Κάπου στο 2000, μετά την κυκλοφορία του Warning, το οποίο δεν τα πήγε πολύ καλά εμπορικά, οι Billie Joe Armstrong, Mike Dirnt και Tre Cool, κατά κόσμον Green Day, αποφάσισαν να κάνουν ένα διάλειμμα. Έκαναν την αυτοκριτική τους, έλυσαν τις διαφορές, που υπήρχαν μεταξύ τους και έθεταν σε κίνδυνο το μέλλον τους, αναζήτησαν τα αίτια της αποτυχίας και ξεκίνησαν να δουλεύουν πάνω στο καινούριο τους άλμπουμ.
Το άλμπουμ, το οποίο κυκλοφόρησε το 2004, με τον τίτλο American Idiot, αποκατέστησε την εμπορική φήμη του συγκροτήματος, χάρισε μοναδικά τραγούδια και μνημονεύεται ως ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών. Ποιος δεν έχει ακούσει το Boulevard of Broken Dreams, τραγούδι-ύμνο του συγκροτήματος ή το Holiday ή το Wake Me Up When September Ends;
Green Day όμως δεν είναι μόνο το American Idiot. Green Day σημαίνει punk rock, σημαίνει 21 Guns, Basket Case, Good Riddance και ένα σωρό άλλες τραγουδάρες, σημαίνει κριτική και σάτιρα σε όλα τα κακώς κείμενα της Αμερικής, περιφρόνηση της εξουσίας.
Τέσσερα χρόνια μετά την προηγούμενη δουλειά τους, το Father of All Motherfuckers, το σπουδαίο συγκρότημα επιστρέφει με το νέο άλμπουμ, με τίτλο Saviors, το οποίο περιέχει 15+1 ολοκαίνουρια τραγούδια.
Αν μη τι άλλο, οι Green Day έχουν μία πολύ σημαντική πορεία στη μουσική βιομηχανία. Ελεύθεροι, ακομπλεξάριστοι, χαλαροί, ενίοτε και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες με διάφορες ενέργειες, που προκάλεσαν συζήτηση, ποτέ όμως δεν έδιωξαν από πάνω τους την εικόνα των αιώνιων εφήβων και ας έχουν γίνει πενηντάρηδες. Το νέο άλμπουμ, το οποίο αρχικά επρόκειτο να κυκλοφορήσει με τον τίτλο 1972, έτος γέννησης και των τριών μελών, αποδεικνύει περίτρανα, ότι όχι μόνο δεν έχουν γεράσει, αλλά αποτελεί την πιο αξιόλογη δουλειά της μπάντας εδώ και πολλά χρόνια.
Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει, ότι τα άλμπουμ, τα οποία μεσολάβησαν ήταν χαμηλής ποιότητας ή απογοήτευσαν. Καμία σχέση. Απλά δεν είχαν αυτό το κάτι παραπάνω, τον ενθουσιασμό που διαθέτει το Saviors. Όπως πάντα, όλα τα κομμάτια τα έχει γράψει ο τραγουδιστής Billie Joe Armstrong, μόνιμα σε αυτό το πόστο από τη μέρα δημιουργίας της μπάντας. Σε αντίθεση με το προηγούμενο άλμπουμ, πιο ανανεωμένος και ώριμος από ποτέ.
Στο Dilemma μας μιλάει για τον εθισμό του και τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετώπισε (για το πρόβλημα άγχους του έχει μιλήσει και παλαιότερα μέσα από τους στίχους του Basket Case), ποτέ άλλωστε δεν κρύφτηκε για αυτά. Ο ίδιος δήλωσε ότι ήταν από τα πιο εύκολα τραγούδια που έγραψε, θέλοντας παράλληλα να στείλει ένα μήνυμα στήριξης και συμπαράστασης σε όσους παλεύουν με αυτά.
Στο Father to a Son απολογείται στους γιους του για τα λάθη του και ζητάει τη συγχώρεσή τους, στο The American Dream Is Killing Me αναφέρεται στο αμερικανικό όνειρο, που όλοι θέλουν να ζήσουν, αλλά και στις δυσχέρειες που αυτό προκαλεί, ενώ στο Living in the ‘20s μοιράζεται την απογοήτευσή του για τα περιστατικά βίας με όπλα, χωρίς τίποτα να έχει αλλάξει στη δεκαετία του 2020, συγκριτικά με αυτή του 2010.
Γενικότερα, είναι η εμφανής η επιθυμία του frontman των Green Day να προσεγγίσει πολλά διαφορετικά θέματα και να εισέλθει σε μία φάση ανασκόπησης για τη ζωή του, πιθανότατα λόγω ηλικίας. Συνεπικουρούμενος από την αχαλίνωτη ενέργεια των δύο συνοδοιπόρων του, φέρνει στο προσκήνιο μία εξαιρετική δουλειά, αυτό το κάτι που φάνηκε να λείπει τα προηγούμενα χρόνια.
Και αν έπρεπε να κατατάξουμε το άλμπουμ, ποια θέση θα καταλάμβανε; Δύσκολη ερώτηση και χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Σαφέστατα, δεν φτάνει σε επίπεδα American Idiot, εξάλλου, αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, θα μιλούσαμε για ένα θαύμα. Παρόλα αυτά, το Saviors συνιστά μία αξιοθαύμαστη επιστροφή στη φόρμα για τους Green Day, την καλύτερη δουλειά τους μετά το 21st Century Breakdown το 2009. Αν σας αρέσει η μουσική, δεν γίνεται να μη σας αρέσουν οι Green Day!
