24 Φεβρουαρίου 2021
Η φετινή περίοδος είναι μία από τις πιο παράξενες όλων των εποχών. Μέσα σε αυτή συναντώνται παιχνίδια που έχουν αναβληθεί λόγω του κορονοϊού, λόγω χιονοπτώσεως (!) αλλά και συνεχόμενα μεσοβδόμαδα παιχνίδια που δεν επιτρέπουν στους παίκτες να ξεκουραστούν. Αυτό το τελευταίο έχει οδηγήσει και στην πρωτοφανή αύξηση των τραυματισμών.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες καλούνται οι ποδοσφαιριστές και το τεχνικό επιτελείο να βρουν λύσεις ώστε οι ομάδες να παραμένουν ανταγωνιστικές και να διεκδικούν πρωταθλήματα ή ευρωπαϊκά εισιτήρια. Αυτή η νέα πραγματικότητα έχει επηρεάσει σημαντικά πολλές ομάδες στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, για αυτό και βλέπουμε πολλά σκαμπανεβάσματα στις αποδόσεις (κυρίως των “μεγάλων” ομάδων).
Η αστάθεια των δυνατότερων ομάδων έχει επιτρέψει σε μικρότερες να έρθουν στο προσκήνιο και να αξιώνουν ευρωπαϊκά εισιτήρια και τον καλύτερο τερματισμό στην ιστορία τους. Από την άλλη πλευρά, μεγάλες ομάδες που βρίσκονταν πάντα στις κορυφαίες θέσεις παλεύουν να βρουν τα πατήματά τους και δεν παίζουν ελκυστικό ποδόσφαιρο. Πάμε να δούμε μερικές από τις ομάδες που απογοητεύουν, αλλά και μερικές άλλες που εκπλήσσουν ευχάριστα τον ποδοσφαιρικό κόσμο.
Οι ευχάριστες εκπλήξεις της φετινής σεζόν
Ομάδα-μπόνους: Μπέτις (Ισπανία) Η Μπέτις είναι μία ομάδα που δεν παρουσιάζει σταθερότητα τα τελευταία χρόνια. Τη μία βρίσκεται να διεκδικεί έξοδο στην Ευρώπη και την άλλη να μάχεται να μείνει μακριά από τη ζώνη του υποβιβασμού. Η φετινή της χρονιά εντάσσεται στην πρώτη κατηγορία. Ξαφνιάζοντας αρκετό κόσμο καθώς δεν ξόδεψε λεφτά τη περασμένη περίοδο, η Μπέτις παλεύει να βρεθεί σε μία θέση που θα της δώσει το δικαίωμα να αγωνιστεί την Ευρώπη την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Έχοντας χάσει τον καλύτερο παίκτη της με μεταγραφή (ύψους 40 εκατομμυρίων ευρώ) θα περίμενε κανείς να κινηθεί κάπως πιο δυναμικά στη μεταγραφική περίοδο. Αλλά με αρκετούς ελεύθερους παίκτες και το υπάρχον έμψυχο υλικό κατάφερε να φιγουράρει στην 7η θέση του ισπανικού πρωταθλήματος, μόλις έναν βαθμό μακριά από τη θέση που οδηγεί στην Ευρώπη. Ο στόχος αυτός γίνεται εφικτός με τη συμβολή αρκετών ποδοσφαιριστών και την καθοδήγηση των γηραιότερων που λειτουργούν ως μέντορες στα νέα ταλέντα της ομάδας. 5) Άιντραχτ Φρανκφούρτης (Γερμανία) Μετά την περσινή αρκετά μέτρια σεζόν που έκανε η Άιντραχτ έχασε το εισιτήριο για την Ευρώπη, φέτος δείχνει να είναι έτοιμη να διεκδικήσει μία θέση στο Champions League της επόμενης σεζόν. Παίζει ένα αρκετά ελκυστικό ποδόσφαιρο και έχει να χάσει στο γερμανικό πρωτάθλημα από τις 11 Δεκεμβρίου, έχοντας κερδίσει στο διάστημα αυτό ομάδες όπως η Λεβερκούζεν και η Μπάγερν Μονάχου. Έχει τη δεύτερη καλύτερη επίθεση με 45 γκολ, με τον Andre Silva να έχει βάλει τα 18 από αυτά, γεγονός που τον κατατάσσει στη δεύτερη θέση στον πίνακα των σκόρερ. 