Η μεγάλη στιγμή έφτασε. Το 17ο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα είναι εδώ και η Γερμανία είναι έτοιμη να φιλοξενήσει τη διοργάνωση. Βερολίνο, Μόναχο, Ντόρτμουντ, Στουτγκάρδη, Γκελζενκίρχεν, Φρανκφούρτη, Αμβούργο, Ντίσελντορφ, Κολωνία και Λειψία είναι οι πόλεις, στις οποίες θα διεξαχθούν οι αγώνες. Μέχρι τότε όμως, υπάρχει λίγος καιρός, οπότε μπορούμε να δούμε το προφίλ των ομάδων, που θα αγωνιστούν. Αρχίζουμε με τον Α’ όμιλο, στον οποίο συμμετέχουν η Γερμανία, η Σκωτία, η Ουγγαρία και η Ελβετία.
Γερμανία
Προπονητής: Τον Απρίλιο, και ενώ είχε προσληφθεί μόλις τον Σεπτέμβριο του 2023, η γερμανική ομοσπονδία ανανέωσε το συμβόλαιο του Γιούλιαν Νάγκελζμαν μέχρι το 2026. Θα γίνει ο νεότερος προπονητής που θα κοουτσάρει εθνική ομάδα σε Euro και είναι γνωστός για το ποδόσφαιρο κατοχής και το πρέσινγκ.
Φαίνεται μην έχει βρει την ιδανική συνταγή, με περίεργες δοκιμές, όπως αυτή του Χάβερτς σε ρόλο αριστερού μπακ. Ορισμένες αποφάσεις του, όπως ο αποκλεισμός των Χούμελς, Γκνάμπρι, Γκορέτσκα προκάλεσαν πολλή κουβέντα, ενώ οι εμφανίσεις της ομάδας δεν είναι πειστικές και η μουρμούρα έχει ήδη αρχίσει.
Αρχηγός: Ιλκάι Γκουντογκάν
Ομάδα: Η γκρίνια έχει γίνει συνώνυμο της Γερμανίας τα τελευταία χρόνια. Το πολύ απαιτητικό γερμανικό κοινό δυσκολεύεται να αποδεχθεί ότι η ομάδα του δεν είναι πλέον φαβορί για καμία διοργάνωση. Με απογοητευτική παρουσία στο προηγούμενο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και τραγική παρουσία στα δύο τελευταία Παγκόσμια Κύπελλα, τα «Πάντσερ», που κάποτε έσπερναν τον τρόμο, έχουν περιέλθει σε ένα αγωνιστικό τέλμα.
Η επιστροφή του Τόνι Κρος προκάλεσε ενθουσιασμό, όμως το κλίμα δεν φαίνεται να είναι και το καλύτερο. Ήδη ο Μαρκ Αντρέ Τερ Στέγκεν εξέφρασε την απογοήτευσή του για το γεγονός, ότι θα είναι αναπληρωματικός, πίσω από τον Μάνουελ Νόιερ, ενώ παίκτες-πυλώνες, όπως ο Ματς Χούμελς και ο Λέον Γκορέτσκα έμειναν εκτός αποστολής, με τον πρώτο να εκφράζει την έντονη δυσφορία του.
Υπάρχουν αρκετά νέα πρόσωπα, χωρίς εμπειρία από αυτό το επίπεδο, όπως οι Ουντάβ, Άντον και Μπάιερ, ενώ ένα από τα σημαντικά προβλήματα των τελευταίων χρόνων είναι η απουσία ενός φορ του επιπέδου του Μίροσλαβ Κλόζε, ενός παίκτη, που θα κάνει τη μισή ευκαιρία γκολ. Η ταυτόχρονη παρουσία των Κρος, Κίμιχ και Γκουντογκάν στη μεσαία γραμμή εγγυάται φαντασία και καλή κυκλοφορία, αν φυσικά δεν πέσουν θύματα τίποτα περίεργων αλχημειών.
