Η Κυριακή της 23ης Οκτωβρίου 2022, αποτέλεσε την πρώτη αγωνιστική Κυριακή για το ελληνικό ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο της χώρας, την φετινή σεζόν 2022-2023. Ημέρα ανακούφισης και επαναφοράς χαμόγελων για χιλιάδες ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές, προπονητές και επιτελεία, στους οποίους έστω και καθυστερημένα, δίνεται η δυνατότητα να συνεχίσουν το χόμπι τους παίζοντας ποδόσφαιρο. Πώς φτάσαμε όμως εδώ και γιατί η ημερομηνία έναρξης των πρωταθλημάτων θέτει σε κίνδυνο μία ολόκληρη αγωνιστική χρονιά;
Πριν από περίπου ένα μήνα και συγκεκριμένα στις 30 Σεπτεμβρίου, η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία σε Γενική της Συνέλευση αποφάσισε τη διακοπή (και όχι την αναστολή!) όλων των ποδοσφαιρικών ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων της χώρας. Έπειτα από πολυήμερες διαβουλεύσεις και φυσικά αδυναμία φορέων και αρμοδίων για εύρεση λύσης, η Ομοσπονδία έκρινε ότι η τελευταία μέρα του Σεπτεμβρίου ήταν μία κατάλληλη χρονική συγκυρία για να οδηγηθεί σε μία πρωτοφανή απόφαση. Τα προβλήματα με τα Μητρώα πολλών σωματείων, τόσο με την εξασφάλισή τους όσο και με την ορθότητα των απαραίτητων δικαιολογητικών αναμφίβολα αποτελούν ένα διαρκώς διογκωμένο ζήτημα λόγω και των οικονομικών δυσκολιών της εποχής που ζούμε. Στη σχετική ψηφοφορία λοιπόν, 57 σωματεία τάχθηκαν υπέρ της διακοπής, 4 κατά και 4 ψήφισαν λευκό.
Η απόφαση έμεινε ως έχει, μέχρι την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου, όταν και η ΕΠΟ έπειτα από βαρύτατες πιέσεις που δέχθηκε από την ελληνική πολιτεία, ανακοίνωσε την επανέναρξη των πρωταθλημάτων, χωρίς να έχει διορθωθεί πλήρως (καθόλου θα έλεγε κάποιος κακοπροαίρετος), το ζήτημα με τη νομιμότητα των Μητρώων των σωματείων. Ουσιαστικά, δημιουργήθηκε μία τρύπα, η οποία δεν μπαλώθηκε ποτέ και απλά καθυστέρησε την όλη διεξαγωγή των αγώνων. Τα περισσότερα παράνομα σωματεία, τα οποία είτε υιοθέτησαν αδικαιολόγητα μητρώα, είτε προχώρησαν σε παράνομες συμπτύξεις, ή αδυνατούσαν να προσκομίσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά, πιθανότητα εξαιρέθηκαν και έβαλαν τα προβλήματα προσωρινά κάτω από το χαλάκι. Ο Υφυπουργός Αθλητισμού, Λευτέρης Αυγενάκης απέτυχε ακόμα μία φορά να έρθει σε συνεννόηση με την Ε.Π.Ο. και γύρισε την πλάτη του στην άμεση επίλυση ενός καίριου ζητήματος. Η πρώτη σκέψη λοιπόν που έρχεται στο μυαλό είναι, ότι δεν νοείται μία ανεπτυγμένη χώρα με (υποτίθεται) δομημένες αθλητικές υποδομές, να μην διαθέτει ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο μήνα Οκτώβριο.
Το λάθος έγινε, οι συνέπειες αυτού;
Ας πούμε ότι το λάθος έγινε, ξεπεράστηκε και από την στιγμή που δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά για να διορθώσουμε την κατάσταση, επόμενο βήμα είναι να κοιτάξουμε την επόμενη μέρα. Αυτή λοιπόν, προβλέπει μία αθλητική ερασιτεχνική ομάδα η οποία ξεκίνησε προετοιμασία στα μέσα Αυγούστου και παίζει το πρώτο της επίσημο ματς, το προτελευταίο σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου. Προβλέπει έναν αθλητή που έχει κάνει προετοιμασία δύο μήνες νωρίτερα, να βρει τρόπο να προετοιμάσει το σώμα του αλλά και την πνευματική του διάθεση, έτσι ώστε να εμφανιστεί έτοιμος για τις απαιτητικές αγωνιστικές υποχρεώσεις μίας ερασιτεχνικής κατηγορίας.
