Ανατρεπτική. Αυτή θα ήταν η λέξη που θα χρησιμοποιούσα για να περιγράψω τη φετινή σεζόν της F1. Οι εκπλήξεις ξεκίνησαν από νωρίς, με τον Χάμιλτον να αποφασίζει να αλλάξει ομάδα και να φύγει από την οικογένεια της Μερσεντές, μετά από 18 συναπτά έτη συνεργασίας, για λογαριασμό της Φεράρι. Η κίνηση αυτή προκάλεσε ένα ντόμινο εξελίξεων, με αρκετούς οδηγούς να αλλάζουν ομάδες.
Η δυναμική των ομάδων άλλαξε δραστικά στη διάρκεια αυτής της σεζόν, αποκαθηλώνοντας την Ρεντ Μπουλ, η οποία είδε άλλες ομάδες να την ξεπερνούν στη μάχη των αναβαθμίσεων, χάνοντας εν τέλει το πρωτάθλημα των κατασκευαστών.
Οι 20 οδηγοί που ξεκίνησαν τη χρονιά δεν είναι οι 20 οδηγοί που την τελείωσαν. Στους αρχικούς 20 οδηγούς προστέθηκαν άλλοι τέσσερις, οι οποίοι για διάφορους λόγους κλήθηκαν να καλύψουν κενά, παίρνοντας έτσι μία χρυσή ευκαιρία για να αναδείξουν το ταλέντο τους.
Στο midfield, δόθηκαν μεγάλες μάχες μεταξύ των ομάδων με την 6η θέση να κρίνεται στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, αλλάζοντας κατά τη διάρκεια της σεζόν αρκετά χέρια.
Σε μία σεζόν που τα είχε όλα, πάμε να δούμε τρεις κερδισμένους και τρεις χαμένους, είτε πρόκειται για ομάδες, είτε για οδηγούς.
ΜΑΚΛΑΡΕΝ
Η βρετανική ομάδα επέστρεψε στην κορυφή της F1, για πρώτη φορά μετά το 1998. Και το έκανε με στυλ. Στους πρώτους δύο αγώνες, η απόδοση του μονοθέσιου δεν ήταν καλή, όντας μακριά από τη Ρεντ Μπουλ και τη Φεράρι. Επιπλέον, μέχρι και τον 6ο αγώνα της σεζόν, ο Όσκαρ Πιάστρι δεν ήταν καλός, δυσκολεύοντας το εγχείρημα της Μακλάρεν. Όμως, η συνέχεια ήταν εκκωφαντική. Πολ ποζίσιον, νίκες, βάθρα και μία σταθερά καλή παρουσία οδήγησαν στο πρωτάθλημα.
Ο Νόρις φέτος έδειξε εξαιρετικά ανταγωνιστικός και ήταν ο κύριος αντίπαλος του Φερστάπεν για το πρωτάθλημα των οδηγών, δείχνοντας ότι έχει όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει με ένα αξιόπιστο και γρήγορο μονοθέσιο. Ο Όσκαρ από την πλευρά του έγινε μόλις ο 4ος οδηγός που ολοκλήρωσε όλους τους αγώνες στους οποίους έλαβε μέρος, έχοντας «συντροφιά» τους Σουμάχερ, Χάμιλτον και Φερστάπεν.
Οι επιτυχημένες στρατηγικές, τα σωστά σετ απ, η αποφυγή σημαντικών λαθών από τους οδηγούς της, τα εξαιρετικά πιτ στοπ και το οδηγικό ταλέντο των οδηγών της είναι κάτι που προμηνύει ένα πολύ καλό μέλλον για μία από τις ιστορικότερες ομάδες του γκριντ.
ΣΕΡΧΙΟ ΠΕΡΕΖ
Η 3η θέση που έλαβε η Ρεντ Μπουλ στους κατασκευαστές οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πολύ κακή χρονιά που έκανε ο Μεξικανός οδηγός. Μέχρι το Μαϊάμι ήταν ανταγωνιστικός, χωρίς βέβαια να πάρει κάποια νίκη. Από εκεί και πέρα άρχισαν να εμφανίζονται τα προβλήματα. Προβλήματα που δεν του επέτρεψαν να τερματίσει ξανά στην πρώτη πεντάδα, έχοντας ένα από τα καλύτερα μονοθέσια του γκριντ.
Διάφορες φήμες ακούστηκαν το καλοκαίρι, όμως ο Χόρνερ και η Ρεντ Μπουλ αποφάσισαν να ανανεώσουν το συμβόλαιό του ελπίζοντας ότι αυτό θα του έδινε ένα ψυχολογικό αβαντάζ.