Ελβετία, Σκωτία και Ουγγαρία είναι αντίπαλοι, έναντι των οποίων η «Νατσιοναλμανσάφτ» οφείλει να επιβληθεί, για να αφοσιωθεί έπειτα στα νοκ-άουτ. Για τους Γερμανούς οτιδήποτε λιγότερο από την κορυφή της Ευρώπης θα είναι αποτυχία, όμως μία παρουσία στα ημιτελικά δεν θα ήταν κακή. Εξάλλου, η τελευταία φορά, που η Γερμανία διοργάνωσε ένα μεγάλο τουρνουά (το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006) δεν φέρνει και τις καλύτερες αναμνήσεις.
Αστέρι: Μετά το πέρας της διοργάνωσης, ο Τόνι Κρος, ένας από τους πιο πληθωρικούς χαφ στην ιστορία του αθλήματος, θα δώσει τέλος σε μία τεράστια καριέρα. Αν και είχε αποσυρθεί από την εθνική Γερμανίας από το 2021, τα παιδιά του τον έπεισαν να πάρει πίσω την απόφασή του και να εκπροσωπήσει την χώρα του στα γήπεδά της για μία τελευταία φορά. Με απίστευτη ψυχραιμία στο παιχνίδι του και με πάσες ακριβείας, τόσο με δεξί όσο και με το αριστερό, η παρουσία του θα είναι κομβική στις προσπάθειες της Γερμανίας να στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Σκωτία
Προπονητής: Ο 60χρονος Στιβ Κλαρκ βρίσκεται στον πάγκο της εθνικής Σκωτίας από το 2019. Ήταν αυτός που οδήγησε την ομάδα στην πρόκριση στη διοργάνωση του 2020, μετά από 24 χρόνια απουσίας και επανέλαβε την επιτυχία για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Συνηθίζει να προσαρμόζει το παιχνίδι στις ανάγκες κάθε παιχνιδιού, όμως βασικές αρχές είναι η άμυνα σε χαμηλά μέτρα, με πολύ καλές αλληλοκαλύψεις και πολύ τρέξιμο. Παράλληλα, στο επιθετικό κομμάτι υπηρετεί πιστά τις αρχές του παλαιού αγγλικού ποδοσφαίρου με αρκετές σέντρες, μακρινές μπαλιές και γκολ από αναμπουμπούλες.
Αρχηγός: Άντριου Ρόμπερτσον
Ομάδα: Το γεγονός ότι τα «Ταρτάν Τεριέ» θα δώσουν το παρόν σε δεύτερο συνεχόμενο Euro είναι επιτυχία, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς, ότι αυτή είναι η τέταρτη παρουσία συνολικά στην ιστορία τους. Παρόλα αυτά, θέλουν να πάνε ένα βήμα παρακάτω μετά τη συγκομιδή του ενός μόνο βαθμού στη διοργάνωση του 2020.
Η Σκωτία πήρε εύκολα την πρόκριση για τα γήπεδα της Γερμανίας, τερματίζοντας δεύτερη πίσω από την Ισπανία, την οποία μάλιστα νίκησε με 2-0 στη Γλασκώβη, πάνω από Νορβηγία, Γεωργία και Κύπρο. Το πάθος δεν λείπει από τους παίκτες του Στιβ Κλαρκ, με τους περισσότερους εξ αυτών να αγωνίζονται στην Αγγλία και στο εγχώριο πρωτάθλημα.
Οι διαφορές με την Ουγγαρία και την Ελβετία δεν είναι μεγάλες και οι Σκωτσέζοι έχουν μία πολύ μεγάλη ευκαιρία να πάρουν την πρόκριση για τα νοκ-άουτ. Η πρεμιέρα απέναντι στους αγχωμένους Γερμανούς προσφέρει μία ιδανική συνθήκη για ένα δυναμικό ξεκίνημα και μία έκπληξη, η οποία θα φέρει τα πάνω κάτω στον όμιλο. Ό,τι και αν γίνει, άσχετα με το πόση ποιότητα διαθέτουν και σε ποιες θέσεις, δεν θα σταματήσουν να παίζουν με νεύρο και αυταπάρνηση, μέχρι το τελευταίο λεπτό.