4) Βόλφσμπουργκ (Γερμανία) Μπορεί η φετινή αγωνιστική περίοδος να μην ξεκίνησε ιδανικά λόγω του αποκλεισμού από το Europa League στη φάση των play off, η ομάδα του Glasner έχει καταφέρει όμως να βρεθεί στην τρίτη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Η κύρια δύναμή της είναι η άμυνα, καθώς έχει δεχθεί μόλις 19 γκολ. Έχει διατηρήσει ανέπαφη την εστία της στα τελευταία 7 παιχνίδια ανεξαρτήτως διοργάνωσης και μέχρι τώρα πληρώνει ορισμένες γκέλες με πιο αδύναμες ομάδες. Βασικό επιθετικό κανόνι της Βολφσμπουργκ είναι ο Wout Weghorst με 14 γκολ, όπως συμβαίνει σταθερά τα τελευταία χρόνια. 3) Άστον Βίλα (Αγγλία) Ο εφιάλτης της περσινής σεζόν δεν επαναλαμβάνεται για την Άστον Βίλα, η οποία κινδύνευσε να υποβιβαστεί και τελικά σώθηκε για έναν βαθμό. Η ιστορία γράφεται κάπως διαφορετικά φέτος. Με 15 αγωνιστικές να απομένουν η Βίλα έχει ξεπεράσει την περσινή συγκομιδή της και παλεύει ακόμα και για την έξοδο στην Ευρώπη. Μπορεί να μην έχει καλά αποτελέσματα απέναντι σε ομάδες που βρίσκονται από πάνω της στη βαθμολογία, αλλά η νίκη της με 7-2 απέναντι στην Λίβερπουλ είναι ένα αξέχαστο γεγονός. Η Βίλα κινήθηκε δυναμικά το καλοκαίρι και έφερε παίκτες που την βοήθησαν να ανέβει επίπεδο και με τον Dean Smith στο τιμόνι έχει φτιάξει ένα αρκετά δυνατό σύνολο που μπορεί να κοντράρει οποιαδήποτε ομάδα. 2) Λανς (Γαλλία) Η Λανς είναι μία ομάδα με τεράστια ιστορία, που τις τελευταίες σεζόν πάλευε για την άνοδό της στη μεγάλη κατηγορία της Γαλλίας. Τελικά αυτό το κατάφερε μόλις την περσινή σεζόν. Φέτος, στην επιστροφή της στη Ligue 1, η Λανς έχει δημιουργήσει μία ομάδα με ξεκάθαρους ρόλους, χωρίς κάποιον σταρ και βρίσκεται στην 5η θέση που οδηγεί στην Ευρώπη. Μάλιστα, ξεπερνάει σε βαθμούς ομάδες όπως η Μαρσέιγ και η Ρεν – αμφότερες βρέθηκαν στους ομίλους του Champions League τη φετινή περίοδο. Το πιο αξιοπρόσεκτο είναι ότι δεν έχει επενδύσει πολλά εκατομμύρια σε μεταγραφές, αλλά προωθεί παίκτες από τις ακαδημίες της. 1) Γουέστ Χαμ (Αγγλία) Η μεταμόρφωση της Γουέστ Χαμ τη φετινή περίοδο είναι εκπληκτική. Από μία ομάδα που πάλευε πριν από λίγους μήνες για τη σωτηρία της σε άξια διεκδικήτρια ενός εισιτηρίου για το Champions League! Τα “σφυριά” μπορεί να μην παίζουν το πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο στην Αγγλία, αλλά με τον David Moyes στη θέση του προπονητή δείχνουν ικανά να μπουν σφήνα στο “top 6” και να πάρουν ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Οι μεταγραφές που έκαναν το καλοκαίρι δεν ακούστηκαν τόσο, όμως έχουν βοηθήσει στη δημιουργία ενός συμπαγούς συνόλου που όλοι προσφέρουν σε άμυνα και επίθεση. Ένα κάπως περίεργο γεγονός, που αποδεικνύει το πόσο συμπαγές σύνολο είναι η Γουέστ Χαμ, αποτελεί ο πρώτος σκόρερ της που είναι ένας κεντρικός μέσος (Souček).Οι δυσάρεστες εκπλήξεις της φετινής χρονιάς