Ο Πέρεζ ήταν πιο κοντά βαθμολογικά στον τελευταίο οδηγό του γκριντ παρά στον ομόσταυλό του, αποδεικνύοντας το πόσο κακή χρονιά έκανε. Επιπλέον, στους τελευταίους 12 αγώνες, ο Γκασλί με την αρκετά μέτρια Αλπίν κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερους βαθμούς από τον Μεξικανό. Η ψυχολογία του φέτος δεν ήταν καθόλου καλή, γεγονός που ώθησε τον Πέρεζ σε αρκετά λάθη, κακές κατατακτήριες και μέτριους αγώνες, εγκλωβισμένος πίσω από αργότερα μονοθέσια (και οδηγούς).
Σε μία είδηση που έγινε γνωστή χθες, ο Μεξικανός οδηγός ανακοίνωσε με ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα την αποχώρησή του από την οικογένεια της Ρεντ Μπουλ με άμεση ισχύ. Το τελευταίο διάστημα οι φήμες για την αποχώρησή του πλήθαιναν, κάτι που έγινε τελικά γεγονός. Το φαβορί για να αντικαταστήσει τον Πέρεζ είναι ο Λίαμ Λόσον, με τον 22χρονο να νικάει στο νήμα τον Τσουνόντα, ο οποίος αναμένεται να παραμείνει για μία ακόμα χρονιά στη θυγατρική ομάδα της Ρεντ Μπουλ. Η δεύτερη θέση στη Racing Bulls αναμένεται να δοθεί στον Ίσακ Χατζάρ που έκανε μία αρκετά καλή χρονιά στην F2. Χωρίς, όμως, να υπάρχει επίσημη ανακοίνωση, όλα τα σενάρια παραμένουν ανοιχτά.
Ακολουθεί μέρος από την ανάρτηση του Πέρεζ:
«Είμαι εξαιρετικά ευγνώμων για τα τελευταία τέσσερα χρόνια με την Oracle Red Bull Racing και για την ευκαιρία να αγωνιστώ με μια τόσο εκπληκτική ομάδα. Το να οδηγήσω για την Red Bull ήταν μια αξέχαστη εμπειρία και πάντα θα εκτιμώ τις επιτυχίες που πετύχαμε μαζί. Σπάσαμε ρεκόρ, φτάσαμε σε αξιοθαύμαστα ορόσημα, κι είχα το προνόμιο να γνωρίσω τόσους εκπληκτικούς ανθρώπους στην πορεία …»
Έχει συμβόλαιο για το 2025, αλλά έχοντας δει την προσέγγιση της Ρεντ Μπουλ σε αυτό το κομμάτι, δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι θα τον δούμε να τρέχει ξανά με την ομάδα. Ένα από τα βασικά του προτερήματα είναι το γεγονός ότι φέρνει αρκετούς σπόνσορες στην ομάδα, συγκεντρώνοντας περίπου το 70% των συνολικών εσόδων της Ρεντ Μπουλ από τους χορηγούς της.
ΝΙΚΟ ΧΟΥΛΚΕΝΜΠΕΡΓΚ
Ο Γερμανός πιλότος στα 37 του έκανε μία αρκετά καλή χρονιά, όντας ο κύριος εκπρόσωπος της Χάας στους βαθμούς. Στο τέλος μπορεί να χάθηκε η 6η θέση των κατασκευαστών από την Αλπίν, αυτό όμως δεν μειώνει καθόλου την εξαιρετική απόδοση του Χούλκενμπεργκ τη φετινή χρονιά.
Σε ρυθμό ενός γύρου ο Χούλκενμπεργκ ήταν τις περισσότερες φορές ταχύτερος από τον επίσης έμπειρο Μάγκνουσεν (16-6), ενώ κατάφερε να μπει – ή να μείνει – στην βαθμολογούμενη δεκάδα 12 φορές, δηλαδή στα μισά γκραν πρι.
Η δυναμική αυτή παρουσία, του εξασφάλισε μία θέση στη Σάουμπερ για το 2025 και κατ’ επέκταση για την Άουντι του 2026. Η αλήθεια είναι ότι η γερμανική ομάδα ήθελε έναν Γερμανό οδηγό στην πρώτη της χρονιά στο σπορ, και με τις εμφανίσεις του φέτος ο Χούλκενμπεργκ απέδειξε ότι η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός.
ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΑΛΜΠΟΝ
Ένα βήμα πίσω στην καριέρα του έκανε φέτος ο Άλμπον. Πέρσι, ήταν ο κύριος εκφραστής της Γουίλιαμς, κάνοντας εκπληκτικές κατατακτήριες και συγκεντρώνοντας 27 βαθμούς, οδηγώντας την ομάδα στην 7η θέση.
