Οι πανελλήνιες εξετάσεις, καλώς ή κακώς, είναι ο μόνος τρόπος για να κατορθώσει κανείς να εισαχθεί σε κάποιο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο κι αυτό είναι ολίγον τι λυπηρό. Ωστόσο, πέρα από όλες τις αρνητικές επιπτώσεις που προκαλεί αυτή η διαδικασία στους εμπλεκόμενους, τους «μαθαίνει» μεγάλα μαθήματα. Μερικά από τα οποία έμαθε η γενιά μου γενικά και ο κύκλος μου ειδικά είναι τα παρακάτω:
- Όλα είναι μία μάχη όπως και αυτές και για την κερδίσεις και να τις νικήσεις χρειάζεται να θυσιάσεις πολλά. Εγώ θα στερηθώ τον ύπνο μου, εσύ τις απογευματινές σου βόλτες και ο φίλος μας το μεταμεσονύκτιο clubbing, αλλά έτσι είναι τα πράγματα, πιο ρεαλιστικά δεν γίνεται να στα αναφέρω. Κάπου εδώ κατανοείς πως αρχίζει να αποκτά νόημα η αρχαιοελληνική φράση «Αγαθά κόποις κτώνται».
- Ό,τι και να γίνει, παραμένεις αφοσιωμένος και προσηλωμένος στον στόχο σου. Είτε βρέξει, είτε χιονίσει ή έχει λιακάδα ή έχει χτυπήσει την ανθρωπότητα ένας καταστροφικός ή στην περίπτωση που όλα βαίνουν καλώς, εσύ διαβάζεις. Δεν σε ενδιαφέρει τίποτα άλλο, απολύτως τίποτα πέρα από το να πας προετοιμασμένος και να γράψεις καλά.
- Δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τις εξετάσεις που έχεις ξανά δώσει στο παρελθόν, έχει κατασκευαστεί ένας τεράστιος ντόρος γύρω από το όνομα τους και δεν θα έπρεπε, γιατί ανήκουν στην εξαίρεση της κατηγορίας όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά.
- Είναι πολύ σημαντικό να έχεις καλή διάθεση. Εάν πας με τα μούτρα κατεβασμένα ως το πάτωμα ή τρώγοντας τα νύχια σου, γιατί δεν έμαθες να διαχειρίζεσαι και εξαρτάσαι πολύ από το άγχος σου ακόμη, είναι σίγουρο πως το μυαλό σου δεν θα μπορέσει να σε βοηθήσει όσο περισσότερο μπορεί το έρμο, επειδή όσο και να το θέλει, η στάση που διατηρείς το εκφοβίζει.
Εν κατακλείδι, οι πανελλήνιες είναι σημαντικές σίγουρα, αλλά δεν πρόκειται και για το τέλος του κόσμου. Κλισέ, αλλά ταιριάζει γάντι! Για αυτό λοιπόν, δείτε τες ζεστά, μάθετε τον εαυτό σας και όλα θα πάνε όπως πρέπει να πάνε!
