Τα Μαύρα Πρόβατα είναι η θεατρική ομάδα που θέλεις να γνωρίσεις

Μερικές φορές, τα γεγονότα συνδυάζονται με τέτοιο τρόπο που μοιάζουν σχεδόν προγραμματισμένα. Έτσι συνέβη και με τη γνωριμία μου με τα «Μαύρα Πρόβατα»,  τη θεατρική ομάδα που γνώρισα μέσω της παράστασης «Από τα κόκ(κ)αλα βγαλμένες». Μια γνωριμία κατά τη διάρκεια της θητείας και η συγκυρία του ταξιδιού μου στη Θεσσαλονίκη την ημέρα της πρεμιέρας έμοιαζε σχεδόν σημαδιακή. Έτσι, βρέθηκα στο Novan Studio, στην Ολύμπου 5, έτοιμος να ζήσω μια θεατρική εμπειρία διαφορετική από κάθε άλλη. Όπως μας λέει άλλωστε και ο Θανάσης Σφέτσος, εκ των βασικών μελών των Μαύρων Προβάτων:

«Είναι κάτι που στο σύνολο του δεν έχεις ξαναδεί. Μία κυρία χθες ήρθε στην παράσταση και μας είπε ότι έχει δει πάρα πολύ θέατρο στη ζωή της, ωστόσο εμείς λέμε κάτι καινούριο».

Πρόκειται λοιπόν για τα Μαύρα Πρόβατα. Μία θεατρική ομάδα που ζει και αναπνέει στη Θεσσαλονίκη. Είναι λάτρεις της Μαύρης Κωμωδίας και παίζουν μόνο κείμενα που έχουν γράψει οι ίδιοι. Η ομάδα δημιουργήθηκε το 2017 με παρότρυνση του Δημοσθένη Μιχαηλίδη, ο οποίος ένιωθε από μικρή ηλικία την ανάγκη να δημιουργήσει μία τέτοια ομάδα.

«Ήμασταν αρχές λυκείου στο εργαστήρι του θεάτρου Σοφούλη. Κάναμε εκεί πραγματάκια και είχα μία κάψα, μία ιδέα να κάνουμε κάτι. Έτσι ξεκινάνε τα πράγματα. Πάω κάθε φορά στα παιδιά και τους λέω “Έχω μία ιδέα” και κάπως έτσι ξεκινούν όλα. Σιγά σιγά άρχισα να το επικοινωνώ με τα παιδιά που ήταν εκεί και ήμασταν ήδη φίλοι στο εργαστήρι. Μαζεύτηκαν αυτοί που θέλανε και ταιριάζανε με την ιδέα και το θεατρικό που θα κάναμε τότε. Κάναμε πρόβες σε σχολεία και συγκεκριμένα στο σχολείο μου. Στις ώρες του ολοήμερου και γενικά τις ώρες που το σχολείο ήταν ανοιχτό και μας παραχωρούσανε μία αίθουσα».

Μαύρα Πρόβατα
Προσωπικό αρχείο Δημοσθένη Μιχαηλίδη

Το 2018, ανεβάζουν την πρώτη τους παράσταση, “Τα Φρικιά”, στο Θέατρο Σοφούλη, που αποτελεί τον συνδετικό κρίκο των μελών, καθώς είναι το μέρος όπου πραγματοποίησαν τα πρώτα τους βήματα στην υποκριτική. Το κείμενο το έγραψε ο τότε 16χρονος Δημοσθένης Μιχαηλίδης, αποδεικνύοντας από νωρίς τη συγγραφική του ικανότητα.

«Το έχω από πολύ μωρό. Έβαζα τη μάνα μου να γράφει ιστορίες και ιδέες μου. Πάντα είχα την ανάγκη να φτιάχνω κάτι δικό μου, επηρεασμένος από τα όσα βλέπω και ακούω».

