπορεί να πετύχει χωρίς να εξαρτάται από τρίτους, στο φαινόμενο του victim blaming και τη θυματοποίηση του θύτη στις υποθέσεις έμφυλης βίας και των γυναικοκτονιών που ολοένα και αυξάνονται.
Όλα τα παραπάνω υποδεικνύουν ότι η γυναίκα μέχρι και σήμερα αντιμετωπίζεται ως «αντικείμενο», ως «ιδιοκτησία» του άντρα. Η σημερινή μέρα λοιπόν έρχεται να μας θυμίσει ότι οι ρίζες και τα αγκάθια της πατριαρχικής κοινωνίας είναι ακόμα εδώ, ακόμα καταπιέζουν και «δολοφονούν» τις ελευθερίες των γυναικών (μπορείτε να τσεκάρετε την δημοσίευση της σελίδας Φylis AUTh με αφορμή την σημερινή μέρα).
Συμπέρασμα
Η συγκεκριμένη μέρα λοιπόν είναι μία υπενθύμιση ότι οι γυναίκες οφείλουν τον σεβασμό που αξίζει κάθε άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο. Είναι αφιερωμένη σε όλες τις γυναίκες του κόσμου που τραβάνε τον δικό τους καθημερινό Γολγοθά απέναντι στις ανισότητες μιας πατριαρχικής κοινωνίας.
Η σημερινή μέρα οφείλει να μας θυμίζει ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε καθημερινά μέχρι το σημείο που καμία γυναίκα δεν θα φοβάται να κυκλοφορήσει μόνη της, δεν θα δέχεται διακρίσεις και συμπεριφορές που καταπατούν τα δικαιώματα της, δεν θα δολοφονείται ή κακοποιείται επειδή ήταν γυναίκα. Και μέχρι να επιτευχθεί αυτό, η 8η Μαρτίου θα έρχεται να μας θυμίζει ότι οι γυναίκες όχι μόνο δεν είναι το αδύναμο φύλο, αλλά δίνουν ζωή στις κοινωνίες μας.