Ας υποθέσουμε, ότι η διάθεση και η συμπεριφορά των ανθρώπων αυτών που ασχολούνται με τα ερασιτεχνικά και αναμφίβολα αγαπάνε ανιδιοτελώς το ποδόσφαιρο μένει ακέραια. Ας υποθέσουμε, ότι τα σωματεία βρίσκουν τρόπο και εμφανίζονται πλήρη στις αναμετρήσεις τους και ότι ο εξοπλισμός τους είναι επαρκής. Ας υποθέσουμε με δριμεία αισιοδοξία ότι τα σωματεία δεν έχουν διαλυθεί ή ακόμα χειρότερα υπερχρεωθεί. Έχοντας τις σχεδόν ουτοπικές αυτές υποθέσεις στο μυαλό μας, πως γίνεται να πιστεύουμε ότι η αυτή η αγωνιστική χρονιά θα κυλήσει με ασφάλεια; Δυσμενείς συνθήκες που έγιναν χειρότερες, άθλιες αθλητικές εγκαταστάσεις που παραμελήθηκαν περισσότερο, καθολική απουσία αθλιατρικών παροχών και συμβούλων ενδυνάμωσης, για ένα σύνολο ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών που κινδυνεύουν από τραυματισμούς και φθορά των σωμάτων τους. Αποκλειστική υπεύθυνη για όλα αυτά: η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.
Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο είναι ιδιαίτερα απαιτητικό. Είναι ένα παιχνίδι με πολύ πιο άγρια μορφή από αυτήν που φαίνεται στη βιτρίνα του γυαλιού της τηλεόρασης και του κινητού. Γήπεδα που μοιάζουν πιο πολύ σε χωράφια, παρά σε αγωνιστικού χώρους, εξοπλισμό κατώτατου επιπέδου και έλλειψη ποδοσφαιρικής ποιότητας που οδηγεί σε αφύσικες και επικίνδυνες επαφές. Σε ένα τοπικό γήπεδο, δεν υπάρχει προστασία ούτε από τον διαιτητή, ούτε από τον γιατρό του γηπέδου, πόσο μάλλον από την κερκίδα και τον πάγκο. Σκληρό παιχνίδι για υψηλές αντοχές και νικητές αυτούς που μπορούν να διατηρήσουν την ψυχραιμία αλλά και την ψυχρότητά τους. Σε ένα τέτοιο παιχνίδι λοιπόν, η ΕΠΟ αποφάσισε να προσθέσει τη δίμηνη και στα δικά μου μάτια, τρομερά βλαβερή αυτή διακοπή.
Φυσικά, δεν συζητήθηκε ουδέποτε η παρουσία ανθρώπων στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο που ενδεχομένως να τρέφονται και να ζουν από αυτό. Με λίγα λόγια, τέθηκαν σε αναστολή εργαζόμενοι, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή πρόνοια για την αποκατάστασή τους και επιπλέον απαιτείται η άμεση επανένταξη τους στα γήπεδα και τις προπονήσεις. Οι άνθρωποι αυτοί, θεωρείται δεδομένο ότι δεν εγκατέλειψαν τον χώρο και ότι τα σωματεία τους κατάφεραν επιτυχώς να τους συντηρήσουν για δύο ολόκληρους μήνες. Το ζήτημα δεν είναι γραφειοκρατικό όπως θέλει η Ε.Π.Ο. να πιστεύει ο κόσμος. Είναι ζήτημα νοοτροπίας και παντελούς αδυναμίας επίλυσης ακόμα και του παραμικρού προβλήματος. Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο έμεινε απροστάτευτο και αναδείχθηκαν με τον πλέον άσχημο τρόπο όλες οι αδυναμίες και οι παθογένειές του.
Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο μίας χώρας και ιδιαίτερα της Ελλάδας, είναι πολύ σημαντικό για τον κόσμο της και τα (κατώτερα) κοινωνικά στρώματα. Η μπάλα, όπως λέμε λαϊκά, είναι το νούμερο ένα σπορ στον πλανήτη και μία μορφή άσκησης που απασχολεί χιλιάδες Έλληνες καθημερινά. Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο είναι αγνό, είναι προσιτό, είναι κομμάτι της ρουτίνας και της τυπικής εβδομάδας μίας παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας. Η χώρα μας κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης το 2004, μία επιτυχία που δεν εκμεταλλεύτηκε ποτέ επαρκώς, αλλά ταυτόχρονα μία διάκριση που ενέτεινε τη σημασία και την αξία του ποδοσφαίρου από τα μικρότερα μέχρι τα μεγαλύτερα σαλόνια.
Κανείς δεν μπορεί να στερήσει από το παιδί σου ή και από εσένα τον ίδιο, το τοπικό στο οποίο μεγάλωσες, ανδρώθηκες, κοινωνικοποιήθηκες, αγάπησες τον αθλητισμό και το σωματείο της γειτονιάς σου. Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο με όλα τα καλά του και στραβά του, αποτελεί μία μορφή υγείας, ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων και μία αγνή πηγή διασκέδασης, ψυχαγωγίας και ενασχόλησης με κάτι κοινό-συλλογικό. Καλή επιτυχία σε όλα τα ερασιτεχνικά ποδοσφαιρικά σωματεία της χώρας και μακάρι να γίνει μία όμορφη αγωνιστική σεζόν, όπως αξίζει στον καθένα ενασχολούμενο.