Με την πρώτη τους παράσταση ήρθε και το όνομα “Μαύρα Πρόβατα”. Όταν τους ρωτάω τον λόγο που διάλεξαν ένα τέτοιο όνομα ο Θανάσης Σφέτσος, απαντάει:

«Ήμασταν στο 4ο δημοτικό Καλαμαριάς και ψάχναμε ιδέες. Με τον Δημοσθένη θεωρούσαμε τότε ότι εμείς είμαστε διαφορετικοί και όλοι οι άλλοι γύρω μας είναι πρόβατα. Λέγαμε πολύ συχνά αυτή τη λέξη. Κάπως έτσι μας ήρθε. Μέσα στην αίθουσα του δημοτικού αποφασίσαμε να λεγόμαστε Μαύρα Πρόβατα. Και έμεινε».

«Εκεί ένιωσα ότι μπορούμε να πετύχουμε πράγματα κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες»

Προσωπικό αρχείο Δημοσθένη Μιχαηλίδη/Από την παράσταση “Τα Φρικιά”

Για τον Θανάση στα “Φρικιά” σφραγίστηκε η ταυτότητα της ομάδας. Ωστόσο, για τον Δημοσθένη υπήρξε μία μετέπειτα στιγμή που τους καθόρισε.

«Υπήρχε μία φάση μέσα στον covid. Κάναμε μία παράσταση από ένα κείμενο που είχα γράψει το 2019. Λεγόταν “Κόρη Κόκκινη”. Έγινε μία παράσταση τον Σεπτέμβρη του 2021 σε ανοιχτούς χώρους της Θεσσαλονίκης σε σκηνοθεσία Βαλασίας Δόγκα και Αφεντούλας Ροδακοπούλου. Εκεί ένιωσα ότι έχουμε την ανάγκη να κάνουμε κάτι και ότι μπορούμε να πετύχουμε πράγματα κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες. Μάλιστα, προσέλκυσε κόσμο και κυρίως αγνώστους γιατί εμάς αυτό μας ενδιαφέρει. Είναι ωραίο να έρχονται οι φίλοι μας και οι οικογένειες μας αλλά η καλύτερη επιβράβευση είναι όταν έρχεται κόσμος άγνωστος και μας μαθαίνει». 

Η Ιωάννα Σαμψωνίδου ή αλλιώς “Τζο”, το μικρότερο ηλικιακά μέλος της ομάδας και επίσης συγγραφέας της νέας παράστασης, συμφωνεί:

«Εκ των πραγμάτων είναι η Κόρη Κόκκινη. Ήταν η πρώτη φορά που εγώ μπήκα στα Μαύρα Πρόβατα. Είχαμε κάνει 5 παραστάσεις και είχαμε διαγράψει μία διαδρομή από τα ανατολικά της Θεσσαλονίκης προς τα δυτικά. Συνέβη με πολλές αντιξοότητες από το να πετάνε ελικόπτερα πάνω από τα κεφάλια μας μέχρι να παίζουν μουσική στον Λευκό Πύργο. Ήταν σουρεάλ».

Προσωπικό αρχείο Δημοσθένη Μιχαηλίδη/Απ’την παράσταση “Κόρη Κόκκινη”

Τους ρωτάω για το “Απ’τα κόκ(κ)αλα βγαλμένες”, το νέο τους “παιδί” όπως το χαρακτηρίζουν. Μία παράσταση που προβάλλει τις ιστορίες 5 – δολοφονημένων από άντρες – γυναικών που σηκώνονται από τον τάφο τους αποζητώντας εκδίκηση. Πως τους ήρθε η ιδέα; Ο Δημοσθένης όντας και ο πρωτοπλάστης αυτής απαντάει:

«Η ιδέα ήρθε το καλοκαίρι του 2022. Το φαινόμενο με τις γυναικοκτονίες είναι κάτι που συμβαίνει πάρα πολλά χρόνια όμως είναι οι εποχές που το βλέπουμε πιο πολύ και δεν γίνεται να μην επηρεαστείς από αυτό. Οπότε με αυτό το ερέθισμα μου είχε έρθει η σκέψη τι θα γινόταν αν κάποιες από αυτές τις γυναίκες  σηκωθούν από τον τάφο τους και πάνε να πάρουν εκδίκηση. Έμεινε για λίγο στο συρτάρι του μυαλού μου και μετά από 1-2 χρόνια…