Ομάδα-μπόνους: Γιουβέντους (Ιταλία) Η κυριαρχία της Γιουβέντους αμφισβητείται φέτος περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά που κατέκτησε το πρωτάθλημα. Δεν βρίσκεται σε καλό φεγγάρι η ομάδα του Pirlo και έχει κάνει αρκετές γκέλες με ομάδες που μάλλον έπρεπε να είχαν κερδίσει. Αμυντικά είναι αρκετά δυνατή και έχει την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Επιθετικά εντοπίζεται το πρόβλημα. Εκεί όπου ο μόνος παίκτης με διψήφιο αριθμό τερμάτων είναι ο Ρονάλντο. Η αδυναμία των συμπαικτών του να σκοράρουν δυσκολεύουν τα πράγματα για τη Γιουβέντους, η οποία καλείται να βρει λύση στην επιθετική της δυστοκία, καθώς κινδυνεύει και με αποκλεισμό από τους 16 του Champions League. 5) Ντόρτμουντ (Γερμανία) Μετά από μία σεζόν γεμάτη σκαμπανεβάσματα, οι ιθύνοντες της Ντόρτμουντ ήλπιζαν ότι φέτος η ομάδα τους θα διεκδικούσε το πρωτάθλημα με αρκετά μεγαλύτερες πιθανότητες. Αντ΄ αυτού όμως, βρίσκεται στη 6η θέση της βαθμολογίας και αρκετά μακριά από τη Μπάγερν και τη Λειψία. Τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η ομάδα δεν λύθηκαν μετά την απόλυση του Lucien Favre. Τα προβλήματα αυτά είναι κυρίως αμυντικά, με την Ντόρμουντ να πληρώνει πολλές φορές τα παιδικά λάθη της άμυνας της, η οποία δεν αποπνέει σιγουριά σε κανένα παιχνίδι. Στην επίθεση, στηρίζεται υπερβολικά στο δίδυμο Haaland – Sancho και όταν αυτοί δεν διάγουν μία καλή αγωνιστικά περίοδο δυσκολεύονται αφάνταστα να δημιουργήσουν και να σκοράρουν. Αυτοί οι δύο ποδοσφαιριστές αποτελούν και τους μόνους που διακρίνονται από την πολύ κακή χρονιά της Ντόρτμουντ. 4) Νις (Γαλλία) Η περσινή εκπληκτική χρονιά της Νις, που την βρήκε 5η στη βαθμολογία της έδωσε το εισιτήριο για το Europa League της φετινής περιόδου. Όμως, φέτος η Νις παρουσιάζει ένα πολύ κακό πρόσωπο και βρίσκεται μόλις 6 βαθμούς πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού. Σε συνέχεια των κακών εμφανίσεων, αποκλείστηκε στους ομίλους του Europa League από ομάδες που φαινομενικά ήταν ισοδύναμές της. Αυτή η τεράστια πτώση της απόδοσής της οφείλεται τόσο στις λανθασμένες κινήσεις του καλοκαιριού, όσο και στην απουσία ενός παίκτη-ηγέτη που θα συμβάλλει στην ενίσχυση του ομαδικού πνεύματος. Οι λύσεις δεν υπάρχουν και θα πρέπει να παλέψει για τη σωτηρία της. 3) Άρσεναλ (Αγγλία) Μπορεί στο Europa League να βρίσκεται στους 32, αυτό δεν ξεγελάει πάντως τον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Η βελτίωση της άμυνάς της σε σχέση με την περσινή σεζόν είναι ένα θετικό βήμα, όμως αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα στο επιθετικό κομμάτι. Αυτή τη στιγμή είναι στη δέκατη θέση και η έξοδος στην Ευρώπη μέσω του πρωταθλήματος μοιάζει μάλλον για χαμένη υπόθεση. Ο Αρτέτα είναι καλός προπονητής, αλλά οι μεταγραφές που έγιναν το καλοκαίρι δεν κάλυψαν τα κενά της αγγλικής ομάδας. Και με τον Aubameyang να βιώνει μία από τις χειρότερες σεζόν της καριέρας του, όσον αφορά το σκοράρισμα, δύσκολα θα ανατραπεί η κατάσταση. Το πιο σημαντικό πρόβλημα είναι ότι δεν διαθέτει πλέον παίκτες που μπορούν να ηγηθούν και να βγάλουν την ομάδα από αυτή τη δύσκολη κατάσταση. 