Αστέρι: Εδώ και επτά χρόνια, ο Άντριου Ρόμπερτσον «οργώνει» την αριστερή πλευρά της Λίβερπουλ, όντας ένας από τους καλύτερους μπακ του κόσμου. Γρήγορος, παθιασμένος και ακούραστος με αμέτρητες κούρσες και «φαρμακερές» σέντρες, ο 31χρονος άσσος εκτελεί και τις στημένες φάσεις, ενώ δεν διστάζει να εμπλακεί και σε τσαμπουκάδες, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν.
Ουγγαρία
Προπονητής: Αυτά τα έξι χρόνια στον πάγκο της Ουγγαρίας, ο Μάρκο Ρόσι την έχει μετατρέψει σε μία υπολογίσιμη ομάδα, που γνωρίζει ακριβώς τι ψάχνει και πώς να το διεκδικήσει. Ως Ιταλός, που σέβεται τον εαυτό του, δεν θα μπορούσε να μην αγαπάει την αμυντική προσήλωση, την οποία προσαρμόζει με ευλάβεια σε κάθε παιχνίδι. Είτε παίζει με την Αγγλία, είτε με το Κόσοβο, η διάταξη 3-5-2 δεν αλλάζει ποτέ και εναρμονίζεται άψογα με την αυταπάρνηση και το δυναμισμό των Ούγγρων διεθνών.
Αρχηγός: Ντόμινικ Σομποσλάι
Ομάδα: Τα τελευταία χρόνια οι Ούγγροι έχουν εξελιχθεί σε ένα πολύ αξιόλογο σύνολο, πετυχαίνοντας κάποια σπουδαία αποτελέσματα. Ποιος μπορεί να παραβλέψει τις δύο νίκες κόντρα στην Αγγλία, με τη δεύτερη μάλιστα με το εμφατικό 4-0 εκτός έδρας ή την επίσης εκτός έδρας επικράτηση επί της Γερμανίας για το Nations League;
Παρούσα σε τρίτο διαδοχικό Euro, η Ουγγαρία είναι η ομάδα, η οποία στην προηγούμενη διοργάνωση κληρώθηκε σε όμιλο με Γερμανία, Γαλλία και Πορτογαλία και ενώ όλοι υπέθεταν, ότι θα μετατραπεί σε σάκο του μποξ, πήρε δύο «χ» από τις δύο πρώτες.
Η πρόκριση για τα τελικά ήρθε άνετα, τερματίζοντας στην πρώτη θέση του ομίλου της, συγκεντρώνοντας 18 βαθμούς κόντρα σε Σερβία, Μαυροβούνιο, Λιθουανία και Βουλγαρία. Μπορεί να μην διαθέτει την ποιότητα της ομάδας του Πούσκας και του Κότσις, όμως αντισταθμίζει αυτήν την έλλειψη με μπόλικο πάθος και δυναμισμό.
Το ιδανικό για τους Μαγυάρους θα ήταν να επαναλάβουν την πορεία του 2016, όταν και προκρίθηκαν στη φάση των 16, όπου και ηττήθηκαν από το Βέλγιο. Ο όμιλος αφήνει πολλά περιθώρια για αισιοδοξία και όνειρα για κάτι καλό. Ο Μάρκο Ρόσι περιμένει πολλά από τον Ντόμινικ Σομποσλάι στο επιθετικό κομμάτι, ενώ στην ομάδα εντοπίζονται παίκτες με παραστάσεις, όπως ο Γουίλι Όρμπαν, ο Ρόλαντ Σάλαϊ και ο Αττίλα Σάλαϊ.
Αστέρι: Αν και είναι μόλις 24 ετών, ο Ντόμινικ Σομποσλάι έχει ήδη πάνω από 40 συμμετοχές με την εθνική Ουγγαρίας, για την οποία φοράει και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Ψηλός, γρήγορος και δυνατός, χρησιμοποιεί καλά και τα δύο πόδια, διαθέτει πολύ καλή αίσθηση του γηπέδου, ενώ επίσης πατάει περιοχή και σκοράρει. Αυτή θα είναι η πρώτη του παρουσία σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, καθώς στη διοργάνωση του 2020 ήταν τραυματίας.