(Συνεχίζει η Τζο)

Ήρθε και με βρήκε ο Δημοσθένης. Μου είχε ξαναμιλήσει για αυτή την ιδέα. Τον τίτλο τον είχε σκεφτεί από την πρώτη στιγμή γιατί ήθελε να έχει σχέση με την Ελλάδα και τον Εθνικό Ύμνο. Μου πρότεινε να το γράψουμε μαζί. Όσο καλή αίσθηση του θέματος έχει ο Δημοσθένης και όσο ευαισθητοποιημένος και αν είναι, είχε σημασία να υπάρχει η γυναικεία ματιά σε όλο αυτό. Επομένως, η συγγραφή έγινε από κοινού.

Υπάρχει μία επιρροή από ελληνικές σειρές. Είχαμε πει μάλιστα ότι θα μπορούσε να γίνει μία μίνι σειρά 5 επεισοδίων με την ιστορία της κάθε γυναίκας. Μας ενδιέφερε όταν δημιουργούσαμε τους χαρακτήρες η κάθε γυναίκα να αντιστοιχεί σε μία δεκαετία από το 1970 μέχρι σήμερα. Για να αναδείξουμε και τη διαχρονικότητα του φαινομένου. Θέλαμε οι γυναίκες να είναι διαφορετικές για να δούμε ότι η συνύπαρξη μεταξύ τους έχει πολλά εμπόδια. Στο τέλος όμως, γίνονται κολλητές αγαπιούνται και αποδέχονται η μία την άλλη γιατί αυτό που τους ενώνει είναι πιο δυνατό από αυτό που τους χωρίζει».

«Δεν είναι έργο που επιτίθεται στους άντρες αλλά στην πατριαρχία»

Από αριστερά προς δεξιά – Τζο Σαμψωνίδου, Νατάσα Τσακιρίδου, Λένια Κοκκίνου/Απ’την παράσταση “Απ’τα κόκ(κ)αλα βγαλμένες”

Για την αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων η Τζο επισημαίνει:

«Δεν είναι ένα έργο που επιτίθεται στους άντρες αλλά στην πατριαρχία και αυτή είναι μία δύσκολη ισορροπία γιατί ο κόσμος θίγεται εύκολα. Θέλαμε λοιπόν να το τονίσουμε αυτό, για αυτό και κάποια στιγμή υπάρχει η ατάκα “σημαντικό να μη ξεχάσουμε ότι ηθική αυτουργός όλων αυτών είναι γυναίκα, η Ελλάδα”. Για μένα αυτή η φράση συνοψίζει το έργο».

Στη συνέχεια της συζήτησης, αντιλήφθηκα ότι αυτό που ενώνει τα τρία παιδιά είναι η Λένα Πετροπούλου, δασκάλα τους στο εργαστήρι του θεάτρου Σοφούλη. Τα παιδιά θεωρούν τη Λένα ως την αιτία που βρίσκονται εδώ που βρίσκονται σήμερα τονίζοντας ότι τους διαμόρφωσε τόσο σαν καλλιτέχνες όσο και ως ανθρώπους.

«Αν δεν είχα έρθει σε επαφή με το θέατρο μέσα από το φίλτρο της Λένας δεν θα ήμουν στην Καλών Τεχνών στη Θεάτρου», αναφέρει η Τζο.

Κάπως έτσι προκύπτει και η σύμπραξη με τη θεατρική ομάδα Novan Theater Group στην νέα τους παράσταση, ομάδα της κ. Πετροπούλου η οποία μάλιστα σκηνοθετεί και το έργο.

