Η 26η Ιανουαρίου 2020 θα μείνει ως μία από τις χειρότερες μέρες του χρόνου. Ένα τραγικό δυστύχημα στο Καλαμπάσας στέρησε τη ζωή σε 9 ανθρώπους, της Gianna κόρη του Kobe, της προπονήτριάς της της Κριστίνα Μόσερ, της οικογένειας του προπονητή του κολλεγιακού baseball του Orange County Τζόνι Αλτομπέλι, του πιλότου Άρα Ζομπαγιάν και του Kobe Bryant. Όλος ο πλανήτης έχει συγκλονιστεί και τα μηνύματα αγάπης προς την οικογένειά του είναι αναρίθμητα. Στους αγώνες του NBA έγιναν παραβάσεις 24 και 8 δευτερολέπτων από όλες τις ομάδες ως ένδειξη σεβασμού και φόρο τιμής στον αδικοχαμένο Bryant.
Ήταν το έτος 2008 όταν και ήμουν 8 χρονών όταν άρχισε να με κερδίζει το μπάσκετ. Πρώτος αγώνας και βλέπω ένα υπερπαίκτη με το νούμερο 24 και τη φανέλα των Lakers να κάνει εξωπραγματικά πράγματα. Από τότε το ήξερα ότι θα γινόταν ο αγαπημένος μου παίκτης. Δώδεκα χρόνια μετά ακόμα ισχύει. Το παιχνίδι κύλησε όπως σχεδόν όλα τα υπόλοιπα των Lakers εκείνη την εποχή με μία εύκολη νίκη. Λάτρεψα το πάθος και την αυταπάρνηση που έβγαζε σε κάθε φάση, τα δύσκολα καλάθια που έβαζε και την ηγετική του προσωπικότητα. Αρκετοί είναι αυτοί που δεν άντεξαν σε αυτή τη πίεση που τους ασκούσε σε κάθε φάση διότι ήθελε πάντα τη νίκη και δεν συμβιβαζόταν με τίποτα λιγότερο.
Έκτοτε συνέχισε να κυριαρχεί στο NBA αν και τα καλά του χρόνια είχαν περάσει. Ακόμα και στα δύσκολα χρόνια των τραυματισμών του σε μεγάλη ηλικία επέστρεφε πάντα δυνατότερος. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το γεγονός ότι εκτέλεσε και ευστόχησε σε 2 βολές με κομμένο τον αχίλλειο τένοντα που τον κράτησε ένα χρόνο εκτός των παρκέ; Τα στατιστικά, τις διακρίσεις, τα ρεκόρ και τα πρωταθλήματα δεν τα αναφέρω καν διότι είναι τόσα που θα χρειαζόμουν 5 με 6 σελίδες.
Στο τελευταίο του παιχνίδι έβαλε 60 πόντους και ήταν 38 χρονών. Στο τέλος κέρδισε και το παιχνίδι ως ένα ιδανικό επίλογο σε μία θρυλική καριέρα. Ήταν ότι πιο κοντινό στον MJ, ένα πρότυπο αθλητή και ανθρώπου, τρομερός οικογενειάρχης και ίνδαλμα για τους νέα παιδιά. Είναι αρκετά δύσκολο να βρεις κάτι αρνητικό για να του προσάψεις και αυτό φαίνεται από την αναγνώριση και την έλλειψη ατόμων που να τον αντιπαθούσαν.
Ο Kobe άλλαξε το άθλημα και το έκανε αυτό που είναι σήμερα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα παιχνίδια στις κονσόλες και στο 2K όπου και τον επέλεγα κάθε φορά. Είναι ο λόγος για τον οποίο άρχισα να παίζω μπάσκετ και που ακόμα συνεχίζω. Είναι ο λόγος που φοράω το 24 με τη κάθε ευκαιρία. Είναι ο λόγος που κάθε φορά που σουτάρω ψιθυρίζω ή σκέφτομαι τον Kobe. Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι χάθηκε τόσο νωρίς και με τέτοιο τρόπο και δεν θέλω να είναι αλήθεια. Δεν πρόκειται να τα ξεχάσω ποτέ όλα όσα μου προσέφερε ο Bean, θα είσαι πάντα στην καρδιά μου. Ελπίζω να είναι ένας εφιάλτης και όταν ξυπνήσω όλα θα είναι όπως πριν. Θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους καλύτερους.
ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ
ΜΑΚΑΡΙ ΤΟ ΧΩΜΑ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΕΛΑΦΡΥ ΓΙΑ ΌΛΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ.
#24 #8 #MAMBA OUT