Η αλλαγή του Σάρτζεντ στο μέσο της χρονιάς έδειξε ότι δυναμική υπήρχε στο μονοθέσιο και ότι ο Αμερικανός δεν μπορούσε απλά να την εκμεταλλευτεί. Η διαφορά του με τον Κολαπίντο ήταν μικρότερη, ενώ δυσκολεύτηκε αρκετά φέτος να μπει στη δεκάδα. Οι 12 βαθμοί φέτος προήλθαν από τέσσερις αγώνες, δείχνοντας ότι δεν ήταν αρκετά κοντά στη δεκάδα η δυναμική του μονοθέσιου σε συνδυασμό με την οδήγηση του ίδιου και τη στρατηγική της ομάδας.
Με τον Σάινθ να έρχεται του χρόνου, θα είναι η πρώτη χρονιά στην καριέρα του Άλμπον στη Γουίλιαμς που θα έχει ανταγωνισμό και αναμένεται να δοθεί μία εκπληκτική μάχη μεταξύ των δύο, με ένα κάπως αναβαθμισμένο μονοθέσιο που θα μάχεται πιο συχνά για πόντους.
ΦΕΡΑΡΙ
Η υπογραφή που απέσπασε από τον Χάμιλτον ήταν κάτι πολύ σημαντικό. Φέτος, αρκετοί πιστεύουν ότι η ομάδα από το Μαρανέλο ξεπέρασε το ταβάνι της, διεκδικώντας το πρωτάθλημα μέχρι τον τελευταίο αγώνα στο Άμπου Ντάμπι.
O Γουίλ Μπάξτον, ένας εκ των κορυφαίων και πιο αναγνωρίσιμων δημοσιογράφων που ασχολούνται με την F1 πιστεύει ότι το πρωτάθλημα χάθηκε από μία «καταστροφική» αναβάθμιση της ομάδας στο ισπανικό γκραν πρι.
Φρέντι Βασέρ: “Είχαμε τρεις ή τέσσερις αγώνες με την αναβάθμιση όπου δυσκολευτήκαμε. Μόνο αυτή η περίοδος μας κόστισε 80 ή 90 βαθμούς σε σύγκριση με τη Μακλάρεν”.
Λάθη μπορεί να έγιναν, αλλά φέτος η Φεράρι δεν στόχευε τόσο ψηλά. Με τη Ρεντ Μπουλ να μοιάζει το απόλυτο φαβορί, τη Μακλάρεν να είναι αρκετά ανεβασμένη και τη Μερσεντές να είναι εκεί κοντά, η διεκδίκηση του πρωταθλήματος έμοιαζε κάτι αρκετά δύσκολο. Όμως, με καλές στρατηγικές στις περισσότερες των περιπτώσεων, ανταγωνιστικό μονοθέσιο και καλή χημεία εντός της ομάδας κατάφεραν να πετύχουν νίκες, βάθρα, ταχύτερους γύρους και να είναι μέσα στο πρωτάθλημα των κατασκευαστών μέχρι και τον τελευταίο γύρο.
ΒΑΛΤΕΡΙ ΜΠΟΤΑΣ
Ο Φινλανδός οδηγός της Σάουμπερ χάθηκε μέσα στην αφάνεια της ομάδας του. Έκλεισε τη σεζόν με μηδέν βαθμούς και έμεινε χωρίς θέση για το 2025, κάτι που μπορεί να σημαίνει και το τέλος της καριέρας του στην F1. Η πτωτική πορεία της ομάδας τον επηρέασε, καθώς σε πολλούς αγώνες έμοιαζε να τρέχει, χωρίς να έχει κάποιο κίνητρο.
Στις κατατακτήριες ήταν αρκετά καλύτερος, έχοντας τον Ζου 21-3 στη μεταξύ τους μονομαχία. Στην τελική, οι βαθμοί που συγκέντρωσε ο Ζου θα μείνουν από αυτήν την απελπιστικά κακή χρονιά για τη Σάουμπερ, η οποία ελπίζει να επιστρέψει δυναμικά το 2026 ως Άουντι, χρονιά που φέρνει και σημαντικές αλλαγές στους κανονισμούς.
Πιστεύω ότι ο Μπότας (όπως και πολλοί άλλοι οδηγοί) περιμένουν να δουν τι θα γίνει με την περίπτωση του Πέρεζ στη Ρεντ Μπουλ, καθώς έχει δηλώσει ότι θα ήταν ανοιχτός σε ένα τέτοιο σενάριο. Ακολουθούν δηλώσεις του μετά το τέλος του γκραν πρι του Άμπου Ντάμπι:
“Δεν ξέρω τι να πω για αυτό, πραγματικά. Αυτό το άθλημα είναι αστείο, μερικές φορές δεν έχουν όλα τα πράγματα νόημα. Αλλά, όπως είπα την προηγούμενη φορά, ξέρω ότι σίγουρα θα μπορούσα να κάνω τη δουλειά”.