«Θέλαμε και να παίξουμε οπότε δεν βόλευε ρεαλιστικά και να παίζουμε και να σκηνοθετούμε. Έπρεπε να υπάρχει μία τρίτη ματιά από κάτω. Και επειδή το πονάμε τόσο πολύ αυτό το έργο δεν μπορούσαμε να εμπιστευτούμε άλλο άτομο πέρα από τη Λένα».

Από αριστερά προς δεξιά – Λένια Κοκκίνου, Τζένη Μόσχου, Λένα Πετροπούλου, Θανάσης Σφέτσος, Τζο Σαμψωνίδου, Νατάσα Τσακιρίδου, Δημοσθένης Μιχαηλίδης

Τι προκλήσεις μπορεί να συναντά μία ανεξάρτητη θεατρική ομάδα σήμερα;

«Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι το μπάτζετ και ο χώρος. Για τη συγκεκριμένη παράσταση ξεκινήσαμε με την αναζήτηση χορηγών που ευτυχώς ανταποκρίθηκαν. Με τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν οργανώσαμε πάρτι οικονομικής ενίσχυσης το οποίο ενίσχυσε το μπάτζετ και επικοινωνήθηκε η παράσταση. Βασιζόμαστε κυρίως στη βοήθεια γνωστών μας. Για παράδειγμα το ράσο που φοράει ο Θανάσης στην παράσταση είναι ραμμένο από τη γιαγιά του. Λειτουργούμε με υλικά που έχει ο καθένας.

Στο κομμάτι του χώρου ευτυχώς υπάρχουν οι Novan που από το 2021 στεγάζονται στην Ολύμπου 5. Η Λένα Πετροπούλου και ο Τάσος Παπαδόπουλος έχουν διαμορφώσει τον χώρο πάρα πολύ ωραία και έχουν ανέβει τα τελευταία χρόνια εκεί πολλές παραστάσεις.

Μικρός χώρος μεν χωράει 40 άτομα αλλά εν τέλει ήταν μία μεγάλη πρόκληση να παίζεις στα μούτρα του άλλου. Αυτό για μένα θέλει μεγαλύτερο θάρρος από το να είσαι σε μία υπερυψωμένη σκηνή. Είναι πολύ “in your face” παράσταση. Ο θεατής είναι σε απόσταση αναπνοής από τον ηθοποιό. Η συγκεκριμένη παράσταση από πρόκληση το έκανε όπλο της».

«Να ξεφύγουμε από τα όρια της Θεσσαλονίκης»

Προσωπικό αρχείο Δημοσθένη Μιχαηλίδη

Αν και μικρή θεατρική ομάδα, τα “Μαύρα Πρόβατα” έχουν μεγάλα σχέδια και στόχους.

«Ο μεγάλος στόχος της ομάδας είναι να αποκτήσει κάποια στιγμή δικό της χώρο είτε στη Θεσσαλονίκη είτε στην Αθήνα. Να κάνουμε εκεί τις πρόβες μας και τις παραστάσεις με δικά μας κείμενα. Να μη στερέψει η έμπνευση μας σαν ομάδα και αυτό που μας κινεί. Να έχουμε τους δικούς μας πόρους για να μπορούμε να ανεβάζουμε και σε πιο μεγάλα θέατρα και να ξεφύγουμε από τα όρια της Θεσσαλονίκης. Δεν θέτουμε κάποιο όριο. Όσο πιο πολύ να ανοίξει αυτή η βεντάλια.

Θέλουμε επίσης να εδραιωθεί ένα δικό μας στυλ. Όλες μας οι παραστάσεις έχουν αυτό το σκοτεινό με δόσεις χιούμορ. οπότε θέλουμε κάποιος που δεν μας ξέρει όταν μας δει να πει αυτό είναι «Μαύρα Πρόβατα».

Μετά το “Απ’ τα κόκ(κ)αλα βγαλμένες”, μου ανέφεραν με ενθουσιασμό ότι ετοιμάζουν ήδη τη νέα τους παράσταση με τίτλο “Η κατάρα της κυρίας Μπακόλα”, με στόχο να ανέβει τον προσεχή Ιούνιο, ενώ όταν τους ρώτησα τι σημαίνει θέατρο για εκείνους εξέλαβα τρεις πολύ ωραίες απαντήσεις:

Τζο: “θέατρο σημαίνει ιστορίες. Αυτή η πρωτόγνωρη ανάγκη του ανθρώπου να βάλει έναν καθρέπτη απέναντι του.”