Ελβετία
Προπονητής: Αν και αγωνιζόταν ως κεντρικός αμυντικός, ο Μουράτ Γιακίν αρέσκεται σε μία πιο επιθετική λογική, όπως και οι περισσότεροι εκφραστές της ελβετικής σχολής. Είτε επιλέγει το 3-4-3, είτε το 4-3-2-1, η πρόθεση για δημιουργία και παραγωγή φάσεων παραμένει η ίδια. Το γεγονός ότι στο ρόστερ βρίσκονται καλοί χειριστές της μπάλας στον χώρο της μεσαίας γραμμής, τον βοηθάει προς αυτήν την κατεύθυνση, με τον Τζάκα να είναι ο κινητήριος μοχλός όλων των προσπαθειών.
Αρχηγός: Γκρανίτ Τζάκα
Ομάδα: Εδώ και περίπου δέκα χρόνια η Ελβετία ζει τη δική της χρυσή περίοδο, απόρροια μίας πάρα πολύ καλής και παραγωγικής φουρνιάς παικτών, αφού η τελευταία φορά που απουσίασε από κάποιο μεγάλο τουρνουά ήταν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012.
Το 2016 κατετάγη ενδέκατη και το 2021 έβδομη, φτάνοντας μέχρι τα προημιτελικά και ενώ στους «16» είχε αφήσει εκτός συνέχειας τη Γαλλία. Στα προκριματικά τερμάτισε στη δεύτερη θέση του ομίλου, πίσω από τη Ρουμανία, και μπροστά από Ισραήλ, Λευκορωσία, Κόσοβο και Ανδόρα, έχοντας την καλύτερη επίθεση με 22 γκολ σε δέκα αγώνες, κερδίζοντας όμως μόλις τέσσερα εξ αυτών.
Αρκετοί από τους παίκτες, που ήταν παρόντες στις επιτυχίες των προηγούμενων ετών, είναι άνω των 30 (Τζάκα, Σατσίρι, Ζόμερ, Βίντμερ, Τσούμπερ, Ροντρίγκεζ, Σερ), όμως υπάρχουν και ταλαντούχοι νέοι (Αμντουνί, Βάργκας, Οκαφόρ κ.α.), ενώ μόλις δύο από τους 26 αγωνίζονται στο εγχώριο πρωτάθλημα.
Οτιδήποτε λιγότερο από την πρόκριση στους «16» θα θεωρηθεί παταγώδης αποτυχία και ανάλογα με τα ζευγαρώματα μπορεί να προχωρήσει και περισσότερο. Το μεγαλύτερο ζήτημα για την Ελβετία είναι η απουσία πιστού και παθιασμένου κοινού, καθώς και το γεγονός, ότι οι περισσότεροι παίκτες δεν έχουν καμία απολύτως πραγματική σύνδεση με το εθνόσημο.
Αστέρι: Ο Γκρανίτ Τζάκα συνιστά τον πιο έμπειρο παίκτη στο ρόστερ της εθνικής Ελβετίας, αφού πρόκειται για τον πρώτο σε συμμετοχές στην ιστορία της. Προέρχεται από μαγική χρονιά με τη φανέλα της Λεβερκούζεν, με την οποία κατέκτησε το νταμπλ και έφτασε μέχρι τον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ. Με το πολύ καλό του αριστερό, είναι αυτός που οργανώνει και συντονίζει το παιχνίδι της ομάδας και συχνά επιχειρεί πολύ δυνατά σουτ. Δεν είναι ιδιαίτερα γρήγορος και συχνά δυσκολεύεται να συγκρατήσει τα νεύρα του, όντας επιρρεπής στις κάρτες, ανεξαρτήτως χρώματος.
Εκτίμηση ομίλου
Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, έχοντας όλα τα παιχνίδια εντός έδρας, η Γερμανία θα καταλάβει την πρώτη θέση. Από εκεί και πέρα οποιαδήποτε πρόβλεψη συνιστά ρίσκο. Πρόκειται για τρεις ισοδύναμες ομάδες πάνω-κάτω, με την Ελβετία να έχει ενδεχομένως ένα μικρό προβάδισμα λόγω εμπειρίας.