2) Σέφιλντ Γιουνάϊτεντ (Αγγλία) Η περσινή έκπληξη γίνεται μία από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις τη φετινή σεζόν. Μετά από μία εξαιρετική χρονιά που έβαλε μπελάδες σε πολλές μεγάλες ομάδες, η Σέφιλντ έδειξε φέτος το πραγματικό της πρόσωπο. Με μόλις 11 βαθμούς σε 25 αγωνιστικές φιγουράρει στον πάτο της βαθμολογίας και η σωτηρία της όλο και απομακρύνεται. Το πρόβλημα της Σέφιλντ εντοπίζεται στην άμυνα – πέρσι δέχτηκε 39 γκολ σε 38 αγωνιστικές και φέτος 41 σε 25. Αν αυτό συνδυαστεί και με την πολύ κακή επίθεσή της (χειρότερη του πρωταθλήματος) γίνεται απολύτως κατανοητό, γιατί η Σέφιλντ βρίσκεται σε αυτή τη δεινή θέση. Ξόδεψε κάμποσα εκατομμύρια το καλοκαίρι – πραγματοποιώντας μάλιστα την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της – αλλά οι παίκτες που ήρθαν (με εξαίρεση τον Ramsdale) δεν έχουν προσφέρει τα αναμενόμενα. Δύσκολα θα αποφύγει τον υποβιβασμό φέτος. 1) Σάλκε (Γερμανία) Αν η Σέφιλντ έχει μικρές πιθανότητες παραμονής τότε η Σάλκε έχει απειροελάχιστες. Αυτό δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της διαφοράς της από την θέση που οδηγεί στα μπαράζ παραμονής, αλλά στη γενικότερη εικόνα της τη φετινή χρονιά. Η Σάλκε έχει τη χειρότερη επίθεση και τη χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος και ήταν πολύ κοντά να σπάσει ένα αρνητικό σερί. Το σερί αυτό ήταν οι περισσότεροι αγώνες χωρίς νίκη. Είχε 29. Για μία ομάδα με την ιστορία της Σάλκε αλλά και με την πορεία της αυτή τη δεκαετία το γεγονός αυτό ξενίζει. Αυτή η επερχόμενη πτώση της τής δίνει τη δυνατότητα να αρχίσει από το μηδέν την ομάδα και να επιστρέψει στις υψηλές πτήσεις της. Οι μεταπτώσεις της απόδοσης πολλών ομάδων οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στο βαρύ και δύσκολο πρόγραμμα που έχουν επιφορτιστεί, εξαιτίας της μειωμένης διάρκειας της φετινής σεζόν. Ειδικά οι ομάδες που συμμετέχουν σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις δεν έχουν μεγάλα διαστήματα ξεκούρασης που οδηγεί, είτε σε εκτεταμένο ροτέισον και στην δημιουργία μίας ανομοιογένειας, είτε στην υπερβολική επιβάρυνση των βασικών και της επακόλουθης πτώσης της απόδοσής τους. Δεν είναι δυνατό οι προπονητές και οι παίκτες να στηρίζονται στο επιβαρυμένο πρόγραμμα για δικαιολογήσουν την κακή αγωνιστική τους κατάσταση. Από την άλλη, κάποιες ομάδες έχουν εκμεταλλευτεί τις περισσότερες μέρες ξεκούρασης και έχουν καταφέρει να αναρριχηθούν στο πρωτάθλημά τους και να διεκδικούν έξοδο στην Ευρώπη και πολλά έσοδα.