Θανάσης: “Μία αφορμή να ξεφύγεις.

Δημοσθένης: “Το θέατρο έχει τη μοναδικότητα αυτό που βλέπεις μπροστά σου να το μοιράζεσαι εκείνη τη στιγμή και ποτέ ξανά.

Η παράσταση «Απ’ τα κόκ(κ)αλα βγαλμένες» πήρε παράταση και θα παιχτεί και το σαββατοκύριακο 1-2 Μαρτίου, δίνοντας έτσι μια ακόμα ευκαιρία σε όσους βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη να ζήσουν μία μοναδική θεατρική εμπειρία.

————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Συντελούν:

Πρωτότυπο κείμενο: Ιωάννα Σαμψωνίδου, Δημοσθένης Μιχαηλίδης
Σκηνοθεσία: Λένα Πετροπούλου
Ενορχήστρωση τραγουδιών: Γρηγόρης Χριστίδης Χιούζ
Φωνητική διδασκαλία: Αφροδίτη Νικολιουδάκη
Χορογραφίες: Νατάσα Τσακιρίδου
Φωτιστικές ατμόσφαιρες: Τάσος Παπαδόπουλος
Φωτογραφίες: Θωμάς Σφέτσιος
Φωτογραφίες πρόβας: Διάνα Σεϊτανίδου
Βίντεο/ Social media: Ιωάννα Τσολερίδου
Βοηθοί παραγωγής: Ηλίας Μποέμης, Χρήστος Τζοβάρας
Σκηνικά/Κοστούμια/Παραγωγή: NOVAN Τheatre Group & Μαύρα Πρόβατα

Παίζουν: Τζένη Μόσχου, Λένια Κοκκίνου, Δημοσθένης Μιχαηλίδης, Νατάσα Τσακιρίδου, Ιωάννα Σαμψωνίδου, Θανάσης Σφέτσος

Χορηγοί: Γραφείο Tελετών Μπαμπούλας, Άροσις, Startab

info

Πού > Studio NOVAN, Ολύμπου 5, κέντρο
Πότε > Από 8 Φεβρουαρίου & κάθε ΣΚ (8 παραστάσεις)
Έναρξη > Σάββατο 21:00 & Κυριακή 19:30
Διάρκεια: 75’, χωρίς διάλειμμα
Τιμές εισιτηρίων: 12 γενική & 10 μειωμένο (φοιτητικό-μαθητικό άνω των 16, ανέργων, AMEA, ατέλειες, μέλη NOVAN)

Κρατήσεις απαραίτητες, λόγω περιορισμένων θέσεων: Τ 69 86 18 80 83
Facebook & Instagram: NOVAN Theatre Group & Μαύρα Πρόβατα

Trigger Warning: Απρεπής φρασεολογία, σκηνές βίας
Κατάλληλο άνω των 16

Μοιράσου το:

Νίκος Ζαφειρόπουλος

Νίκος Ζαφειρόπουλος

Γεννήθηκα στην Θεσσαλονίκη αλλά μεγάλωσα στην Σαντορίνη. Σπούδασα  Δημοσιογραφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μου αρέσουν πολύ ο αθλητισμός και τα ταξίδια. Στον ελεύθερο μου χρόνο μου παίζω ερασιτεχνικά ποδόσφαιρο, ακούω podcast και  ενημερώνομαι για θέματα επικαιρότητας. Το DREAM ON-line είναι μία ευκαιρία να γράψω για ό,τι με απασχολεί αλλά και να κάνω εξάσκηση πάνω στο κομμάτι που έχω σπουδάσει.

 

Πρόσφατα

Διαβάστε Περισσότερα

Σχετικά Άρθρα